ترامپ انتخاب مک مستر را در فلوریدا اعلام کرد پس از این که ژنرال بازنشسته، دریابان رابرت هاروارد پیشنهاد این شغل را رد کرد به این دلیل که او نمی توانست تیم شورای امنیت ملی را خود انتخاب کند. برخلاف هاروارد و نامزدهای دیگر این شغل، مک مستر هنوز عضو فعال نظامی به حساب می آید و مطابق عرف و سنت نمی تواند دستور فرمانده کل قوا و شرایط تحمیلی را قبل از پذیرش این شغل، رد کند.

پیتر منصور، سرهنگ بازنشسته ارتش و دوست نزدیک مک مستر که با او در عراق خدمت کرد، در این باره گفت: «شما یونیفروم یک کشور را پوشیده اید و وقتی رئیس جمهور از شما انجام کاری را می خواهد، پاسخ بله آقای رئیس جمهور است. حدس من این است که او به عنوان یک ارتشی، احتمالا بدون پیش شرط وارد این کار شده است.»

کاخ سفید اصرار دارد که به طور کلی او آزادی عمل مورد نیاز برای استخدام تیم خود را دارد. سخنگوی کاخ سفید سارا هاکیبی سندرز گفت: «رئیس جمهور قدرت کامل را به مک مستر برای استخدام هر کارمندی که او مناسب می بیند، داده است.» درحالی که اصرار ترامپ برای حفظ مقام تحلیلگر سابق فاکس نیوز کی.تی. مک فارلند به عنوان معاون مشاور امنیت ملی دلیلی بزرگ برای عدم تمایل هاروارد به پذیرش این شغل بود.

همان طور که مک مستر در کتابش اشاره می کند عدم ارائه نظرات صادقانه یا حتی قابل ملاحظه به کاخ سفید در اوایل سال های 1960 باعث ایجاد یک استراتژی جنگی محکوم به شکست شد. او در این کتاب می نویسد زمانی که او یک سرگرد بود، روسای نیروهای مسلح را با عنوان «پنج مرد ساکت» متهم کرد.

مک مستر در شغل جدیدش با توجه به رویکرد ترامپ برای جنگ علیه داعش با آزمون رهبری و وجدان روبه رو است. رئیس جمهور قول داده است که به محدودیت عملیات ارتش برای رسیدن به یک پیروزی قاطع و سریع عیله افراط گرایان که در حال حاضر در عراق عقب نشینی کرده اند، پایان دهد. اما مک مستر به خوبی با پیچیدگی ها و مشکلات سیاست های فرقه ای و قومی در منطقه آشناست و در درجه اول فهمیده که ریشه های افراط گرایی اسلامی در عراق به چه علت است. هنگامی که فرماندهی لشکر 3 زرهی سواره نظام در صحرای شمال غربی در سال 2005 به مک مستر واگذار شد، او دستورالعمل عمومی برای یادگیری زبان عربی را برای بسیاری از سربازان خود ارسال کرد و آنها را به خواندن تاریخ عرب و عراق مجبور کرد.

مک مستر زمانی به شهر شمالی تلعفر در عراق رسید که در دست نیروهای القاعده عراق بود، او به این نتیجه رسید که روش افراد مافوق او باید تغییر کند. او فراتر از مافوق هایش عمل کرد و توانست نظر رهبران اصلی را جلب کرده و در این شهر به موفقیت برسد و در نتیجه نیروهای بیشتری را نیز به دست آورد. طرح او جواب داد و تبدیل به یک مدل برای مقابله با تاکتیک های ضدشورش در عراق شد. او برای کمک به عراق رفته بود و تغییر شکلی که او در مبارزه ایجاد کرد به موفقیت ژنرال دیوید پترائوس در جنگی منجر شد که در آن زمان در آستانه شکست بود. اقدامات مک مستر او را در مقابل ژنرال های محافظه کار ارتش قرار داد و موفقیت هایش باعث شد که در فاصله سال های 2006 تا 2007 دو برابر حالت عادی در ارتش پیشرفت داشته باشد.

مک مستر برخلاف اولین انتخاب ترامپ یعنی مایکل فلین، تشویق هایی وسیع را به همراه آورده است. سناتور جان مک کین که کاخ سفید را به انتخاب های ناکارآمد متهم کرده بود بی درنگ پس از انتخاب مک مستر او را «انتخابی فوق العاده» توصیف کرد. علاوه بر مک کین دیگر انتخاب های ترامپ برای پست های دیگر از جمله جیمز ماتیس، وزیر دفاع و مایک پومپئو، رئیس سازمان سیا از این انتخاب حمایت کرده و او را بدون شک فردی تاثیرگذار معرفی کردند.

رئیس جمهور بی تجربه تا کنون افرادی به مانند خود را انتخاب کرده بود که مقاومتی در برابر سیاست های انتخابی ترامپ نداشتند اما مک مستر می تواند چالشی دلهره آور برای حلقه دورنی ترامپ باشد و مخالفت های او می تواند رابطه دوستانه با رئیس جمهور را از بین ببرد. منصور که حالا استاد تاریخ نظامی دانشگاه ایالتی اوهایو است در این رابطه در گفت وگو با فارن پالیسی گفت: «مشکل حالا رقابتی است که در مرکز قدرت در واشنگتن وجود دارد، اما اگر کسی بتواند این ماشین را راه بیندازد آن فرد مک مستر است.»