تحریمیون و تکریمیون، یاقوت لایموت
الف.لام.نیم ـ ویژه خبرنامه گویا
اولین آدم اگنوستیکی-اینهایی که می‌گویند ما نمی‌دانیم خدا هست یا نه- که در زندگی‌ام دیدم عموی مرحومم بود. اینجور که داشت نمازش را به کمرش می‌زد که یکهو جمیله-رقاصه‌ی مشهور-پرید وسط تلویزیون و با عجله شروع کرد پیچ و تاب خوردن. من‌هم که هنوز آنقدر عقلم نمی‌رسید که حواسم را به جمیله جمع کنم با همان سربه‌هوایی بچگانه دیدم که آن بزرگوار در حال رکوع و از شکاف بین دو پا دارد تلویزیون را هم تماشا می‌کند. وقتی نمازش تمام شد و ازش پرسیدم چرا همه‌ی حواسش پیش خدا نبوده جواب داد: بچه جان! ما نمازمان را می‌خوانیم. اگر خدا بود که وظیفه را انجام داده‌ایم اگر هم نبود که این رقص قشنگ از دستمان نرفته. یادم هست که آن موقع خیلی به هوش عموی خودمان افتخار کردیم ولی وقتی بزرگتر شدیم، فهمیدیم که این رفتار همچین خیلی هم چیز منحصر به فردی نیست و بلانسبت شما، اصولن نان به نرخ روز خوری یکی از پایه‌های فرهنگی ما نوادگان(از کوروش تا چنگیز خودتان یکی را انتخاب کنید) است.
مثلن همین انتخابات را ببینید. امثال عموی بنده ۴سال یک بند از بالا تا پایین «مردمی‌ترین حکومت دنیا» را به انواع فحش‌های چاراواداری مزین می‌کنند ولی دم انتخابات یادشان می‌افتد که عمل‌گرایی خیلی چیز خوبی است و امتناع از رای دادن می‌شود انفعال و باید از حداقل فرصت‌ها هم استفاده کرد. خوب ما هم مغز مقام معظم رهبری نخورده‌ایم که تا همین حد را نفهمیم که با این اوپوزیسیون به گِل نشَسته مردم حق دارند که به هر خاشاکی چنگ بزنند ولی این وسط یک نکته‌ی ظریف هم هست که مثل لای پای عموی ما باز است و این چشم هنوز سر به هوای ما آن را می‌بیند و نمی‌فهمد و آن اینکه اگر این انتخاب بین بد و بدتر است، تکریم ِ همانی که اسمش را بد گذاشتید دیگر چه صیغه‌ای است؟ یعنی بلانسبت، بازیگری که افاضات چپ و راست حقوق بشری‌اش گوش اینستای گرامی را کر کرده نمی‌تواند بدون پروتز به تنور چسباندن و اشک در کاسه‌ی چشم چرخاندن برای یکی از امنیتی‌ترین مقامات این رژیم مثل بچه‌ی آدم رای‌اش را به صندوق بیندازد و برود سر خانه و زندگی‌اش؟ دیگر کمپین چنگ زدن به عبای روحانی تا سال ۱۴۰۰ و پشت گوش‌های جهانگیری سنگر گرفتن معنی‌اش چیست؟ یا مثلن چطوری است که همانی که اسم رییسی را گذاشته آیت‌الله قتل عام و مثل ساعت هی روی‌اش تیک می‌زند یادش رفت که برای پورمحمدی هم یک لقب اینجوری درست کند تا ما هم مثل طوطی هی تکرارش کنیم و یادمان نرود که قاتل خوب و بد نداریم؟
البته نوسینده غلط بکند که کسی را به تزویر متهم کند ولی باور کنید که تنها کلمات درست و جدی این نوشته، همان «مردمی‌ترین حکومت دنیا» بود که شما فکر کردید از سر طعنه و شوخی نوشته شده.
