بله. ايشون بيخود عذر خواست و شما هم بيخود موضوع امريكا و اروپا و شست رو پيش كشيديد.

همين چند وقت پيش يه خانم ماجراجوى خارجى، از غرب تا شرق ايران رو با پاى پياده طى كرد و بيچاره با تمام مردم وسط راه مجبور شد عكس و سلفى بگيره!

يه خانم و آقاي خارجى هم با دوچرخه مى خواستن از ايران عبور كنن كه موتوريا دنبال شون كردن كه خانم! آقا! كجا؟! پياده شين ما ازتون استقبال گرم به عمل بياريم! اون بيچاره ها هم به اميد استقبال گرم از دوچرخه هاشون پايين اومدن، و موتورى ها با دست و انگشت و غيره، چنان استقبال گرمى از خانومه كردن كه بيچاره ديد اگه يه لحظه بيشتر اونجا وايسه، استقبال، از گرمى به داغى مى كشه واسه همين با هزار بدبختى از دست استقبال كنندگان در رفتند!

چند سال پيش هم يه خانم خبرنگار خارجى رفت براى فيلمبردارى از زير برج آزادى و شروع كرد با مهربانى با نگهبان اونجا صحبت كردن، كه احساسات فيلميك، بر نگهبان مزبور فائق اومد و نره خر فكر كرد كه هر زن خارجى بهش خنديد ميتونه اونو ماچ عاشقانه كنه و گرفت دختر ه رو ماچ سينمايى كرد كه دخترك از شدت ناراحتى نزديك بود همونجا پخش زمين بشه!

بعله!

ما ايرونيا، بخصوص مردان ايرانى، و بخصوص مردان مقيد به آداب و رسوم اسلامى، و باز بخصوص مردان حكومتى مون، خانمِ موبور فرنگى كه مى بينيم يك احوالاتى به ما دست ميده، كه نگو و نپرس. يعنى به صغير و كبير رحم نمى كنيم. مثه اون ديپلماتى كه توو استخر چسبيد به دختر بچه هه به خاطر اختلاف فرهنگى.

شما همينو بگو! ديگه اين داستان چيه كه من فلان شعار رو به فارسى دادم، خانم موگرينى هم به من شست نشون داد!

بگو من از مانتيور روى ميز آويزون شدم؟! خوب كردم آويزون شدم!
من بودم بچه بودم به خبرنگار گفتم از فاطمه به تو اين گونه خطاب است، حالا نيشم تا بناگوش با ديدن موگرينى باز ميشه، خوب مى كنم نيشم رو باز مى كنم!
اون زمان بچه بودم خر بودم، حالا بزرگ شدم، نماينده ى مجلس شدم؛ عاقل و دانا شدم! تا چشم شما هم در بياد، حسوداى نديد بَديد!