Tuesday, Jan 2, 2018

صفحه نخست » مردم جان‌فشانی می‌کنند ولی نیاز به سازماندهی درست دارند، کوروش گلنام

Kourosh_Golnam.jpgآن چه روشن است


مردم دارند جانفشانی می کنند، زحمت می کشند و خواست اصلی آن ها کاملن روشن و بر حق است. مردم از این حکومت خسته و دل زده شده و فریاد می زنند که این رژیم را نمی خواهند. در این مسئله هیچ تردیدی نیست ولی بخش دیگری در این اعتراض ها هست که نگران کننده است. این نگرانی نبود برنامه ریزی و سازماندهی درست حتا در سر دادنِ شعار ها است. در برابر شعار های درستی هم چون : "استقلال، آزادی، جمهوری ایرانی" و یا " نه غزه، نه لبنان جانم فدای ایران" و یا "ملت گدایی می کند، آخوند و یا "آقا" خدایی می کند"، یا "جمهوری اسلامی ، نمی خوایم، نمی خوایم" و شعارهای چون مرگ بر این و مرگ بر آن هم هست که جلوه خوبی ندارد یا این شعار"ملتی که شاه نداره، حساب کتاب نداره" که معنا و پیشینه درستی ندارد و شاید هدفمند از سوی شماری اندک از هم میهنان به میان آمده است که نه خواسته اصلی همه مردم را بیان می کند و نه ربطی به گرفتاری های مردم دارد. به همین انگیزه هم تنها همآن روز نخست در یک یا دو جا به میان آمد و روزهای پس ازآن این شعار دیگر شنیده نشد. ناسزا گویی و دشنام دادن نیز در شأن تظاهرکنندگان نیست. مردم باید نشان دهند که با اوباش حکومتی و سرکوبگرانِ بددهان و ناسزا گو، یکسان نبوده و نیستند. اگر چه در چهار روز گذشته کمتر دشنامی شنیده شده است.


موضوع مهمتر


ولی موضوع مهمتر که می تواند بسیار نگران کننده باشد، این است که با وجود به کاربردن این همه نیرو، انرژی و جانفشانی، تظاهر کنندگان تنها از احساس و هیجان هایِ خود پیروی کرده و راه را بر اندیشه ببندند. اگر اندیشه ورزی، برنامه ریزی و سازماندهی درستی برای هدایت این پتانسیل و نیروی حقیقتن شکننده مردم معترض هر چه زودتر شکل نگیرد، نمی توان چهره روشنی برای آینده این تلاش و کوشش ها دید. آنان که در این جنبش بزرگ به خیابان ها آمده اند می باید برای رسیدن به فردای پس از این حکومت نیز اندیشه و برنامهِ درست داشته باشند که به سرنوشتی همچون انقلاب ۵۷ دچار نشوند. اگر چنین نشود زمینه برای ایجاد هرج و مرج، سوء استفاده سود جویان و به کجراه رفتن همه زحمت ها و جانفشانی ها که تا کنون بیش از بیست قربانی و شمار زیادتری مجروح داشته است، به سود حکومت و به زیان مردم عمل خواهد کرد.


نیاز فوری


وظیفه، همه میهن دوستانِ دلسوز، اهل اندیشه، توانمند و کارشناس و اینده نگر در ایران، که نزد مردم وجهِ خوب و نام نیکی دارند است که با برپایی هر چه زودتر یک کمیتهِ مشورتی رهبری کننده و سازمان دهنده، به یاری مردم دردمندی که جانشان به لب رسیده است آمده و نگذارند این جنبش بزرگِ مردمی که خواسته بر حقشان بدست آوردن حقِ شهروندیِ پایمال شده، کار و داشتن نانی در سفره، آزادی و امنیت است به کجراه رفته و حکومتی که چهار دهه بر مردم ستم کرده، زور گفته و غارت کرده است، همچنان پا بر جا بماند. خوشبختانه شمار اهلِ اندیشه، سازمان دهنده و با تجربه در ایران کم نیستند. اگر آنان بتوانند در این روزهای سرنوشت ساز و مهم، برنامه ای کوتاه مدت برای رهبری جنبش رهایی ایران از حکومت کنونی و برنامه کوتاه مدت دیگری برای جایگزینی موقت پس از آن، که بتواند از بهم ریختگی و نابسامانی ها جلوگیری کند، به مردم ارائه دهند و در این چهارچوب، روند تظاهرات ها پیش رود، کار تاریخی و ماندگاری انجام داده اند. تنها نیاز به همراهی و همگامی حتا کوتاه مدت و به کنار نهادن ناهمگونی در دیدگاه های سیاسی/اجتماعی است. نگارنده چون در برون مرز زندگی می کند با همه این بزرگان و نخبگان جامعه امروز ایران، آشنایی ندارد ولی عزیزانی چون جناب امیر انتظام، جناب محمدملکی(با وجود کهنسالی و بیماری)،وکیل های شرافتمند و محبوبی چون بانو ستوده، عبدالفتاح سلطانی( با وجود آن که هم اکنون در بند و زندان است ولی می تواند مورد مشورت قرار بگیرد)، قاسم شعله سعدی، بانو شهلا لاهیجی و بانوان خوش نامو کوشنده دیگر، کوروش زعیم، محمود دولت آبادی، فریبرز رئیس دانا، حشمت الله طبرزدی، انسان زحمت کش و خوش فکری چون جعفر عظیم زاده دبیر اتحادیه آزادِ کارگران، استادان خوش نام و مستقل دانشگاه ها، نمایندگان دانشجویانِ مستقل شماری ارتشیان بازنشسته میهن پرست و .. دیگر ارجمندانی که توانایی هایی شناخته شده ای دارندو مرا خواهند بخشید که نامی از آنان برده نشده، همه می توانند یک کمیته کارآمد و سازمان ده را به وجود آورده و از بی برنامگی ها، بر خوردهای احساسی و آنی جلوگیری نموده و جنبش را در کانال درستی رهنمود شوند.


آنچه باید بیاد داشت


پیشینه حکومت اسلامی در دیگر رویدادهایِ همگون در بر خورد با موج اعتراض ها چه در جنبش های اعتراضی دانشجویان و چه به شکلی روشن در اعتراض های وسیع جنبش سبز و یا "رأی من کو"، نشان داده است که برنامه ریزان دستگاه های سرکوب، خود به خرابکاری، یورش به فروشگاه ها، بانک ها، خود روها ی مردم، شکستن شیشه ها و درها و آتش زدن ها دست زده و سپس آن را کار تظاهر کنندگان نامیده تا بتوانند به بهانه این خرابکاری ها، ساده تر برنامه سرکوب های خونین خود را پیش برند. بنا بر همین پیشینه، تظاهر کنندگانِ امروز ایران می باید با کمال هُشیاری از جنین کارها جلوگیری نموده و اگر مأموران حکومتی دست به این خرابکاری ها زدند، فیلم گرفته و آنرا منتشر کنند(یک نمونه آن دیروز در دنیای مجازی منتشر شد). آتش زدن، شکستن و خرد کردن کار درستی نیست. همه این ها سرمایه های خود مردم هستند که امروز به نادرست از آن بهره می برند. ساختمانی که ویران شد، دوباره با هزینه شاید بیشتر باید ساخته شود. این امری نگران کننده در تظاهرات های چند روز گذشته است.


سخن آخر


اگر گروه ویژه سازماندهی و هدایت جنبش در ایران شکل بگیرد، روشن است که هم میهنان برون مرز که همخوان با خیزش و خواست های مردم ایران هستند، به هر شکل که بتوانند دست یاری و همراهی به هم میهنان کوشنده در درون مرز خواهند داد. کسانی چون استادان: آرامش دوستدار، ماشاالله آجودانی، بهرام مشیری، رضا تقی زاده و....بسیاری نخبگان دیگر اگر خود بخواهند می توانند یاور کمیته مشورتی سازمان دهنده در ایران باشند. برای پیش گیری از سر دادن شعارهای نا مناسب، همآهنگی شعارها ی مناسب در همه گردهمآیی های اعتراضی، پیش گیری از کشتار مردم وسیله نیروهای سرکوبگر، جلوگیری از رفتارهای شدید احساسی، ویران کردن و آتش زدن، تاکید هر روزه بر یکپارچگی و هم سرنوشتی همه قوم های گوناگون ساکن در ایران از کرد، لر، آذری، بلوچ، ترکمن گرفته تا بختیاری، قشقایی، عرب زبان ایرانی و فارس و آگاهی دادن به همگان در باره سر فصل های مهم قانون اساسی آینده ایران و پیشنهادها برای گزینش حکومت آینده بنا بر رأی مردم، امیدوار باشیم این اطاق اندیشه و برنامه ریزی رهبری کوتاه مدت در ایران، هر چه زودتر شکل بگیرد.

مطلب قبلی...
مطلب بعدی...


Copyright© 1998 - 2024 Gooya.com - سردبیر خبرنامه: info@gooya.com تبلیغات: advertisement@gooya.com Cookie Policy