به یادداشت غلامحسین میرزا صالح که در مجله ی مهرنامه منتشر شده است توجه کنید:
«انفجار دو بمب هسته ای باعث تقويت روحيه ژاپنی های طرفدار برقراری صلح و پايان يافتن جنگ شد. شماری از مورخان ژاپنی اعتقاد دارند رهبران نظامی و طرفداران تسليم، بمب اتمی را نجات بخش خود و کشورشان می دانستند. کوئی چی کيودو... مهردار امپراتوری و مشاور نزديک هيروهيتو گفته بود «بمب اتمی به ما گروه طرفدار صلح کمک کرد تا به جنگ خاتمه بخشيم.» هيساتسونه ساکامينرو وزير ارشد کابينه ژاپن انفجار آن دو بمب را «فرصتی طلايی و خدادادی می خواند که ژاپن را از شر جنگ نجات داد.»..." (مجله مهرنامه، سال اول، شماره ی اول، اسفند ۱۳۸۸)

چرا بمب اتم به نظر مورخان باعث نجات ژاپنی ها بوده است؟ برای این که:
«"قربانيان دو بمب اتمی در ژاپن به نسبت بسيار کمتر از حمله های هوايی با بمب های ديگر و به خصوص بمب های آتش زا بود... بمب اتمی به جنگ دوم جهانی در قاره آسيا خاتمه بخشيد و صدها هزار نفر از اسرای کشورهای گوناگون آزاد شدند. حدود دويست هزار نفر هلندی و چهارصد هزار نفر اندونزيايی نيز که در اردوگاه های کار اجباری ژاپنی ها بسر می بردند نجات خويش را مديون دو بمبی هستند که ژاپن را به زانو در آورد. بر اساس تحقيق دايی کی چی مورخ، اتباع خود ژاپن هم از مواهب خاتمه جنگ بی نصيب نماندند. او می گويد بيش از ده ميليون نفر از مردم ژاپن از گرسنگی رنج می بردند" (همان جا).

می دانم اکنون انگشت ها به طرف من نشانه خواهد رفت و فریاد وامردما و وابمب اتمیا سر داده خواهد شد و این که ف. م. سخن که کنار گود نشسته، دارد حکم به انداختن بمب اتم بر سر ایران می دهد! این هم از آن قلماشی هاست که وقتی حکومت و اعوان و انصارش دلیل کم می آورند شروع به تحریف موضوع می کنند.

در تاریخ، بعد از گذشت زمان، احساسات انسانی جای خود را به عدد و رقم می دهد. به عبارتی در تاریخ، بعد از گذشت چند دهه دیگر دلی برای مردم کشته شده سوزانده نمی شود بلکه با آن ها مثل شی و به صورت عدد رفتار می شود. بمب اتم امریکایی ها تعداد کسانی را که کشت بسیار کمتر از آن بود که اگر جنگ ادامه می یافت. به این می گویند دو دو تا چهارتای تاریخی؛ کارد بر پیکر اجتماع بشری گذاشتن تاریخی؛ بدون احساسات و بدون سخنان لطیف دلسوزانه.

و عامل تمام این جنایت ها نه کسانی که بمب انداختند بلکه کسانی بودند که جنگ ها را شروع کردند که جنگ ها را ادامه دادند که تن به صلح و آشتی ندادند والا کسی بمب اتم بر سر دیگری نمی انداخت. و اکنون خامنه ای ست و حکومت اسلامی و چهل سال عمر و جوانی تباه شده ی ملت و به نابودی کشیده شدن ایران از نظر اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی.

نه. اگر تاجزاده و تاجزاده ها بروند و یقه ی عامل سوریزاسیون آینده ی ایران را بگیرند آن وقت می توان امیدوار بود که ایران گرفتار سوریزاسیون نخواهد شد. در غیر این صورت بلایی بر سر ایران و مردمانش خواهد آمد که از فرو افتادن ده بمب اتمی بدتر است و عامل آن کسی نیست جز شخص خامنه ای و نظام اسلامی حاکم بر ایران.