دیدگاه نو
اصلاح طلبان چندی است که در مقابل هر درخواستی برای تغییر واقعی، نوای سوریه ایی شدن ایران را سر میدهند. از مصطفی تاجزاده تا عطا مهاجرانی همگی نگران این هستند که معترضان ایران را به سوریه تبدیل کنند. سالها پیش از این نیز اکبر گنجی نگران کلنگی شدن ایران بود و هر مخالفتی با جمهوری اسلامی خارج از چارچوب درک خودش را به تلاش برای کلنگی کردن ایران و موجب حمله خارجی میدانست. اما چرا اصلاح طلبان از داخل تا خارج نگران سوریه شدن ایران هستند؟
در پی اعتراضات سال ۸۸، اصلاح طلبان که معتقد بودند که کفه ترازوی قدرت باید بیشتر به سمت آنان خم شود از سوی علی خامنه ای پوچ و کاریکاتور نامیده و بشدت سرکوب شدند. اصلاح طلبان به زندان افتادند و اغلب در زمانی کوتاه از کرده خود ابراز پشیمانی کردند و تلاش کردند تا مجددا اعتماد علی خامنه ای و جریان امنیتی نظامی غالب را حلب کنند. روی کار آمدن حسن روحانی دریچه امیدی بود بر پیروان خط امام تا مجددا به منابع ثروت و قدرت متصل شوند. پیروزی مجدد حسن روحانی و پیروزی نسبی در انتخابات مجلس، اصلاح طلبان را مجددا بر سر سفره انقلاب مهمان کرد.
به کانال خبرنامه گویا در تلگرام بپیوندید
اصلاح طلبان که بی اعتبار بودن قدرت در نظام ولایت فقیه را به خوبی احساس کرده بودند، اینبار ثانیه ایی درنگ نکردند و از لحظه اول به رانت و فامیل بازی و چپاول ثروت های مردم مشغول شدند اما این آرامش دیری نپایید و مردم از فرط فساد و ناکارامدی به تنگ آمدند. مردم به درستی دریافتند که ناکارامدی نظام ربطی به این جناح و آن جناح ندارد و سیستم ساخته خمینی اگر در سوئیس هم بکار بسته شود، حاصلی جز فساد و ویرانی و تباهی نخواهد داشت. اعتراضات گسترده ای که در چهل سال اخیر به لحاظ گسترۀ جغرافیایی بی سابقه بود با درخواست سرکوب شدید از سوی اصلاح طلبان روبرو شد.
بازوهای رسانه ایی اصلاح طلبان از تهران تا لندن و از تورنتو تا واشنگتن بسرعت فعال شدند تا به مردم یادآوری کنند که انقلاب راهش نیست! نمایش عجیبی بود، انقلابیون و تیرخلاص زن ها حالا در نقش مصلحان اجتماعی ظاهر شده بودند و معترضان را کرکسان فرصت طلب میخواندند و معتقد بودند با رفتن جمهوری اسلامی، ایران به سوریه ایی دیگر تبدیل میشود.
کسی بهتر از حاکمان جمهوری اسلامی نمیداند که سوریه چرا امروز به اینجا رسیده است. واقعیت این است که ویرانه ایی که امروز سوریه نام دارد، محصول حضور حاکمان ایران است. آنها معترضان را از سوریه شدن ایران نمیترسانند بلکه از برنامه خود برای سوریه کردن ایران میگویند. حاکمیت ایران فارغ از اصلاح طلب یا اصولگرا خود را آماده کرده است تا به قیمت نابود کردن ایران بماند، غافل از اینکه سقوط این نظام قطعا از جنس آنچیزی نخواهد بود که اصلاح طلبان و اصولگرایان به آن اندیشیده باشند.
اصلاح طلبان فراموش کرده اند که ایران را در واقع در سال ۵۷ به مدت حداقل ده سال به سوریه زمان خود تبدیل کردند و اینبار تلاش آتها برای سوریه ایی کردن ایران با هوشیاری مردم ایران محقق نخواهد شد. جمهوری اسلامی برای بقا هر روز به پلیس و نیروی نظامی بیشتر و دستگاه امنیتی عریض و طویل تری نیاز دارد و بیشتر شدن هر روزه این نان خورها در سفره خالی انقلاب نهایتا آنها را بیش از پیش به جان هم خواهد انداخت.
