دوشنبه 14 دي 1383

سرها در گريبان، شعري از محمدرضا نسب عبداللهي

محمدرضا نسب عبداللهي

در آن سوي شهر
پشت آن ديوار بلند
روح ناآرامي در بند
گرفتار آمده است
اين سوي ديوار بلند
به ياد نمي آورند روح در بند
يخ زده است قلب ها در اين سو
چه كند روح رنجور در كمند؟
سرها در گريبان فرو مانده است
آي!قلب ها تان را چه شده است؟
نوازش نمي كنيد روح رنجور را
نمي تپيد ديگر به هواي آزادي
روح رنجور را اما
دست هاي زمخت استبداد
گويي نوازش مي كند
روح خسته را دعوت به سازش مي كند
در آن سوي شهر
پشت آن ديوار بلند
چه مي رود بر روح خسته

تبليغات خبرنامه گويا

advertisement@gooya.com 

كه زار مي زند از روح خويش
اين قصه نه اول است و نه آخر
فردا اين نيز مي آيد بار دگر
قلب ها اما همچنان يخ بسته اند
روح ناآرام را از هم گسسته اند
در آن سوي شهر
پشت آن ديوار بلند
روح آزاده اي
غمش افزون شده
رنجور از استبداد
خسته از قلب هاي يخ بسته
سر خويش گرفته و
هاي هاي مي زند
قلب ها كي تپيدن از نو كنند؟
زندگي بر تن روح رنجور كنند؟

محمدرضا نسب عبداللهي
يكشنبه6/10/1383
nasab_iran@yahoo.com

دنبالک:
http://mag.gooya.com/cgi-bin/gooya/mt-tb.cgi/16403

فهرست زير سايت هايي هستند که به 'سرها در گريبان، شعري از محمدرضا نسب عبداللهي' لينک داده اند.
Copyright: gooya.com 2016