جراحی حذف هاشمی، مسعود بهنود
به گمانم از روی شواهد می‌توان گفت که کليد پروژه حذف هاشمی در شب يلدا از دست کليدداران‌اش افتاد. و برخلاف آن‌ها که تصور می‌کنند هاشمی هم يکی است مانند ديگر همراهان بزرگ جمهوری اسلامی که تا به‌حال حذف و هضم شده‌اند، بايد گفت ماجرای حذف هاشمی بزرگ‌تر از حادثه حذف آيت‌الله شريعتمداری و هم حذف آيت‌الله منتظری است
به عمليات شبه هدفمند کردن يارانه ها می گويند جراحی بزرگ، و هفته پيش زمانی که سرانجام با تاخيری نه ماهه ، دولت اعلام داشت که اجرای قانون را آغاز می کند، نوشتند روز تاريخی، روز بزرگ، و احمدی نژاد خودش را مانند هميشه به قديسان گره زد و گفت پولی که دولت به حساب مردم ريخته پول امام زمان است، تا از مردم خواسته باشد برای دريافت هشتاد و يک هزار تومان ها به بانک هائی را که دچار کمبود شديد منابع مالی هستند، هجوم نبرند. اما روز بزرگ و جراحی بزرگ در پيش است. و اين ديگر سياسی است، سياسی صرف.
به گمانم از روی شواهد می توان گفت که کليد پروژه حذف هاشمی در شب يلدا از دست کليددارانش افتاد. و برخلاف آن ها که تصور می کنند هاشمی هم يکی است مانند ديگر همراهان بزرگ جمهوری اسلامی که تا به حال حذف و هضم شده اند، بايد گفت ماجرای حذف هاشمی بزرگ تر از حادثه حذف آيت الله شريعتمداری و هم حذف آيت الله منتظری است. اول و مهم اين که گرچه آقای منتظری زمان حذف، قائم مقام رهبر بود که شغلی است به هر حال سياسی، اما پايه و اهميت او و آيت الله شريعتمداری فقط به پايگاه مذهبی شان بود. در مورد هاشمی چنين نيست. او مدعی پايگاه مذهبی نيست و اگر اهميتی دارد برای اين است که فردی اجرائی است و از ميان بازماندگان گارد اول انقلاب اسلامی، کس به اندازه او در خوب و بد حکومتی که بعد از انقلاب بنيان نهاده شد سهم ندارد.
هاشمی رفسنجانی نزديک ترين فرد به آيت الله خمينی بود و تمامی شواهد حاکی است که گوش بينان گذار جمهوری اسلامی به کس به اندازه وی بدهکار نبود. از همين رو تا زمانی که خود را برای سومين بار نامزد رياست جمهوری نکرده بود ، مدت مديدی نفر اول و بعد از آن هم شريک اول حکومت بود. وقتی اين را از کف داد که نامزد انتخاباتی شد که حالا کشف شده است برايش نقشه های بزرگ توسط آدم های بزرگ کشيده شده بود.
شواهد بسيار حاکی است که از ديد آيت الله خمينی، هاشمی مغز متفکر نظامی بود که بنيان نهاد و قبای رياست شورای تشخيص مصلحت نظام برای او دوخته شد، آن شورائی که بايد خلاف شرع و قانون اساسی [ با تصويب شورای نگهبان] را هم برای ماندن و مصلحت نظام مجال عبور می داد.
حالا کشتی هاشمی رفسنجانی نزديک کوه يخی شده است که سرش از مقاله کيهان [نوشته نماينده و مشاور رسانه ای رهبر جمهوری اسلامی] در روز چهارشنبه اول زمستان سی و دومين سال انقلاب بيرون زد. يا هاضمه جمهوری اسلامی که تا بينان گذار جمهوری زنده بود، چنان کارآ و قدرتمند بود، اين سنگ بزرگ را هم می بلعد و يا در گلويش گير می کند. برای درک اين زمان زيادی نمانده است. در هر دو حالت ماجرا بدون عارضه نمی ماند. چرا که الان هاشمی ديگر آن نيست که از نظرسنجی دستگاه اجرائی شورای نگهبان [به رياست سيد محمد جهرمی و معاونت محمود احمدی نژاد] بيرون آمد که مدعی بود او بيش از هر کس در بين جمعيت کشور مخالف و بدگو دارد. در اين فاصله هشت ساله اتفاقات مهمی افتاده و از جمله اين که نهضتی بزرگ، رييس مجلس خبرگان را بالامقام ترين مدافع خود ديده است.
از جمله ديگر حواشی و عوارض حذف هاشمی، بيت آيت الله خمينی بنيان گذار جمهوری اسلامی است، که در ده دوازده سال اخير که با تهاجم پنهان و آشکار يک جناح مورد حمايت روبرو شد، هاشمی را کنار خود داشت. اين که احمد خمينی و حتی همسر آيت الله درگذشته اند چندان تغييری در صورت مساله نمی دهد. آنان که وفاداری به نظام را در وفاداری به بينان گذارش می بينند، راحت نيست که مانند احمدی نژاد به آن جا پشت کنند.
می توان با مفسران همصدا شد و باور کرد که بعد از سه چهار سفر رهبر جمهوری اسلامی به قم و ملاقات ها با مراجع و اساتيد آن شهر، ديگر رمقی در بزرگان دين نمانده که با آن از يار قديمی و اشنای خود دفاع کنند. اما اصلاح طلبان و فرزندان خلفشان سبزها اينک باور دارند که طناب دار با حذف هاشمی به گردن آن ها نزديک می شود.
به نظر می رسد آن پيام که پشت خشونت های جاری بر محترمان اصلاح طلب بود، آن سخت گيری هائی که در اين يک سال عليه هر مخالفی به کار برده شده، آن بی حرمتی که در مناظرات تلويزيونی مبارزات انتخاباتی ظاهر شد و هر احترامی را از ميان برد، آن احکام بی منطق که از دادگاه ها به در آمد، و آن چشم بستن بر ظهور نوعی پوپوليزم خطرناک فاشيستی، همه دارای مبنائی بود.
کار بزرگی در پيش دارد حکومت که با حذف هاشمی تمام نمی شود.
