تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی: نرگس گفت هر بلايی اينجا سر من بيايد مسولش وزارت اطلاعات است!

کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران ـ تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی، فعال حقوق بشر که در بند ۲۰۹ زندان اوين به سر می برد، گفت که همسرش در ملاقات با خانواده اش روز سه شنبه ۱۹ اردبيهشت گفته است هر بلايی اينجا سر من بيايد مسولش وزارت اطلاعات است. تقی رحمانی با اظهار اينکه وضعيت همسرش در روز ملاقات اصلا مناسب نبوده است و هنوز مشخص نيست به چه اتهام جديدی نرگس در حال بازجويی دوباره است به کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران گفت:« روز سه شنبه خانواده نرگس و بچه ها با او در حضور دو نگهبان ملاقات داشته اند. وضعيت جسمی او بسيار بد بوده، به سختی راه می رفته و در زمان صحبت هم دچار لکنت بوده است. نرگس در اين ملاقات به خانواده اش گفته که هر بلايی اينجا سر من بيايد مسولش وزارت اطلاعات ايران است. گفته است که در طول روزهای اخير چند بار سرش به ديوار سلول خورده و يا به زمين خورده است. همين طور گفته که همچنان بر عقايد حقوق بشريم پايبندم و معتقدم هيچ جرمی مرتکب نشده ام. ولی او در حضور ماموران زندان نتوانسته چيزی از بازجويی های تازه اش بگويد.»

نرگس محمدی که در تاريخ سوم اردبيشهت ماه توسط ماموران امنيتی برای اجرای حکم ۶ سال حبس از خانه مادريش در زنجان به تهران برده شد به جای آنکه طبق روال قانونی به بند عمومی زندان اوين منتقل شود سر از بند ۲۰۹ زندان اوين در آورد و در حال حاضر در سلول انفرادی و تحت بازجويی مجدد است. هنوز وکيل و خانواده او از علت بازجويی های مجدد خانم نرگس محمدی اطلاعی ندارند.

بسياری از فعالان حقوق بشر و فعالان سياسی در داخل و خارج از کشور آزادی فوری او را از مقامات قضايی ايران خواستار شدند. همچنين به گفته تقی رحمانی آيت الله موسوی اردبيلی، صانعی و بيات زنجانی طی روزهای اخير با مادر نرگس محمدی تماس گرفته و اظهار همدردی کرده اند.

تقی رحمانی با اعتراض به اينکه برای انتقال نرگس محمدی به بند ۲۰۹ هيچ توجيه قانونی وجود ندارد به کمپين گفت:« خانواده نرگس اعتراض کرده اند که چرا او برای اجرای حکمش به بند عمومی نرفته است و مسولان در جواب گفته اند حالا عيبی ندارد، حکمش را فعلا در ۲۰۹ می گذراند. عليرغم پيگيری های خانواده و وکيلش هنوز هيچ پاسخی نگرفته ايم که او برای چه بازجويی می شود و چرا در بند ۲۰۹ است.»

تقی رحمانی با اظهار اينکه فرستادن او به بند ۲۰۹ فقط برای فشار به او و تشديد بيماريش است، گفت:« با توجه به اينکه نرگس در همين بند ۲۰۹ دچار فلج عضلانی شده است بايد مسولان مراعات حالش را می کردند. اما متهم را در دقيفا به جای منتقل کرده اند که بيماريش را از آنجا گرفته است. وزارت اطلاعات خوب می داند که نرگس در چنين شرايطی بيماريش تشديد می شود اما ظاهرا آنها می خواهند بيماريش بيشتر شود، نمی دانم، شايد برای انتقام از من وارد اين پروسه رفتاری با نرگس شده اند. من فقط می توانم با توجه به تجربه قبليم از بيماری نرگس بگويم که اگر او زمان بيشتری را در بند ۲۰۹ زير فشار عصبی بماند معالجه اش بسيار طولانی تر و سخت تر خواهد شد.»

تقی رحمانی با اظهار اينکه هيچ توجيه قانونی و اخلاقی برای اينگونه فشارها وجود ندارد، گفت:« طبق قانون وقتی متهمی برای اجرای حکمش به زندان می رود ديگر نبايد به او کاری داشته باشند اما اين قوانين برای آقايان معنی ندارد. آقای لاجوردی که به گونه ای پدر نسل جديد بازجويان است معتقد بود زندانی سياسی همواره بايد بين مرگ، زندان و آزادی در نسوان باشد و هيچ احساس ثبانی در او به وجود نيايد. و به همين دليل وقتی زندانی سياسی در حال گذراندن اجرای حکمش است می بينيم دوباره احضار می شود و برای پرونده جديدی دوباره محکوم می شود.»

نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده جايزه سال ۲۰۱۱ “دولت و بنياد تاريخ زنده سوئد” در تاريخ ۱۴ اسفند سال گذشته از سوی دادگاه تجديد نظر به ۶ سال حبس شده است. او مهرماه امسال از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به سه اتهام اجتماع و تبانی عليه امنيت ملی،عضويت در کانون مدافعان حقوق بشر و تبليغ عليه نظام به ۱۱ سال حبس تعزيری محکوم شد که اين رای در شعبه ۵۴ دادگاه تجديد نظر به ۶ سال حبس تغيير يافت. نرگس محمدی برنده جايزه سال ۲۰۱۱ “دولت و بنياد تاريخ زنده سوئد” شده است که به دليل منع خروجش از کشور نتوانست در اين مراسم حضور يابد و جايزه اش را دريافت کند.

تقی رحمانی، فعال سياسی که نيمی از عمرش را در زندان های ايران گذارنده است چندی پيش از کشور خارج شد واکنون در فرانسه ساکن است.