روحانی، هاشمی، یا مردم، کدام برنده‌اند؟ رضا علامه زاده

بازنده پیداست. مردم با هشیاریِ تمام دورترین فرد ممکن به رهبر را از میان گزینه‌های شش‌گانه برگزیدند و یکبار دیگر به رهبر نشان دادند که اگر تقلب فقط به مراحل تائیدِ صلاحیت و بستن دهان‌های آزاد با زندان و شکنجه، و توقیف نشریات غیروابسته محدود شود، و جابجائی جدی در صندوق‌های رای انجام نگیرد در همین محدوه‌ی کوچک هم مخالفتشان را با منویات او به دنیا نشان خواهند داد

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

از این زاویه البته مردم برنده‌اند. مردم برنده‌اند چون توانستند در مقابل چماق‌بدستان و امنیتی‌های تجاوزگر و دهن‌دریدگانِ "اصولگرا"، به خیابان بریزند و شادی کنند و آن‌ها جرات نکنند واکنش نشان دهند. حتی اگر برای یکی دو روز هم باشد مشکلی نیست. برندگی همیشه لذت‌بخش است حتی اگر به دوام این لذت امید زیادی نتوان بست.

روحانی نیز حتما برنده است. کسی که تا هفته پیش در سایه بود و شانس به بازی گرفته شدن نداشت حالا با ترس خاتمی از ورود به صحنه و برکناری هاشمی از حضور در بازی، به یکباره برنده‌ اعلام شده است. شادمانی نوش جانش!

ولی برنده اصلی به نگاه من "علی اکبر هاشمی رفسنجانیِ بهرمانی" است. کسی که مثل اسمش چندین چهره داد؛ متهم میکونوس، عالیجناب رنگین‌پوش، مال اندوز و چپاول‌گر بیت‌المال، دلسوز و از عقلای نامدار نظام، اعتدال‌گرا و میانه‌رو، حامی اصلاحات، و حتی مدافعِ جنبش سبز...

قبل از اقبال عمومی اخیرش، خودِ این مردم هاشمی را بی‌آنکه قصد توهین باشد "گربه مرتضی علی" نامیده بودند. وقتی "رهبر" به دست "جنتی" آن سیلی آبدارِ "رد صلاحیت" را به صورت هاشمی زد او به چابکی یک گربه از پنجره بیرون پرید و با قانع کردن "خاتمی" برای مجاب کردن "عارف" به کناره‌گیری، و ریختن بخش بالائی از ظرفیتِ عاطل مانده‌ی جنبش سبز به کیسه‌ی یارِ غارش "روحانی"، به نرمیِ تمام دو باره پای سفره‌ی چربِ حاکمیت نشست. واقعا که این مردم در نامگذاری نابغه‌اند!

رفسنجانی هم این پیروزی نوش جانش باد! حالا، هم محبوبِ مردم است، و هم پای خوانِ بی‌دریغ حاکمیت نشسته. باید هم باد به غبغب بیاندازد و در اولین واکنشش بگوید این انتخابات "دموکراتیک ترین انتخابات در دنیا" بود!

فقط از کسانی در عجبم که تا دیروز پیگیر برپائی دادگاه بین‌المللی برای محاکمه‌ی سران جمهوری اسلامی به اتهام "جنایت علیه بشریت" بوده‌اند و حالا سنگ هاشمی رفسنجانی را به سینه می‌زنند. از خودم می‌پرسم در آن دادگاه آرمانی، در فردائی که معلوم نیست کی فرا خواهد رسید، این‌ها قرار است چه کسانی را پای میز محاکمه بکشانند؟