گفتوگو نباشد، یا خشونت جای آن میآید یا فریبکاری، مصطفی ملکیانما فقط با گفتوگو میتوانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مسالهای از سه راه رفع میشود، یکی گفتوگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفتوگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را میگیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]
خواندنی ها و دیدنی ها
در همين زمينه
5 شهریور» واکنشی به اظهارات اسدالله بادامچيان عليه میرحسین موسوی6 مرداد» مطهری خطاب به محسنی اژهای: منطق شما این است که موسوی و کروبی بايد تعظيم عرض کنند تا آزاد شوند
پرخواننده ترین ها
» دلیل کینه جویی های رهبری نسبت به خاتمی چیست؟
» 'دارندگان گرین کارت هم مشمول ممنوعیت سفر به آمریکا میشوند' » فرهادی بزودی تصمیماش را برای حضور در مراسم اسکار اعلام میکند » گیتار و آواز گلشیفته فراهانی همراه با رقص بهروز وثوقی » چگونگی انفجار ساختمان پلاسکو را بهتر بشناسیم » گزارشهایی از "دیپورت" مسافران ایرانی در فرودگاههای آمریکا پس از دستور ترامپ » مشاور رفسنجانی: عکس هاشمی را دستکاری کردهاند » تصویری: مانکن های پلاسکو! » تصویری: سرمای 35 درجه زیر صفر در مسکو! موسوی و رهنورد: حصر در فضای امنيتیتر؛ محروميت از حقوق ابتدايیموسوی و رهنورد اين روزها در شرايطی دشوار و امنيتی تر از قبل، در بازداشت خانگی هستند. آنها نه تنها در ماههای اخير از رفتن مرتب به ديدار مادر سالخورده خانم رهنورد محروم بوده اند، بلکه همچنان از امکات تماس تلفنی و بهره مندی از روزنامه نيز محروم اند و نيز با وجود معاينه و گزارش مکتوب پزشک، اقدامی برای درمان آنها صورت نگرفته است.
با گذشت بيش از يک سال از وعده انتخاباتی حسن روحانی و در حالی که هنوز حاکميت به حصر غير قانونی همراهان مردم در جنبش سبز پايان نداده است، موسوی و رهنورد در شرايطی دشوار در بازداشت خانگی هستند. به گزارش کلمه، عدد روزهای حصر خانگی موسوی، کروبی و رهنورد در حال رسيدن به ۱۳۰۰ است ؛ اما هنوز نه هيچ نهاد قانونی مسئوليت حصر آنها را به عده گرفته و مبنای حقوقی آن را بيان کرده، و نه تلاش های سياسی برای رفع حصر به رغم وعده های مکرر به نتيجه رسيده است. زهرا رهنورد؛ چند ماه محروميت از ديدار با مادر ميرحسين موسوی و زهرا رهنورد که از ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ تا امروز بی وقفه در بازداشت خانگی و تحت کنترل شديد ماموران امنيتی هستند، در ماههای اخير حتی از رفتن مرتب به ديدار مادر سالخورده خانم رهنورد نيز محروم اند. اين مادر کهنسال که چشم انتظار ديدن دخترش است، تنها کسی جز دختران و خانواده شان است که ميرحسين و رهنورد هر از گاهی می توانستند او را ملاقات کنند. حال آنکه حتی اگر آنها طبق قانون هم زندانی شده بودند، حق تماس با بيرون از زندان و ملاقات با خانواده، از ابتدايی ترين حقوق قانونی زندانيان است. ملاقات های نامنظم، در شرايط امنيتی تر از گذشته بر اساس اين گزارش، ملاقات دختران و خانواده تقرييا هفته ای يک بار و با روز و ساعت نامعين به مدت حدود يک ساعت و نيم در حضور مامورانی که اخيرا تعداد آنها هم بيشتر شده، صورت می گيرد. هرچند وقت يک بار، خواهر يا برادر ميرحسين نيز با الزام به رعايت شرايط امنيتی و توصيه های از بالا مبنی بر همراه بودن يا نبودن همسرانشان اجازه ملاقات می يابند. اما در طول هفته، هرگونه تماس و ارتباط حتی در حد تلفن با ميرحسين و رهنورد به طور کامل قطع است و خانواده در طول هفته از آنان بی خبرند. از ماه رمضان، در مواردی اين ديدارهای يک ساعت و نيمه در ساختمان مجاور زندان خانگی بر سر سفره شام، در حضور ماموران و زير ديد دوربين های روشن فيلمبرداری و شنود آشکار صوتی برگزار شده است؛ ديدارهايی که با وجود اين فضا و صحنه ها، تلخ توصيف شده اند. اما در هفته های اخير فضای ملاقات ها به تدريج امنيتی تر از قبل توصيف شده و کاهش نسبی ماموران در هنگام ملاقات که در چند ماه گذشته ايجاد شده بود، باز به روال قبل برگشته است. نگرانی از آلودگی محيط؛ در زندان اختر چه خبر است؟ وضعيت نگهداری اين دو زندانی حاکميت به لحاظ بهداشتی و درمانی، نه تنها در شرايط استاندارد قرار ندارد که نگران کننده و شک برانگيز به نظر می رسد. از جمله از ابتدای حصر تا کنون دو عدد از درها، يکی در راه پله پشت خانه که به اتاق های داخلی راه دارد و دومی در پشت بام منزل، به روی محصورين قفل مانده است و هيچ خبری از داخل آن نيست و اين مساله بر ابهام ها می افزايد. خانواده ميرحسين پيش از اين درباره احتمال آلودگی هايی در تغذيه يا فضا (مثل امواج مضر و خطرناک) در محيط زندگی والدين خود نزد زندانبانان و نيز مسئولان عالی رتبه ابراز نگرانی کرده و هشدار داده بودند؛ ابهامی که به راحتی می تواند با بررسی موضوع توسط ناظری مستقل برطرف شود. اما بازگشت لرزش زياد دستان زهرا رهنورد که پيش تر کاملا رفع شده بود و بی اعتنايی زندانبانان نسبت به اين مساله، اين نگرانی را به وجود آورده است که آلودگی مصنوعی محيط، شامل آلودگی در فضای خانه و خوراک، باعث ايجاد مشکلات جسمی برای موسوی و رهنورد شده باشد. حال آنکه هر دوی آنها در ابتدای حصر در سلامت کامل بودند و در طول ايام بازداشت غير قانونی در خانه خود و به علت شرايط بد حصر، دچار بيماری های متعدد شدند. ملاقات کنندگان کوچه اختر می گويند مسئولان دولتی اگر توان رفع حصر غيرقانونی را ندارند، می توانند لااقل به دغدغه های آنان درباره چگونگی نگهداری پدر و مادر محصورشان توجه کنند؛ دغدغه هايی نظير تسهيل ارتباط فرزندان، قرار دادن روزنامه در اختيار ايشان يا امکان کسب خبر از آنان در طول هفته؛ که در طول اين دوران و حتی در دولت جديد هم تغييری در اين شرايط حاصل نشده است. معاينه توسط چشم پزشک معتمد دولت و خانواده: اقدام درمانی هنوز صورت نگرفته همچنين هر دو محصور زندان اختر، دچار مشکلاتی در چشم هايشان هستند. پزشکان معتمد دولت که مورد اعتماد خانواده نيز هستند، در معاينات خود بر لزوم عمل جراحی چشم برای ايشان تاکيد کرده اند. اما با وجود مکتوب شدن اين گزارش های پزشکی، و گذشت چند هفته، هنوز هيچ اقدامی برای پيگيری روند درمانی آنها صورت نگرفته است. پس از روی کار آمدن دولت منتخب مردم، جز يک ملاقات بی نتيجه و رها شده و نه در سطوح متناسب، که در حدود يک سال قبل صورت گرفت و در آن محصورين شرح کامل رنج ها و مشکلات و وضعيت خود را دادند، هيچ مسئول دولتی و حکومتی سراغ آنها را نگرفته است، به طوری که برخی نزديکان گفته اند دولتمردان آنها را به فراموشی سپرده اند. اين در حالی است که در همين مدت، اتفاقات ناگواری برای ميرحسين و همسر و دخترانش روی داد اما هيچ مقام مسئولی پيگير آنها نشد. شايعه ای مبنی بر ديدار شمخانی دبير شورای عالی امنيت ملی با ميرحسين موسوی نيز منتشر شد که از سوی آنها به کلی تکذيب شده است. وضعيت قلب ميرحسين: درمان موثر بوده است برنامه بازتوانی قلب ميرحسين که پس از مشکلات قلبی با تاخير شروع شد و برای مدتی در بيمارستان ادامه داشت، از بيمارستان به خانه ی محل حبس منتقل شده و در خانه انجام می شود و به نظر می رسد در مورد قلب ايشان، اين درمان موثر واقع شده است. خواندن روزنامه همچنان برای ميرحسين و رهنورد ممنوع است اگرچه بخشی از کتاب ها و نيز مجله های هنری در مدت حصر به ميرحسين و رهنورد داده شده، اما همچنان از ابتدای حصر تاکنون علی رغم تاکيدات مکرر مهندس موسوی و دکتر رهنورد، حتی يک برگ روزنامه به زندانيان محصور اختر داده نشده است. امکان تماس تلفنی هم بنابر شواهد تنها برای يک بار در هفته مجاز بوده است، آن هم فقط در ملاقات حضوری فرزندان و با مادر زهرا رهنورد، و هر چند وقت يک بار هم با خواهر يا برادر ميرحسين. اين وضعيت موجب بی خبری کامل خانواده از عزيزان زندانی خود در طول هفته و نگرانی آنها بوده و هست. رفع حصر؛ وعده ای که پس از يک سال محقق نشد يک سال از وعده رئيس جمهور برای رفع حصر می گذرد اما با وجود تاکيدات ابتدايی سخنگوی دولت و برخی مسئولان سياسی و امنيتی برای پيگيری اين موضوع، هنوز هيچ اقدام عملی در راستای رفع حصر صورت نگرفته است. سکوت و بی نتيجه ماندن تلاش های احتمالی دولت منتخب مردم در اين باره، بخشی از افکار عمومی را به سمت نااميدی از تحقق وعده های سياسی رئيس جمهور برد؛ تا جايی که روحانی در روزهای اخير بار ديگر بر پايبندی به همه وعده های انتخاباتی خود تاکيد کرد. در حالی که برخی نزديکان دولت از اولويت داشتن امور ديگر سخن می گويند دولتمردان هنوز مشخص نکرده اند که آيا زمان بندی يا برنامه مشخصی برای تحقق وعده های سياسی خود از جمله باز کردن فضا، ايجاد زمينه فعاليت احزاب، آزادی زندانيان سياسی و رفع حصرهای غيرقانونی دارند يا خير. پيش تر يکی از دختران موسوی در نوشته ای در فيس بوک، در مورد والدين خود نوشته بود: مشکل اين است که بيماری صبر نمی شناسد! Copyright: gooya.com 2016
|