شنبه 12 اردیبهشت 1394   صفحه اول | درباره ما | گویا

گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


خواندنی ها و دیدنی ها
پرخواننده ترین ها

«هبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر در ايران»: ما می توانیم به حقوق شهروندی مان دست یابیم

SDHRI.jpg
E-Mail: info@hambastegi-iran.org
Homepage: www.hambastegi-iran.org


بیانیه شماره ۷

جنبش مردمی کشورمان علیرغم همه ی فشارها و سرکوب ها برای دستیابی به حقوق شهروندی خویش رفته رفته دستاوردهای نوینی به همراه آورده است که از اهمیت برخوردارند. نخست انکه این جنبش ها سازمان یافته تر از گذشته اند، دوم آنکه از پراکندگی کمتری برخوردارند، سوم اینکه با رویکردهای کنشگران رزمنده ی سازمان ها و نهادهای مستقل مردمی و خاصه ابتکارهای «پایینی» ها از حالت تدافعی کمابیش بیرون آمده اند، و چهارم و بویژه آنکه گام به گام به جنبش های سراسری فراروییده اند. نهاد «همبستگی برای دمکراسی و حقوق بشر در ایران» که از آغاز کار خود همواره با فشارهای سنگین مقامات امنيتي، احضارها، بازجويي ها و زنداني شدن های هموندان خود روبرو بوده، از این رویکردهای نوین که در چند ماه گذشته در اعتصاب های آموزگاران، کارگران، پرستاران و هواداران محیط زیست خود نموده اند، استقبال می کند و همه ی آزادی خواهان و دادجویان و همچنین هم ميهنان سرخورده از درون حاكميت، مذهبي يا غيرمذهبي، نظامي يا غيرنظامي، و بویژه جنبش های دانشجویی و زنان را به پشتیبانی همه سویه از این نداها که در راستای دستیابی به حقوق راستین شهروندی و ساختن ایرانی آزاد و آباد جریان دارند، فرامی خواند.

هم میهنان!

نهاد «همبستگی برای دمکراسی و حقوق بشر در ایران» در آستانه ی اول ماه مه روز جهانی کارگر، همراه با شادباش های گرم به همه ی کارگران و مزدبگیران و رنجبران کشورمان و بویژه به پیکارگران نهادهای کارگری، و با پشتیبانی از خواست های آنان چون حق تشکل، افزایش دستمزدها، تامین امنیت شغلی، دسترسی به بهداشت و درمان، حق بازنشستگی و غیره، سیاست های اقتصادی مردم ستیز و فشارهای روزافزون به سندیکالیست ها و کنشگران کارگری و تهدید و اخراج و بازداشت آنان را به شدت محکوم می کند. همان گونه که در تاریخ معاصر ایران بارها دیده ایم، کارگران و به طور کلی مزدبگیران کشورمان می توانند نقش بسیار مثبت و تعیین کننده ای در رویدادهای کشورمان بازی کنند و در راه ساختن ایرانی آباد و آزاد و پرداد وظایف سنگینی به عهده گیرند. برای برپاساختن چنین آینده ای می بایست از امروز برنامه ریخت در راه پرسنگلاخ پیاده سازی آن گام نهاد. در این راستا مانورها ومجهز کردن نیروهای ضد مردمی در گوشه و کنار سرزمین مان تنها نشانگر ترس و وحشت نظام از نیروهای مردمی می باشد واین امر نمی تواند به عزم و اراده ما خللی وارد سازد.



تبليغات خبرنامه گويا

advertisement@gooya.com 


آزادی خواهان و دادجویان!

سرنوشت کشورمان و دستیابی به زمامداری مردمی در سرزمین تاریخی مان در گرو رزم همگانی و گسترده لایه های گوناگون اجتماعی بر گرد خواست های مشترکی است چون آزادی، استقلال، عدالت اجتماعی و محو هرگونه بهره کشی. در این زمینه نهاد همبستگی هدف های خود را زیر عنوان «سند همبستگی» (به پایان بیانیه بنگرید) پیشتر ارائه داده است. مهمترین برنامه کنشگران درون مرز و هموندان همبستگی در این زمان «هماهنگی و هدایت» فعال و هشیارانه در راه رسیدن به فردایی آزاد و آباد می باشد. بجاست که این وظیفه ی خطیر در دستور کار عاجل همه ی افراد و گروه های ملی-دمکرات قرار گیرد. ما کنشگران برون مرز را نیز به پشتیبانی فعالانه تر از رزمندگان درون مرز فرامی خوانیم.

علیرغم همه سرکوب ها، خیزش مردم مان برای دستیابی به حقوق شهروندی در بهار سال هشتاد و هشت هم چون آتش زیر خاکستر هنوز می خروشد. پس از سه شکست پاییزی سرزمین مان، همانا ناکامی های انقلاب مشروطه و جنبش ملی شدن نفت و انقلاب مردمی بهمن، جنبش نوین در کشورمان می تواند آغازی باشد بهاری، اگر که این بار همه ی نیروهای ملی و دمکرات کشورمان هم بندند، و در برابر ترفندهای رنگارنگ زراندوزان و تنش آفرینان و واپس گرایان درون و برون مرز دلاورانه بالا برافرازند. فردای آزاد و آباد سرزمین مان را، ما «ترکه های نازک» و رخشان از درختان این کهن دیاریم که می توانیم بر پرده ی تار امروزین، تابناک برنگاریم. نهاد «همبستگی برای دمکراسی و حقوق بشر در ایران» در این بزنگاه تاریخی، با ارج نهادن بر این نبرد صد ساله مردم مان و با آرزوی دستیابی به چنین فردایی، آغوش به روی همه ی هم میهنان آزاده و وارسته می گشاید.

این پیام را با بخشی از بیانیه ی شماره چهار همبستگی به پایان می رسانیم:
«سرانجام در بهار هشتاد و هشت پس از تصويب و امضاي سند بنيان گذاری «همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر در ايران» توسط بيست و پنج سازمان سياسي و مدني، موجوديت اين نهاد همه گير اعلام و رسانه اي شد. تنها در طي سه سال، بيش از سي نفر از هموندان همبستگي توسط مقامات امنيتي احضار، بازجويي و زنداني شدند. ما زندان و شکنجه و حتی اعدام را به جان خريده ايم و آگاهانه در برابر حاکمانی قرار گرفته ايم که حتا از شيوه خردگرايانه ما براي ايجاد تغييرات بنيادين هراس دارند. ما با دسته كردن تركه هاي نازك درخت، چنان سخت خواهيم شد كه هيچ نيرويي خواهد نتوان ما را شكست. آغوش ما فقط براي كنشگران بيرون از حاكميت باز نيست. ما همه هم ميهنان سرخورده را از درون حاكميت، مذهبي يا غيرمذهبي، نظامي يا غيرنظامي، و حتي از درون نيروهاي سركوبگر، به آغوش همبستگي با ملت ايران فرا مي خوانيم».

همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر در ايران
اردیبهشت ماه نود و چهار

نام شماری از هموندان دربند یا در محدودیت شدید امنیتی پس از زندان
نسرین ستوده، کورش زعیم ، فریبرز رییس دانا، ، رضا شهابی، بهروز جاوید تهرانی، کیوان صمیمی، حشمت الله طبرزدی،رسول بداقی، محمد ملکی، عبدالله مومنی و عیسی خان حاتمی

http://www.hambastegi-iran.org/spip.php?article26

متن سند همبستگی:

http://www.hambastegi-iran.org/spip.php?article1


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 
Copyright: gooya.com 2016