گفتوگو نباشد، یا خشونت جای آن میآید یا فریبکاری، مصطفی ملکیانما فقط با گفتوگو میتوانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مسالهای از سه راه رفع میشود، یکی گفتوگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفتوگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را میگیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]
خواندنی ها و دیدنی ها
در همين زمينه
31 خرداد» مفاهيم دادخواهی به زبان ساده، کاری پژوهشی از مادران پارک لاله ايران، جواد طالعی15 اردیبهشت» ندا مستقيمی از حاميان مادران پارک لاله بازداشت شد
پرخواننده ترین ها
» دلیل کینه جویی های رهبری نسبت به خاتمی چیست؟
» 'دارندگان گرین کارت هم مشمول ممنوعیت سفر به آمریکا میشوند' » فرهادی بزودی تصمیماش را برای حضور در مراسم اسکار اعلام میکند » گیتار و آواز گلشیفته فراهانی همراه با رقص بهروز وثوقی » چگونگی انفجار ساختمان پلاسکو را بهتر بشناسیم » گزارشهایی از "دیپورت" مسافران ایرانی در فرودگاههای آمریکا پس از دستور ترامپ » مشاور رفسنجانی: عکس هاشمی را دستکاری کردهاند » تصویری: مانکن های پلاسکو! » تصویری: سرمای 35 درجه زیر صفر در مسکو! از پايداری خانوادههای زندانيان سياسی تا پايداری نسرين ستوده و همراهان، بیانیه مادران پارک لاله به مناسبت شش سالگی این گروهما شش ساله شديم، شش سال پايداری و مقاومتِ مادران پارک لاله برای حمايت از مبارزات دادخواهانه، منجر به دستگيریهای پياپی و مشکلات روزافزون برای همراهانِِ ما شد، ولی اين محروميتها و محدوديتها باعث نشد که دست از مبارزه بشوييم. هماکنون نيز دو نفر از حاميانِ مادرانِ داغدار به نامهای حکيمه شکری و ندا مستقيمی در زندان بسر میبرند و برخی ديگر دارای محکوميت هستند. مادران پارک لاله، حرکتی جوان و نوپاست و تلاش میکند در ادامه روند خود "صدايی" همراه با "جنبش دادخواهی مادران و خانوادههای آسيب ديده ی ايرانی" باشد. اين حرکت مستقل و دادخواهانه که از تلاش گَران عرصه دادخواهی و فعالان اجتماعی تشکيل شده است، از تيرماه ۱۳۸۸، با فراخوان تعدادی از زنانِ دادخواه در اعتراض به کشتن و مجروح و زندانی کردن مردمی که برای حداقل خواست انسانی خود به خيابان آمده بودند، در پارک لاله تهران شکل گرفت. اين حرکت دادخواهانه، در مسير حرکت خود، سه خواست حداقلی و مشخص زير را تعريف کرد:
- آزادی زندانيان سياسی و عقيدتی، مبارزات حق طلبانه و مدنی از همان سالهای اول انقلاب و بهتر است بگوييم قبل از بهمن سال ۱۳۵۷ آغاز شد. تحصن خانوادههای زندانيان سياسی در دادگستری تهران در دی سال ۵۷*، با همراهی دکتر هدايتالله متين دفتری (عضو کميته دفاع از حقوق زندانيان سياسی)، يکی از حرکتهای موفق و تاثيرگذار بود که نتيجهاش منجر به آزادی زندانيان سياسی شد. پس از کشتار دگرانديشان در زندان و بيرون از زندان، خانوادهها شايد جزو اولين کسانی بودند که اين مبارزه را در دوران جمهوری اسلامی به روشهای مختلفی از رفتن به خاوران و ديدار همديگر و شرکت در مراسم يادبود به طور مستمر در پيش گرفتند و همچنان اين مبارزه ادامه دارد. ايستادگی مادران و خانوادههای خاوران و همراهان، برای پاسخگو کردن حکومت نيز باعث شد که خاوران به عنوان سند جنايت جمهوری اسلامی ثبت شود و اين مقاومت و پايداری همچنان به روز در جريان است. حرکت حق طلبانه فردی و جمعی ديگر خانوادههای آسيب ديده در طی اين سالها نيز همواره در جريان بوده است و ادامه دارد. حرکت اعتراضی و مستمر خانوادههای کشته شدگان در سال ۸۸ و جمع شدن همراهانشان در پارک لاله تهران و جلوی زندانها و دادگاهها نيز از اين حرکتهای موفق بوده است که همچنان به اشکال مختلف ادامه دارد. مبارزات مدنی و حق طلبانه زنان، کارگران، معلمان، دانشجويان، اقوام و خانوادههای زندانيان سياسی و دگرانديشان، برای کسب حقوق اوليه خود نيز از سالها پيش در جريان بوده است و ادامه دارد. ما ضمن تاکيد بر سه خواست حداقلی خود، همچنين اعتقاد داريم برای رسيدن به اين سه خواست، بايد برای آزادی بيان و انديشه، رفع هر گونه تبعيض و جدايی دين از حکومت نيز تلاش کنيم، زيرا علت اصلی اين بی عدالتیها را در قوانين آزادی ستيز و تبعيض آميز جمهوری اسلامی میدانيم. ما اطمينان داريم تا زمانی که اين قوانين تغيير نکند و حداقلهای دموکراسی در ايران به دست خود مردم پياده نشود، همچنان زندانی سياسی خواهيم داشت و کشتن و محروم کردن انسانها از حقوقشان به دليل داشتن انديشه و عملکرد متفاوت و دگرانديشی، مجاز خواهد بود. باشد تا با ادامهی اين مبارزات حق طلبانه و پايداری و پيوستگی هر چه بيشتر، بتوانيم به جای گفتمان مدارا با حکومت، گفتمان دادخواهی و عدالتجويی را در جامعه عمق و گسترش دهيم و حق و حقوق پايمال شدهی خود را از ستمگران باز ستانيم. مادران پارک لاله ايران Copyright: gooya.com 2016
|