سه شنبه 16 آذر 1395   صفحه اول | درباره ما | گویا

گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


پرخواننده ترین ها

۱۶ آذر، روز حرکت متحد دانشجوئی است! از خواست های فراگیر دانشجویان کشور حمایت کنیم! گروه کار جوانان سازمان فداییان (اکثریت)

دانشجویان عزیز،
۶٣ سال از۱۶ آذر ۱۳۳۲ که بعنوان روز دانشجو نامیده شد، می‌گذرد. این روز، یادآور جان باختن سه تن از دانشجویان مبارز دانشگاه تهران، قندچی، شریعت رضوی و بزرگ نیا می باشد. در تاریخ مبارزات دانشجوئی ایران، ۱۶آذر جایگاه ویژه ای برای تجدید مبارزه دانشجویان کشور علیه دیکتاتوری، سانسور و دفاع از استقلال دانشگاه و پشتیبانی از مبارزات مردمی داشته و دارد. وقتی بر این روز تاریخی و فراموش نشدنی تاریخ جنبش دانشجوئی کشورمان درنگ می کنیم با دنیایی از مقاومت، شور و حماسه مواجه می شویم.

دانشجویان مبارز،
جنبش دانشجوئی در بیش از شش دهه، فراز و نشیب‌های گوناگونی را از سرگذرانده و دچار تغییرات و تحولات گسترده‌ای شده است. گرچه جنبش دانشجویی امروز با ویژگی های خود شاخص است، اما دغدغه‌ها و آرمان‌های دانشجویان و دانشگاهیان چون همیشه همچنان به قوت خود باقی اند.

در تمامی سالهای پس از آن 16 آذر تاریخی، دانشجویان آزاده و مبارز، با عقلانیت و اراده معطوف به تحول و رهایی دمکراتیک، مبارزات خود را در درون و بیرون از دانشگاه برای همبستگی و مبارزه علیه استبداد و دیکتاتوری و برای آزادی پیش برده و تجربيات سرشاری را اندوخته اند. این یک حقیقت تاریخی است که دانشجو در دفاع از استقلال دانشگاه و دیگر خواسته های دانشجوئی مصمم بوده است. جنبش دانشجوئی در بیرون از دانشگاه نیز همواره در دفاع از مطالبات کلان و عمومی مردم برای یک زندگی بهتر و انسانی تر پيشقدم بوده است.



تبليغات خبرنامه گويا

advertisement@gooya.com 


دانشجویان گرامی،
دانشگاه و جنبش دانشجوئی در تمام شش دهه گذشته در حال جنبش و کنشگری بوده است. در این مبارزه کنش دانشجوئی همراه با عقلانیت انتقادی به نقد قدرت و نقد سنت پرداخته است. امروز نیز بر این میراث می توان ایستاد و در همین راستا بر چند نکته گرهی مکث داشت. مبارزه در درون دانشگاه و دفاع از استقلال آن یکی از موارد مهم و اساسی است که مجموعه فعالین دانشجوئی مناسب است در مبارزه مشترک خود به آن توجه و تکیه کنند. زیرا در اینجا منافع دانشگاه به عنوان موضوع اصلی همه دانشگاهیان مطرح است. دوم اما ارتباط گیری است با صدها تشکل کوچک و بزرگ دانشجوئی در سطح کشور که در عرصه های متفاوت سیاسی، صنفی، فرهنگی، اجتماعی، علمی، تخصصی، ورزشی، تفریحی، هنری، و در شبکه های اجتماعی و مجازی و غیره به صورت محدود و گسترده با امکانات کم و زیاد فعالیت می کنند. چنین ارتباطاتی را باید هر چه بیشتر گسترش داد. دانشجویان فعال با افزایش ارتباط و پیوند خود با چنین تشکل هایی می توانند با گسترش نیروی مقاومت توان آن را افزایش دهند و با اقدامات مشترک و متحد میان نحله های مختلف دانشجوئی توطئه های مختلف دستگاه های عریض حراستی، امنیتی و اطلاعاتی را که به آزار و اذیت دانشجویان می پردازند، کاهش دهند. در واقع اشتراک مساعی بر سر مطالبات حداقل مشترک و دمکراتیک می تواند از ضربه پذیری وسیع نیروهای دانشجوئی جلوگیری کند و نیروی دانشگاه را برای روزهای سخت متحد و مقاوم کند.

دانشجویان مبارز،
در شرایطی که از چهار سال ریاست جمهوری حسن روحانی چیزی باقی نمانده است، تغییرات اندکی را در دانشگاه ها شاهدیم. تعدادی از دانشجویان هنوز هم زندانی اند؛ عده‌ای از ستاره‌ دارها نتوانسته‌اند به دانشگاه برگردند؛ نابرابری جنسیتی در بعضی از رشته‌ها و دانشگاه ها با هدف کاهش تعداد دانشجویان دختر کماکان اعمال می شود و رؤسای بسیاری از دانشگاه‌ها که مجری سیاست‌های احمدی نژاد در تحمیل نابسامانیها و تبعیض های موجود بوده اند، هنوز هم در پست های خود باقی مانده اند. برخورد تبعیض آمیز و جناحی در نظام پذیرش دانشجو در مقاطع ارشد تحصیلی، محروم کردن سریع از امکانات رفاهی مثل خوابگاه و غذای سوبسیددار دانشجویی، احضار‌های مکرر به مراکز حراستی و امنیتی، افزایش اقدامات کنترلی در دانشگاه و غیره همچنان اعمال می شوند. نشریات دانشجویی که در فضای هشت ساله دولت قبلی به کلی بر اثر توقیف و تعطیلی و عدم صدور مجوز، از میان رفته بودند، تحرک خاصی ندارند. با آن که به تعدادی از نشریات دانشجویی در چند دانشگاه محدود، مجوز نشر داده شده است، اما این نشریات دانشجوئی نه از موضع مستقل بلکه فقط در دفاع از دولت روحانی قلم می زنند. مدیریت دانشگاه‌ها با نشریاتی که وارد حوزه نارضایتی‌های صنفی می شوند به شدت برخورد می‌کنند. احضار فعالان دانشجویی به کمیته‌های انضباطی ادامه دارد و تعداد کمتر این احضارها نسبت به دوره گذشته فقط به دلیل حجم کمتر فعالیت دانشجویی در دانشگاه‌ها است.

به علاوه سالهاست که اقدامات سازماندهی شده و سیستماتیک حکومت برای از بین بردن زیربنایی عرصه عمومی در دانشگاه های کشور انجام می گیرد. عرصه عمومی مانند خوابگاه‌ها، کافه‌ها، کانون‌های هنری، اردو‌های مختلف تفریحی، علمی، انجمن‌های ورزشی و تخصصی، مطبوعات دانشجویی و غیره را شامل می شوند. حکومت تلاش دارد هویت جمعی و حس استقلال خواهی در دانشگاه را در میان دانشجویان کاهش دهد و بدین طریق قدرت سازماندهی دانشجویی را به حداقل ممکن برساند.

دانشجویان گرامی
ما از ابتکار خوب و بهنگام دانشجویان کشور که تحت عنوان "بیانیه فراگیر دانشجویان کشور به مناسبت روز دانشجو" در سایت های اینترنتی انتشار یافته است، حمایت می کنیم و خواهان پیشتیبانی وسیع مردم و نهادهای مدنی از خواسته های به حق دانشجویان ایم.

ما بر این باوریم که ویژگی شاخص جنبش دانشجویی ایران در دوران کنونی، همانا توجه توامان به مطالبات صنفی و مطالبات سیاسی ـ اجتماعی است. ما تحقق خواسته های زیر را از جمله مطالبات دانشجویی می دانیم:

- داشتن حق ایجاد تشکلهای مستقل و سراسری دانشجویی؛
- برداشته شدن نگاه امنیتی از دانشگاه‌ها و فعالیت های علمی، سیاسی و فرهنگی در آن و خروج همه نیروهای نظامی، امنیتی از دانشگاه و محیطهای آموزشی؛
- پایان دادن به روند ستاره دار کردن پیدا و پنهان دانشجویان منتقد؛
- پایان دادن به اخراج و ممانعت از تحصیل دانشجویان و اساتید دگراندیش و بازگرداندن آنها به دانشگاه و آزادی همه دانشجویان زندانی منتقد و دگراندیش؛
- پایان دادن به اجرای طرح ارتجاعی تفکیک جنسیتی در دانشگاه و اعمال تبعیض جنسیتی و پذیرش تک جنسیتی در برخی از رشته های دانشگاهی؛
- اجرای آموزش رایگان تا بالاترین سطوح و دستکم در وهله نخست امکانات مالی برای برقراری مجدد رشته‌ های علوم انسانی و تمامی رشته‌هایی که حذف آن‌ها به تبعیض و نابرابری بین دانشجویان دختر و پسر منجر شده، از جمله خواسته های امروز جنبش دانشجویی است؛
- ایجاد و گسترش مناسبات دموکراتیک در داخل دانشگاه؛
- برداشتن قوانین تبعیض آمیز میان دختران و پسران.

دانشجویان آزادیخواه!
شرط مقدم دمکراسی، پذیرش وجود گرایش های فکری ـ سیاسی در جامعه و در دانشگاه های کشور است. وجود تنوع فکری ـ سیاسی، مغایر همکاری جریانهای متنوع دانشجوئی نیست. ۱۶ آذر حرکت متحد دانشجویان بود. حفظ این سنت مبارزاتی به نفغ فعالیت دانشجوئی است.

سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) همراه با شما دانشجویان سالگرد برگزاری ۱۶ آذر روز جنبش دانشجوئی و خاطره سه جانباخته این روز، بزرگ نیا، قندچی و شریعت رضوی و پرشمار دانشجویان مبارز جانباخته طی شش دهه و اندی گذشته را گرامی می دارد و باورمند است که مبارزات مردم ما برای تامین آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی به ثمر خواهد نشست و کشور ما از یوغ استبداد مذهبی رهائی خواهد یافت.

پاینده و پر توان باد جنبش دانشجویی ایران

گروه کار جوانان سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
سه شنبه ۱۶ آذر ۱٣۹۵ برابر با ۶ دسامبر ۲۰۱۶


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 
Copyright: gooya.com 2016