مريم ميرزاخانی به روايت مدير مدرسه‌اش

خيريه‌بيگم حائری‌زاده، مدير پيشين مجتمع آموزشی فرزانگان در روزنامه شرق نوشت:
اينجانب به‌مدت هفت‌سال، مدير دوره دبيرستان پروفسور «مريم ميرزاخانی» و دکتر «رويا بهشتی» بوده‌ام و نيز به‌مدت ۳۴سال، مديريت مجتمع آموزشی «موسسه منظومه خرد» را بر عهده داشتم، مايلم چندعامل مهم در موفقيت اين دوعضو برجسته جامعه‌ علمی جهانی را با نسل جوان دانش‌آموزان در هرکجا دنيا که هستند، مطرح کنم.

يکی از مشکلات مدارس ما اين است که دانش‌آموزان به‌شدت وابسته به معلم هستند و به همين دليل اعتماد‌به‌نفسشان به‌تدريج کم می‌شود. «مريم» و «رويا» هردو در عمل نشان ‌دادند که باور دارند معلم، يک راهنما و تسهيل‌کننده است و اين خودشان هستند که بايد ياد بگيرند. آنها به‌خوبی ياد گرفته بودند که چگونه ياد بگيرند و توانايی‌هايشان را باور داشتند. «مريم» و «رويا» به‌صورت يک‌تيم واقعی با هم کار می‌کردند. سينرژی حاصل از اين کار تيمی بسيار بالا بود. علاوه بر هوش سرشار و پشتکار، تواضع ويژگی ممتاز «مريم» و اعتمادبه‌نفس بالا، ويژگی ممتاز رويا بود. کار تيمی اين دونفر باعث می‌شد که ويژگی‌های ممتازشان آنان را به‌پيش ببرد.

«مريم» و «رويا» هرگاه که اراده می‌کردند کاری را انجام دهند، با پشتکار بالايی در آن کار موفق می‌شدند. آنها همواره از امکاناتی که در اختيار همه دوستانشان هم بود، به‌خوبی استفاده می‌کردند. در موقعيت‌های فرامدرسه‌ای، مانند دانشجو رفتار می‌کردند، نه يک‌شاگرد مدرسه. هوش بالا، پشتکار، تواضع، اعتمادبه‌نفس، استفاده بهينه از امکانات موجود و کار تيمی از عوامل اساسی موفقيتشان بود. شايد زمان آن رسيده که ما در مدارسمان به‌جای انبانی از دانش، فرصت‌هايی فراهم کنيم که دانش‌آموزانمان بتوانند خودشان را کشف کنند و با خلاقيت، دانش موجود را به‌کارگيرند. به‌کارگيری دانش بدون خلاقيت هرگز انسان را به ورای آن دانش هدايت نخواهد کرد. من موفقيت پروفسور «مريم ميرزاخانی» را به جامعه علمی جهانی تبريک می‌گويم.