احمد پژمان: موسيقی‌های صدا و سيما باعث خجالت است

• اين باعث خجالت است که موسيقی ما پاپ، رپ يا موسيقی صدا وسيما باشد. موسيقی ما موسيقی کردستان، ‌آذربايجان، ‌سيستان و بلوچستان و... است.

امين هنرمند (دبير دوسالانه احمد پژمان) درباره روند داوری در اين جشنواره گفت: پس از اينکه ۲۵ دی‌ماه تمامی آثار به دفتر جشنواره ارسال شد؛ از فردای آن روز کار داوری را شروع کرديم. سه اثر به عنوان آثار برگزيده اين دوسالانه انتخاب شدند که قرار است در مراسم اختتاميه اين دوسالانه توسط آنسابل پژمان به سرپرستی پدرام فريوسفی اجرا شوند.

به گزارش خبرنگار ايلنا؛ در نشست دوسالانه آهنگسازی احمد پژمان؛ اين آهنگساز درباره روند داوری آثار در اين دوسالانه اظهار داشت: خوشبختانه همه چيز خيلی منظم و مرتب و در سطح حرفه‌ای برنامه‌ريزی شده بود. در جلسه‌ای که برای انتخاب داشتيم سعی کرديم تا موشکافانه آثار را بررسی کنيم تاحق کسی ضايع نشود.

او ادامه داد: متاسفانه اشتباهی که در اين دوسالانه رخ داد اين بود که منظور ما از استفاده از مصالح موسيقی ايرانی در آثار به طور دقيق به شرکت کنندگان تفهيم نشده بود و شرکت کنندگان برداشت متفاوتی از اين مسئله داشتند. تصميم ما بر اين است که تا در آينده بخشی از موسيقی بومی ايرانی را نيز به شرکت کنندگان بسپاريم تا شرکت کنندگان اين آثار را بسط و گسترش دهند.

پژمان با اشاره به اينکه موسيقی ايرانی موسيقی پاپ، رپ و موسيقی که از صدا وسيما پخش می‌شود نيست؛ گفت: اين باعث خجالت است که موسيقی ما پاپ، رپ يا موسيقی صدا وسيما باشد. موسيقی ما موسيقی کردستان، ‌آذربايجان، ‌سيستان و بلوچستان و... است.

اين آهنگساز افزود: در دوسالانه احمد پژمان ما مسئول کار تحليلی هستيم بايد موسيقی مناطق مختلف را شناخت و آن را بسط و گسترش داد.

عضو هيات انتخاب دوسالانه احمد پژمان بيان کرد: با توجه به اينکه گرايش آوانگارد در ايران زياد شده است بايد موسيقی ايرانی نيز شنيده شود برخی از موسيقی‌هايی که از آقای درويشی شنيدم با وجود اينکه ريشه ايرانی داشت اما می‌توان آن را آوانگارد هم دانست.

وی ادامه داد: فکر نکنيد که ما آدم‌های فاشيست موسيقی هستيم. ما مخالف نوآوری نيستيم و اتفاقا يکی از برندگان اين دوسالانه موسيقی ساخته بود که همراه با نوآوری بود.

پژمان با اشاره به اينکه آهنگسازان بزرگ قرن بيستم نيز از موسيقی محلی و کشور خودشان بهره می‌برند؛ گفت: ما نيز بايد به موسيقی کشور خودمان توجه کنيم. آهنگسازان بزرگ دنيا هم مانند بلابارتوت، چايکوسکی هم از موسيقی محلی خودشان استفاده می‌کردند تا موسيقی سمفونيک بنويسند و ما معتقديم اين اتفاق در ايران نيز قابل اجرا است.

پژمان درباره وضعيت تحصيل دانشجويان موسيقی در ايران گفت: تعداد فارغ التحصيل‌های موسيقی زياد شده است اما متاسفانه فرصتی برای ارائه آثار آن‌ها وجود ندرد اين باعث می‌شود که دانشجويان سرخورده شوند ومن خوشحالم که اين مسابقه به عنوان قطره‌ای در دريا فرصتی برای ارائه آثار جوانان است.

حميدرضا ديبا آذر(عضو هيات انتخاب دوسالانه احمد پژمان) نيز گفت: خوشبختانه با وجود زمان کمی که برای ارائه آثار وجود داشت و دانشجويان نيز در دوره امتحانات بودند موج خوبی در دانشگاه به راه افتاد ومن ديدم که دانشجويان موسيقی به دنبال آهنگسازان بزرگ کشورشان بودند تا با توانايی‌هايشان به موسيقی ايرانی بپردازند.

او ادامه داد: بعد از انقلاب فاصله‌ای در تحصيل آکادميک موسيقی بوجود آمد و اين فاصله باعث شد تا نسل موسيقی احمد پژمان به نسل ما برسد و ما نيز مسئوليم تا اين موسيقی را به نسل فعلی برسانيم و من خوشحالم که اين دوسالانه کم کم جايگاه هنری‌اش را به دست آورده است ومی تواند فرصتی باشد تا نسل جديد به ارائه آثارش بپردازد.

امير اسلامی(عضو هيات انتخاب دوسالانه) درباره استفاده از موسيقی ايرانی در ساخت آثار گفت: من تاکنون سه جايزه بين المللی گرفتم و هر سه بار برايم سوال بود که داوران بر چه اساس اينجايزه را به من داده‌اند. وقتی از داوران علت اين مسئله را جويا می‌شدم می‌گفتند که استفاده از مصالح موسيقی محلی کشور باعث شده تا تو زبان خاص موسيقيايی خاص خود ت را داشته باشی من اين مسئله را مديون آقای احمد پژمان هستم و اميدوارم اکه اين دوسالانه فرصتی باشد تا دانشجويان با استفاده از مصالح موسيقی کشورشان به آهنگ سازی بپردازند.

او افزود: طبيعی است که همه می‌خواهند جستجوگری کنند اما موسيقی ايرانی نياز و پايه اوليه کار است.

هوشنگ کامکار(عضو هيات انتخاب دوسالانه) نيز درباره بررسی آثار ارائه شده در اين دوسالانه گفت: ۴۲ اثر در دوسالانه احمد پژمان شرکت کردند و به عقيده من تمامی اين آثار از کيفيت مناسبی برخوردار بودند و من از اينکه کشور ما اين تعداد موزيسين دارد شگفت زده شدم.

وی ادامه داد: در ميان آثاری که ارائه شده بود يک اثر از سيستان و بلوچستان به دست ما رسيد که به عقيده من کيفيت فوق العاده‌ای داشت و اين بسيار عجيب است که جوانان می‌توانند در شهرستان‌ها با وجود تمامی محدوديت‌ها به هنر موسيقی بپردازند.

هوشنگ کامکار در باره وضعيت موسيقی در ايران گفت: متاسفانه شرايط ارائه موسيقی به گونه ای شده است که سليقه و گوش موسيقايی مردم را به سمت موسيقی بی‌هويت ببرند. اين مسئله از سوی سايتهای موسيقی اتفاق افتاده است و هيچ نظارتی هم بر عملکرد سايت‌ها وجود ندارد.

او ادامه داد: وقتی سايت‌های موسيقی را باز می کنيم، هر روز با اثر موسيقيايی مواجه می شويم که نام آن، موسيقی آن و شعر آن خنده دار است هر کس در خانه اش نشسته يک آهنگ ساخته و آن را به سايت‌ها داده تا موسيقی‌اش منتشر شود.

اين آهنگساز، با اشاره به اينکه صدا وسيما مسئول پايين آمدن سطح سليقه مردم است گفت: وقتی صدا وسيما مکانی برای ارائه موسيقی جدی نباشد باعث می شود تا سايت‌های موسيقی با توجه به نياز مالی‌شان، آثاری بی کيفيت و بی هويت را ارائه کنند. وقتی يک اثر مبتذل هر روز به گوش مردم ما برسد، سطح سليقه آنها نيز پايين می آيد ومتاسفانه هيچ تلاشی برای ارائه موسيقی خوب و علمی وجود ندارد.