ششمين جشن کارگردانان سينمای ايران برگزار شد + تصویر

ششمين جشن کارگردانان سينمای ايران؛ شب گذشته (چهارشنبه؛ ۱۰ تير) درحالی در پرديس سينمای ملت برگزار شد که برگزيدگان جشن بر لزوم حضور قوی‌تر خانه سينما در مراکز تصميم‌گيری سينما تاکيد کردند.

به گزارش خبرنگار ايلنا، کمال تبريزی (رئيس کانون کارگردانان سينمای ايران) طی سخنانی با اشاره به برگزاری ششمين دوره جشن کانون کارگردانان گفت: امسال سعی کرديم در سياست‌های برگزاری جشن همان سياست‌های خانه سينما را دنبال و همسو با خانه سينما حرکت کنيم.

وی ادامه داد: قصد ما اين است تا از مشکلات به‌وجود آمده؛ عبور کنيم و به فکر حل آنها باشيم. اميدوارم همه برای رفع مشکلات درکنار هم تلاش کنيم و آينده روشنی را برای سينمای ايران رقم بزنيم.

يدالله صمدی که به‌عنوان اولين رئيس کانون تجليل می‌شد؛ نيز گفت: اميدوارم صنوف و اعضای آن واقعاً درکنار هم باشند و پراکنده نباشند و باندبازی در سينما تعطيل شود.

وی با اشاره به اينکه وحدت بين همه صنوف بسيار مهم است؛ گفت: مديران می‌آيند و می‌روند اما ما می‌مانيم. مديران وظايفی دارند و يکی از اين وظايف اين است که تلاش کنند ما تسهيلات بهتری بگيريم و بتوانيم راحت‌تر به اتاق آنها رفت و آمد کنيم.

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

صمدی با تکرار بحث خارج کردن فيلمش از جشنواره فيلم فجر گفت: فيلم من را به بهانه اهميت دادن به جوانان از جشنواره خارج کردند و اين کار موجب شد تا من ضرر مالی کنم و اسپانسرها از فيلم کنار بکشند هرچند فيلم در زمان نمايش با استقبال مواجه شد.

وی ادامه داد: انتظار ما از خانه سينما و کانون کارگردانان اين است تا واکنش بيشتری به اينگونه مسائل نشان دهند اما متاسفانه اين واکنش از طرف خانه سينما و سازمان سينمايی رخ نداد.

رخشان بنی‌اعتماد نيز به‌عنوان دومين رئيس کانون تقدير شد و در سخنانی گفت: من دوران کوتاهی مسئوليت اين کانون را داشتم اما ديگران بسيار بيشتر از من مؤثر بودند. امروز کانون بعداز ۲۵ سال به يک دوام رسيده و دوستانی که هم اکنون در خانه سينما فعال هستند؛ کار سختی در پيش دارند.

محمد متوسلانی به‌عنوان يکی ديگر از روسای کانون تقدير شد و گفت: قبول مسئوليت در هر مجمع صنفی فداکاری می‌خواهد زيرا به گونه‌ای بايد کار کند که موجب گله نشود به همين دليل افرادی که در صنوف کار می‌کنند؛ آدم‌های فداکاری هستند.

از محمد بزرگ‌نيا و عليرضا رئيسيان نيز به‌عنوان روسای دوره چهارم و پنجم تقدير شد. رئيسيان که در سفر آمريکا بود در متن مکتوبی نوشته بود: کانون خانه من است و زمانی‌که مرا به اين خانه دعوت کردند؛ گفتم که رسم نيست کسی را به خانه‌اش دعوت کنند. در اين چند سال خاکستری من در کانون بودم. هرچند امروز ديگر تمايلی ندارم که کار صنفی کنم اما اميدوارم اصول درستی را بنای کار برای آينده قرار دهيم که همان دفاع از آزادی بيان توام با مسئوليت‌پذيری است.

در ادامه برنامه از سيروس الوند، حميد جبلی، ايرج طهماسب، احمدرضا درويش و داريوش مهرجويی به‌عنوان کارگردانان برتر نسل‌های مختلف تجليل شد.

همايون اسعديان در زمان اهدای لوح سيروس الوند گفت: در روزهايی که به بن‌بست مطلق رسيده بوديم و خانه سينما تعطيل بود؛ گروهی می‌گفتند بهتر است استعفا بدهيم اما ما اين کار را نکرديم و شورای مرکزی را حفظ کرديم و امروز اين کانون به فعاليت خود ادامه می‌دهد. من با افتخار می‌گويم يکی از افتخاراتم حضور در شورای مرکزی در سخت‌ترين زمان‌ها بود.

سيروس الوند نيز گفت: خوشحالم کانون امروز نگاه زيبايی به گذشته دارد هرچند به فيلم من در جشنواره فيلم فجر بی‌مهری شد و منهم گله دارم اما نمی‌خواهم اين شب خوب را خراب کنم.

احمدرضا درويش بعداز دريافت لوح خود گفت: مجموعه اصناف سينمايی که زير چتر خانه سينما هستند؛ گنجينه مغتنمی برای سينمای ايران هستند. در اين ميان نفش کانون برای اصناف روشن و درخشان است. کانون کارگرانان هويتش را از اعضايش می‌گيرد و ما امروز سرتعظيم فرود می‌آوريم بر چهره‌هايی که نقش مهمی در کانون داشتند و همچنين در اعتلای سينمای ايران تلاش بسياری کردند.

درويش با اشاره به اينکه افرادی همچون مهرجويی، تقوايی، کيارستمی و کيميايی ذخاير بالنده سينمای ايران هستند؛ افزود: بايد امروز ياد کنيم از افرادی همچون علی حاتمی(که من يکی از جوايزم را از وی گرفتم)، سيف‌الله داد، رسول ملاقلی‌پور، رخشان بنی‌اعتماد، تهمينه ميلانی، ابراهيم حاتمی‌کيا و کيومرث پوراحمد و خوشحالم که به‌عنوان يک عضو کانون در کنار آنها هستم.

کارگردان رستاخيز با تاکيد بر اينکه امروز در بخش‌هايی از سينما حال سينماگران خوب نيست؛ گفت: مهم‌ترين چيزی که سينمای ايران می‌تواند به آن تکيه کند هنرمندان آن است اما بايد بدانيم امروز پشتوانه‌های فنی و اقتصاد سينما و نمايش دچار بحران‌های زيادی شده‌اند.

وی ادامه داد: مديران در دوره‌های مختلف گرفتاری‌های زيادی داشتند و دو سوم از انرژی آنها صرف اموری می‌شود که حاشيه‌ای است لذا از پرداختن به مسائل اصلی بازمی‌مانند و اين مشکلات همچنان برای هنرمندان باقی می‌ماند.

کارگردان دوئل افزود: تکنولوژی‌های نوين سينمايی به سرعت پيشرفت می‌کند به گونه‌ای که در آينده ديگر آپارات و پروژکتورهای پخش نخواهيم داشت و در اين ميان بايد ببينيم سهم سينمای ايران از سينمای دنيا چقدر است.

درويش با اشاره به اينکه تنها ۶۴ شهر در ايران صاحب سينما هستند؛ گفت: مسئولان دائم صحبت از عدالت فرهنگی می‌کنند درحاليکه بسياری از مردم امکان ديدن فيلم‌ها را ندارند و همين مساله باعث شده فضای فرهنگی و هنری کشور در اختيار توليدات بيگانه قرار گيرد.

وی افزود: اصلی‌ترين کسانيکه می‌توانند راه را باز کنند و روشنگری ايجاد کنند؛ سينماگران هستند و انشالله متوليان اصلی به اين امر کاملاً پی ببرند و به مسئوليت‌های خود عمل کنند.

داريوش مهرجويی نيز ديگر سخنران اين مراسم بود که گفت: سينمای ايران امروز روزهای خوبی دارد و هر روز نيز بهتر می‌شود. در جشنواره‌های جهانی نيز می‌درخشد و نقش جوان‌ها نيز در اين رشد بسيار پررنگ است.

وی با اشاره به اهميت فعاليت صنوف سينمايی در همه جای دنيا گفت: بايد خانه سينما و کانون کارگردانان به وظايفش که همانا دفاع از فيلم و فيلمساز است؛ عمل کند زيرا امروز ظلم‌ها و اجحاف‌های زيادی به فيلم‌ها و توليداتی می‌شود که فيلمنامه‌هايشان از قبل تأييد شده است.

مهرجويی ادامه داد: امروز يک فيلم در جشنواره شرکت می‌کند جايزه می‌گيرد اما در هنگام نمايش مشکل پيدا می‌کند لذا وظيفه صنف است که دربرابر اين نوع نگرش‌ها بايستد و اعتراض کند زيرا بی‌حرمتی به يک عضو صنف؛ بی‌حرمتی به همه اعضاست.

کارگردان گاو با اشاره به اينکه بايد مراکزی همچون کانون و خانه سينما در بحث‌هايی همچون قضاوت فيلم‌ها و بحث مميزی ورود پيدا کند؛ گفت: بايد صنف از ادارات و مراکز قدرت سؤال کند کسانی که فيلم‌های پيشکسوتان سينمای ايران همچون تقوايی؛ من يا ديگران را قضاوت می‌کنند؛ چقدر سواد دارند و چرا کسانی که برای قضاوت چنين کارهايی انتخاب می‌شوند از دانش هنری و سينمايی برخوردار نيستند.

در ششمين جشن کارگردانان سينمای ايران که با استقبال طيف‌های مختلف سينمايی برگزار شد؛ محمد حيدری، سيدجمال ساداتيان، کمال تبريزی، مهرداد فريد، سيروس حسن‌پور، مازيار ميری، احمد طالبی‌نژاد، حبيب اسماعيلی، علی زمانی عصمتی، هوشنگ گلمگانی، علی شاه‌حاتمی، غلامرضا آزادی، بيژن امکانيان، کامران ملکی، سيدضياء الدين دری، اسدالله نيک‌نژاد، عليرضا زرين‌دست، انسيه شاه‌حسينی، داريوش فرهنگ، محمد بزرگ‌نيا، رضا مقصودی، روح‌الله حجازی، احمدرضا درويش، منوچهر محمدی، حميد جبلی، مسعود ده‌نمکی، فريال بهزاد، يدالله صمدی، علی قويتن، بيژن ميرباقری، شفيع آقامحمديان، غلامرضا آزادی، علی غفاری، علی‌اکبر و امير ثقفی، محمود رضوی، غلامرضا موسوی، رضا درميشيان، تهمينه ميلانی، مهدی کرمپور، عباس رافعی، رخشان بنی‌اعتماد، جهانگير کوثری، سيروس الوند، نيکی کريمی، حميد نعمت‌الله، عليرضا امينی، فائزه عزيزخانی، ابوالحسن داوودی، مسعود داوودی، بيتا منصوری، رضا ميرکريمی، حسن قناعت، جعفر پناهی، فاطمه معتمدآريا، محمدعلی حسين‌نژاد، مجيد برزگر، منوچهر شاهسواری، مسعود رايگان، رؤيا تيموريان، سامان سالور، محسن اميريوسفی، محسن محسنی‌نسب، مصطفی کيايی، محمدرضا دلپاک، حبيب ايل‌بيگی، مرتضی رزاق‌کريمی، محمدرضا فرجی، محمد متوسلانی، سيدعباس سجادی، نادر مقدس، محمدعلی سجادی، کامبوزيا پرتوی، کمال تبريزی، همايون اسعديان، پروين صفری، زينت رضا، بهروز شعيبی، جواد عزتی، شهرام شاه‌حسينی و سيدهادی محقق حضور داشتند.

اجرای برنامه را اميرشهاب رضويان برعهده داشت و در ابتدای مراسم نماهنگی با صدای پرواز همای درباره ۱۷۵ شهيد غواص پخش شد.