پرخواننده ترین ها
» دلیل کینه جویی های رهبری نسبت به خاتمی چیست؟
» 'دارندگان گرین کارت هم مشمول ممنوعیت سفر به آمریکا میشوند' » فرهادی بزودی تصمیماش را برای حضور در مراسم اسکار اعلام میکند » گیتار و آواز گلشیفته فراهانی همراه با رقص بهروز وثوقی » چگونگی انفجار ساختمان پلاسکو را بهتر بشناسیم » گزارشهایی از "دیپورت" مسافران ایرانی در فرودگاههای آمریکا پس از دستور ترامپ » مشاور رفسنجانی: عکس هاشمی را دستکاری کردهاند » تصویری: مانکن های پلاسکو! » تصویری: سرمای 35 درجه زیر صفر در مسکو! گلزار: نادیدهگرفتنها من را وارد فیلمهای تجاری کرد
شرق - فرانک آرتا - محمدرضا گلزار بدونشک یکی از نیازهای جریان غالب فیلمسازی در سینمای ایران است. هر کشوری که معتقد به صنعت سینماست و سازوکار عرضه و تقاضا را در گردش مالی و اساسا سیستم ستارهسازی مورد هدف قرار میدهد، به ستارگانی همچون گلزار نیازمند است. هرچند ایران جزء ١٠ کشور دنیاست که سینما از بدو پیدایش خود به آن ورود پیدا کرده، اما واقعیت این است که تا امروز رشد ناهمگونی در شقوق مختلف خود داشته؛ مثلا دخلوخرج سینمای ایران با هم همخوانی ندارد، در تکنولوژی و فناوریهای روز دچار لنگیهایی است و ... اما دو عنصر مهم را داراست؛ یکی نیروی انسانی کارآمد و مولد و دیگری تماشاگرانی بالقوه و بالفعل. جدا از بحث جامعهشناسانه و آسیبشناسانه، شخص محمدرضا گلزار هم چندسالی است که بهاصطلاح پوست انداخته و رویه خود را در نمایش هنر بازیگری تغییر داده است. در پنج سال اخیر نوع انتخابهای نقشها و گزیدهکاریاش گواه این مدعاست. بنابراین برای مقومشدن بنیه سینما، چه در بحث گیشه و چه از جنبههای هنری، بررسی چنین پدیدههایی ضروری بهنظر میرسد. محمدرضا گلزار در فیلم «خشکسالی و دروغ» بازی قابلقبولی ارائه کرده است که به این بهانه با او به گفتوگو نشستیم: * هنگام اکران مردمی فیلم «خشکسالی و دروغ» دیدم که کنارتان طرفداران شما دختران، پسران نوجوان و البته جوانان و بزرگسالانی حضور داشتند که میخواستند با شما سلفی بگیرند. اما آنچه توجهم را جلب کرد، گریه دختر نوجوانی با چهره معصوم بود که دوست داشت شما را از نزدیک ببیند، ولی ظاهرا محافظان، شما را به اتاقی برده بودند تا از هجوم جمعیت در امان باشید. وقتی هنوز هم ابراز احساسات اینچنینی طرفدارانتان را میبینید، چه حسی دارید؟ با توجه به اینکه چند فیلم شما هم با شکست تجاری مواجه شد.
- نخست باید بگویم همیشه استقبال و اظهار لطف مردم برایم محترم و لذتبخش بوده، هست و خواهد بود. برای من مردم بسیار مهم و عزیز هستند. تا اندازهای هم که در توانم هست تلاش میکنم پاسخگو و قدردان محبتهای آنها باشم. در شب افتتاحیه اکران فیلم «خشکسالی و دروغ» خیلی دوست داشتم بیشتر در کنار مردم بمانم، اما از یک جایی به بعد حراست سالن تشخیص داد که بهتر است میان جمعیت نباشم. در ضمن به گواه آمار «شکست تجاری» درباره فیلمهای من صدق نمیکند. بنابراین گفته شما را اصلاح میکنم که بعضی از فیلمهایم در مقایسه با فیلمهای دیگرم فروش کمتری داشتند. * شما چند ویژگی دارید که شرایط را تا حدی برای شما پیچیده و البته منحصر کرده است. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در دهه ٦٠ خورشیدی به دلیل سیاستگذاریهای مدیران وقت سینما، برخلاف The star system in Hollywood films، شاهد Anti star system بودیم که معمولا بهجای بازیگران، فیلمها و کارگردانها ستاره بودند! اما در دهه ٧٠ و بهویژه بعد از سال ١٣٧٦، سینما تکانی خورد. شما بعد از آن شرایط پا به عرصه سینما گذاشتید و فرصتی پیش آمد که بحث ستارهسازی به طور عملی دنبال شود. در سینمای تجاری و بدنه توانستید جایگاه مناسبی پیدا کنید. اما فقط شما بودید که توانستید در آن مقطع مخاطبان بالقوه سینما را به سالنها بکشانید و آنها برای تماشای بازیهایتان پول بلیت بدهند. این فرصت طلایی را البته مرحوم ایرج قادری برای سینمای ایران ایجاد کرد؛ او که سالها در حاشیه نگه داشته شده بود! آقای قادری که به قول خودش «نبض تماشاگر در دستانش» بود، بازیگر جدیدی را وارد سینما کرد. سؤال اساسی این است که شما به مثابه یک «پدیده» چگونه و چقدر توانستید از این فرصت حسن استفاده را بکنید؟ * مرحوم جلال مقدم جمله معروفی دارند که میخواهیم مثل تارکوفسکی فیلم بسازیم، ولی دست آخر به قر کمر فیلمفارسی رضایت میدهیم! * البته فیلم «بوتیک» در بخش «فیلمهای اول»، جایزه بهترین فیلم اول از بیستودومین جشنواره فیلم فجر را دریافت کرد، اما خب در این بخش بازی بازیگران ارزیابی نمیشد. بااینحال به این نکته اشاره کردید که منتقدان و صاحبنظران، بازی شما را تحلیل نکردند. آیا تا این حد برای نگاه منتقدان اهمیت قائل هستید؟ * مثلا چه فیلمهایی؟ * البته واقعیت این است که هر بازیگری برای تداوم حضور نیاز دارد فیلم بازی کند. این شرایط هم فقط مختص شما نیست. همه بازیگران چنین شرایطی دارند، اما سؤال این است که برای تداوم حضورتان، بهتر نبود برای حرکت مؤثر در هر دو جریان، فضا را مدیریت میکردید؛ یعنی هم در فیلمهای تجاری و هم در فیلمهای هنرمندانه با کارگردانان شاخص حضور میداشتید؟ * البته به نظر میرسد در جاهایی، مثل برخی از همکارانتان سیاست به خرج ندادید. بازیگرانی میشناسم که نه چهره و فیزیک شاخصی دارند و نه بازی دندانگیری، اما در هر نشریه و رسانه و هر دفتر فیلمسازی سایهشان را میبینیم، ولی سایه شما در خیلی جاها مستدام نبود! اصلا چرا با نشریات تخصصی و رسانههای مهم در ارتباط نیستید؟ چرا افراد معدودی با شما در ارتباط هستند که در عمل جوری به نظر میرسد که خود شما عامدانه از رسانهها کنارهگیری میکنید؟ * این جمله شما شعارگونه است كه ما به توکل اعتقاد داریم و نه تبلیغات. این نگاه لازم است، اما کافی نیست. بالاخره جهان امروز عصر ارتباطات است و شما در این حیطه میتوانید هدفتان را دنبال کنید! * شاید! اما واقعا دلیلش چه بود. آیا خجالتی هستید؟ *از گوشهوکنار شنیدهام که از فیلمسازان خوب پیشنهاداتی دریافت کردید؛ مثلا چرا با مسعود کیمیایی یا بهرام بیضایی همکاری تان عملی نشد؟ * بهطورکلی تعریفتان از سینما و نگاهتان به این هنر چیست؟ * منظور شما از اشاره به بهکارگیری واژه سیاهنمایی برای برخی از فیلمهای ایرانی چه بود؟ * چند سالی است که در کاربرد و مصرف واژگان اسراف میکنیم و بدون اینکه بدانیم جایگاه و منزلت هر واژه چیست و کجاست آن را به کار میبریم. «سیاهنمایی» هم از همان واژگان است. در جایی خواندم که گفتید فیلم «ابد و یک روز» بهترین فیلم سینمای ایران است. درحالیکه برخیها به فیلم واژه سیاهنمایی را سنجاق میکنند. نظرتان چیست؟ * پس از چه نظر فیلم «ابد و یک روز» مطابق عقیدهتان بهترین فیلم است؟ * چقدر فیلمهای روز جهان را دنبال میکنید؟ * چه نوع فیلمی با ذائقه شما سازگار است؟ * از بازی کدام بازیگران استقبال میکنید؟ * نظرتان درباره بازی بازیگران زن خارجی چیست؟ * در مصاحبهای از قول شما خواندم که علاقهمند نیستید با خبرنگاران زن گفتوگو کنید. چرا؟ * آیا ضدزن هستید؟ * غیرتیبودن معنا و مفهومی دارد به عمق فرهنگ و تاریخ این سرزمین. بهطور مثال دو فیلم «قیصر» و «فروشنده» را با هم مقایسه کنید. قریب ٥٠ سال از هم فاصله دارند. مردان هر دو فیلم، یعنی قیصر (بهروز وثوقی) و عماد (شهاب حسینی) با موقعیتی واحد مواجه میشوند که ناموسشان مورد تعرض قرار میگیرد. هر دو به قانون مراجعه نمیکنند و انتقام شخصی میگیرند و دست آخر هر دو به شیوه خودشان کَلَک متعرض را یکسره میکنند. حالا شما کدام مدل غیرتی هستید؟ * اصولا مبنا و معیار شما برای بازی در چند فیلم، در یک سال چیست؟ * چون شما موقعیت بیشتری برای امرار معاش دارید؟ * به شما به دلیل چهره و فیزیکتان کارهای تبلیغاتی هم پیشنهاد میشود. پس فرصت شغلی برای شما خوشبختانه بیشتر است، اما دیگران چنین فرصتی ندارند؛ بنابراین مجبورند در فیلمهای بیشتری بازی کنند تا خرج خود و خانوادهشان را دربیاورند، اما از سویی قبول دارم که برخی از بازیگران این روزها مدل رضا بیکایمانوردی در سینمای ایران کار میکنند که خب پذیرفتنی نیست. * با همه این توضیحات چرا در فیلم بد «در امتداد شهر» علی عطشانی بازی کردید؟ * چقدر اهل کتابخواندن هستید؟ * کار دیگری نمیخواهید انجام بدهید؟ به نظرم کمکار هستید... . * خب فقط میتوانم بگویم خداقوت! Copyright: gooya.com 2016
|