متقابلأ سپاه پاسداران ایران هم با برگزاری مانور نظامی به تهديدها و تحریم‌های تازه دولت ترامپ واکنش نشان داد و مانور نظامی را "تحقير تحريم و تهديد" نامگذاری کرد. اما برخلاف فرماندهان سپاه، برخی سران حکومت ايران سياست محتاط آميزی را در پيش گرفته اند.

اين تهديدهای دو طرفه، فضای متشنج و نگران آوری به وجود آورده است. تهديدهای دولت ترامپ با توجه به مواضع او و کابينه راست افراطی و جنگ طلبش، توخالی نيست و ريشه در نگاه و سياست نيروئی دارد که در امريکا در راس قدرت قرار گرفته  است. گرچه به نظر نمی رسد با توجه به شرایط آمریکا، ایران و منطقه، ما شاهد جنگ برنامه ریزی شده ای بین ایران وآمریکا در آینده قابل پیش بینی باشیم، اما فضای تشنج بين دو کشور، خطرآفرين و مايه نگرانی است و اگر اين فضا کنترل نشود، يک اتفاق غيرمنتظره می تواند روياروئی نظامی در پی آورد. می توان گفت خطر بزرگی که وجود دارد پیش آمدهای اتفاقی است. نبايد از نظر دور داشت که اولأ گرايش مسلط در دولت ترامپ متمايل به تشديد تشنج است، و ثانيأ شخص ترامپ اکتور نامطمئنی در مواجهه با پيش آمدهای اتفاقی است. به ويژه اينکه اختیارات رئیس جمهور آمریکا برای مقابله با چنین پیش آمدهائی نامحدود است.

با آنکه سياست های دولت ترامپ نسبت به جمهوری اسلامی را هنوز هم نمی توان به دقت ترسيم کرد. ولی می توان برخی مولفه های آن را برشمرد. برای ترامپ مسئله حقوق بشر مطرح نيست و او برخلاف روسای جمهوری قبلی امريکا حتی ضرورتی برای طرح مسئله حقوق بشر در حد گفتار هم نمی بيند. او آشکارا از ضرورت و مفید بودن اعمال شکنجه دفاع می کند. ترامپ در دوران تبليغات انتخاباتی از پاره کردن برجام سخن گفت، هرچند وی بعدأ مواضع خود را تعديل کرد، اما دستکم با آن همراهی چندانی ندارد. اما از آنجا که برجام مصوب شورای امنيت است و پنج کشور ديگر از آن دفاع می کنند. بعيد به نظر می رسد که برجام در اين دوره در کانون چالش قرار گيرد. اگرچه روشن است که امریکا به رژیم نظارتی سخت گیرانه تری روی خواهد آورد. آنچه مشخص است دولت ترامپ از سياست اوباما نسبت به جمهوری اسلامی فاصله گرفته و فشار برآن را که نتيجه اش عملأ به ضرر مردم ايران تمام خواهد شد، افزايش خواهد داد. تبديل شدن جمهوری اسلامی به قدرت منطقه ای با سياست  شکل دهی هلال کشورهای شيعه تحت رهبری جمهوری اسلامی، آزمايش و پرتاب موشک های بالستيک به احتمال زياد در کانون چالش بين دو دولت قرار خواهد گرفت. قابل تصور است که برنامه کانونی ترامپ "اعمال بیشترین فشار بر جمهوری اسلامی در خارج از مرزهای ایران یا به عبارتی دیگر مقابله با آن در عمق استراتژیک تعریف شده توسط جمهوری اسلامی" باشد.

مولفه ديگر سياست دولت ترامپ، اعمال تحريم های فراگير و فلج کردن جمهوری اسلامی خواهد بود که پيش درآمد آن را شاهد هستيم. مولفه سوم شکل دادن ائتلاف از کشورهای امريکا، اسرائيل و عربستان سعودی عليه جمهوری اسلامی است. دولت نتانياهو با روی کار آمدن دولت ترامپ، براقدامات خود عليه رژيم ايران افزوده و خواستار تشکيل جبهه جهانی عليه آن شده است. در صورت ائتلاف سه کشور، فشار سنگينی روی جمهوری اسلامی اعمال خواهد شد.

ترامپ فردی است از جرگه راست افراطی، نژادپرست و ستيزه جو. او عناصری را دور خود جمع کرده است که همانند خودش جمهوری اسلامی را دشمن امريکا و اسرائيل می دانند که شبانه روز از تريبون های آن شعار مرگ بر امريکا و اسرائيل شنيده می شود. آن ها براين نظرند که رژيم ايران "بزرگ‌ترین حامی تروریسم در جهان" و بی ثبات کننده منطقه است. در چنین مختصاتی، توان کشورهائی چون اسرائیل و عربستان سعودی و شیوخ دیگر برای خوراندن تمایلات خود به دولت ترامپ بسیار تقویت خواهد شد. و این خطر بزرگی است. از سوی ديگر بلوک قدرت در ايران هم چنان بر خصومت خود با امريکا و اسرائيل، سياست توسعه طلبانه در منطقه، آزمايش موشک های بالستيک و سپردن سياست های منطقه ای به دست سپاه و دخالت نظامی در سوريه و حمايت از رژيم جنايتکار اسد ادامه می دهد.

اين صف آرائی، بحران آفرين است و می تواند از درون آن تحريم فراگير ايران، گرفتار کردن جمهوری اسلامی به منازعه دراز مدت نظامی در "عمق استراتژیک" آن، تخريب زيرساخت  های نظامی و اقتصادی کشور، ایجاد درگيری در مرزهای کشور و حملات نظامی موضعی به مراکز استراتژیک کشور بيرون بيآيد. پرسيدنی است که در چنين وضعيت حساسی، علی خامنه ای و فرماندهان سپاه به چه دليلی و با چه محاسبه ای بايد دست به آزمايش موشکی زده و دم از نابودی اسرائيل و کشورهای عرب خليج فارس بزنند؟ اين برخوردهای نابخردانه و ناسنجيده، می تواند تحريم وسيع و جنگ را برکشور ما تحميل کند.

روی کار آمدن ترامپ، تشديد فشار و گسترش تحريم ها عليه جمهوری اسلامی، بر روندهای درون کشور تاثيرات معين خواهد گذاشت و می تواند موقعيت راست افراطی را تقويت و اعتدال گرايان را تضعيف کند. راست افراطی از برجام ناراضی است و چالش با امريکا را به نفع خود می بيند.

به نظر ما خونسردی، برخورد بردبارانه و اجتناب از اقدامات تحريک کننده و تهديدآميز، ضرورت لحطه کنونی است. سپردن سياست های منطقه به دست سپاه، نهايت بی مسئوليتی علی خامنه ای است. در کادر همين حکومت لازم است که سياست منطقه ای به وزارت خارجه واگذار گردد، دست سپاه از دخالت در حوزه سياست بين المللی و منطقه ای قطع و سياست خارجی جمهوری اسلامی از توسعه طلبی ولو تحت اجرای وزارت خارجه برپايه شيعه گری فاصله گيرد و دشمنی با امريکا و شعار نابودی اسرائيل کنار گذاشته شود.

ما سياست های دولت ترامپ را تنش زا، جنگ طلبانه و عليه صلح و امنيت منطقه و منافع ملی کشور می دانيم. پيشبرد اين سياست ها می تواند در منطقه به آتش افروزی بيشتری بيانجامد. کاری که دولت بوش دوم انجام داد و از درون آن بر زمينه های موجود در منطقه داعش بيرون آمد. کشور ما بعد از روی کار آمدن ترامپ در شرايط بسيار دشوار و مخاطره آميز قرار گرفته است. ما به عنوان يکی از سازمان های اپوزيسيون که مخالف جنگ و حمله نظامی به ايران و تحريم اقتصادی است، ضمن محکوم کردن سياست های جنگ افروزانه ترامپ، به سران جمهوری اسلامی هشدار می دهيم که با اقدامات ماجراجويانه و نابخردانه، کشور ما را به ورطه تحريم های گسترده و برخورد نظامی نکشانند.

هيئت سياسی ـ اجرائی سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت)
٢١ بهمن ١٣٩٥ (٩ فوريه ٢٠١٧)