بیماری گفته شده در خصوص محمدعلی نجفی دستاویز طنز و طعنه بسیاری در فضای مجازی نیز شده است، به طوریکه سعید شریعتی فعال سیاسی در توییتر به طعنه در این باره نوشت: "بعدها در تاریخ پزشکی می‌نویسند یکی از علل ابتلای یکشبه به سرطان پروستات دست گذاشتن روی ۲۷۸ حساب شهرداری تهران است که ابزار میلیاردها تومان پول‌شویی به نفع یک نیروی خاص بوده‌اند و تنها ۱۵۰۰ میلیارد تومن نشتی شخصی به نفع نفر دوم سابق شهرداری تهران بوده است."

همان طور که روزگذشته کلمه نوشت، حسین طائب یکی از مخالفان اصلی نجفی است و شنیده‌ها حکایت از این دارد که پرونده‌ای برای نجفی ساخته و حتی برای او فرستاده و تهدید کرده که اگر خود کنار نرود، پرونده را به جریان می‌اندازد. از سوی دیگر رفتار صورت گرفته با شهردار تهران بابت جشن روز زن در برج میلاد نیز بسیار توهین آمیز بوده و توهین‌ها و بی احترامی‌های بسیاری از سوی دادستانی به شهردار تهران صورت گرفته و او اکنون با وثیقه آزاد است. همین مساله و فشارها و افزایش تهدیدهای اطلاعات سپاه در یک ماه اخیر و پیغام‌های رسیده از داخل بیت رهبری، محمد علی نجفی، شهردار تهران را در هفته‌ی اخیر بیشتر به سمت استعفا سوق داده و سبب شده تا او مصمم به استعفا شود.

خنده دار اینجا است که دادستانی حرکات چند دختر بچه را قابل تعقیب می‌داند، برای شهردار تهران خط و نشان می کشد و گستاخی میکند، اما درمقابل فسادهای میلیاردی وابستگان به جریان خود از جمله محمد باقر قالیباف شهردار ۱۲ ساله تهران سکوت کرده و برای آنکه آقا خوشش بیاید با همکاری اطلاعات سپاه مشغول به پرونده سازی برای نجفی می‌شود تا او را مجبور به استعفا کنند.

وابستگان به نهادهای اقتدار گرا از ابتدا با نجفی مخالف بودند، رای مردم هیچ گاه برای این جریان مهم نبوده، کمااینکه در ۸ سال دولت خاتمی تمام تلاش خود را برای کارشکنی و ناامید کردن مردم انجام دادند. آنان از انتخاب مردم عصبانی بودند و هر ۹ روز یک بحران برای خاتمی و دولتش ایجاد کردند.

سال ۸۸ نیز مسلح در مقابل رای مردم ایستادند و با کهریزک، بازداشت و زندان اجازه ندادند خواست مردم به ثمر برسد. طی سالهای ۹۲ تا ۹۶ نیز وقتی دیدند نمی‌توانند مجددا به تقلب متوسل شوند تلاش کردند تا با کارشکنی، اختلاف افکنی، تهدید به بازداشت و غیره اثر رای مردم را از بین ببرند. برای همین با محمد علی نجفی که برنامه‌ی مبارزه با فساد داشت، از جنبس قالیباف نبود و خصوصا در سال ۸۸ به دیدار خانواده آسیب دیدگان و زندانیان ۸۸ رفته و در کنارشان قرار گرفته بود و همین کینه‌ی بزرگی را رقم زد به مقابله برخواستند و تمام تلاش خود را برای زمین زدن او به کار گرفتند.

کمااینکه در سال ۷۷ و پس از حمایت کرباسچی از محمد خاتمی، انتقام رای مردم را از شهردار تهران گرفتند و با زندان انداختن او و برپایی دادگاه کرباسچی را به زندان افکندند. موضوعی که دیروز نیز مصطفی تاج زاده به آن اشاره کرد و نوشت: "جواب رهبر به اعتراض آقای کروبی برای محاکمه‌ی شهرداران این بود که کرباسچی باید بداند از او گردن‌کلفت‌تر هم وجود دارد. کاش شیخ اصلاحات در حصر نبود و علت اصلی استعفای نجفی را هم از رهبر می‌پرسید تا بفهمیم که چرا تهران باید از داشتن شهردار کاربلد و فسادستیز محروم گردد."

این بارهم به نظرمی رسد باز انتقام از رای مردم است و گردن کلفت‌ها بازهم در صحنه حاضر شده‌اند برای حذف مردم.

اما نقدی هم متوجه محمد علی نجفی است، او باید به خاطر انقلاب و آرمانهای شهدا هم که شده فشارهای فراقانونی را یکبار برای مردم بگوید تا شاید دست زیاده خواهان قطع شود.

نمی توان با بهانه بیماری و کسالت و مسائل خانوادگی شانه از زیر بار مسوولیت خالی کرد، آقای نجفی از روزی که این مسوولیت را قبول کرد می‌دانست که چه در انتظارش است و چه آینده‌ای با این نهادهای قدرت درپیش دارد، او همان روزهای نخست اعلام کرد که هیچ مشکل سلامتی ندارد و حالش خوب است، حتی اگر این اواخر نیز بیماری بوجود آمده باشد او باید بایستد، باید در مورد همه چیز با مردم سخن بگوید، باید بگوید از کجا و چرا دستور حذف او صادر شده است و چه کسانی در مقابل رای مردم ایستاده‌اند. مگر نه اینکه مردم صاحبان اصلی انقلاب هستند، مگر نه اینکه در صف‌های رای ایستادند تا امثال نجفی‌ها وارد شورا و شهرداری شوند، مگر نه اینکه پیش از هرکس هزینه داده‌اند، پس نباید امیدشان را نا امید کرد، نباید آنان را نامحرم فرض کرد، باید به آنان اطمینان کرد، باید بهشان گفت برای آنکه آقا خوشش بیاید چه کسانی گردن کلفتی می‌کنند و رای آنان را به هیچ می‌انگارند.