همچنین گفته می‌شود که این دو برای عمل‌های فرایند تطبیق جنسیت (معروف به تغییر جنسیت) برنامه رفتن به آلمان را داشته‌اند.

ایران یکی از پنج کشور دنیاست که در قانون مجازات اسلامی خود، برای «رابطه با همجنس» با شرایطی مشخص، مجازات مرگ تعیین کرده است. این کشور همچنین یکی از دست‌کم ۸۰ کشور دنیاست که در قوانین آن، برای افراد همجنس‌گرا مجازات‌هایی در نظر گرفته شده است.

از سوی دیگر، براساس فتوای روح‌الله خمینی، رهبر سابق جمهوری اسلامی ایران، قانون اجازه می‌دهد تا برای کسانی که نظر موافق قاضی و یک تیم روان‌شناس را بگیرند، فرایند تطبیق جنسیت صورت بگیرد.

کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، از قول یک فعال جامعه رنگین‌کمانی می‌نویسد: «دو نفری که در جهرم با هم بازداشت شدند، در شبکه‌های دگرباشان جنسی هستند و یک نفرشان ترنس بوده و طبق قوانین حاکم بر جمهوری اسلامی این مورد ازدواج با همجنس نیست، بلکه ازدواج مرد با فردی ترنس است و اساسا اتهامات طرح شده علیه آن‌ها و بازداشتشان غیرقانونی است.»

از «گروه قنات» تا «توهین به واژه ازدواج»

هم‌زمان با انتشار این خبر، «عدالت برای ایران» ویدیویی در توضیح فعالیت «گروه قنات» منتشر کرد. بازماندگان کشتار دهه شصت می‌گویند در نخستین ماه‌های پس از انقلاب ۱۳۵۷، گروهی به رهبری علی‌محمد بشارتی جهرمی، از فرماندهان سپاه پاسداران و حسین آیت‌اللهی، امام‌جمعه جهرم، مخالف‌های سیاسی، افراد همجنس‌گرا و بهایی‌ها را می‌ربود «و پس از شکنجه در غسالخانه قبرستان بهشت رضوان، مثله می‌کرد و به این طریق آن‌ها را به قتل می‌رساند و پیکرشان را در قنات‌های زمین‌های کشاورزی جهرم می‌انداخت.»

ابراهیم رحمانیان، از فعالان سیاسی جهرم در مورد این گروه می‌گوید:

«آن‌ها را می‌بردند شکنجه می‌کردند. کنار قنات‌ها یک امام‌زاده بود. در قبرستان جایی هست که مرده می‌شورند. آن‌ها را آن‌جا می‌بردند و شکنجه می‌کردند و می‌زدند. بعد سر قنات می‌بردند و تیراندازی می‌کردند. بعد آن‌ها می‌افتادند در قنات. این‌که آن‌ها چه زمانی می‌مردند را کسی نمی‌دانست.

مثلاً امشب یکی را می‌زدند، دو شب دیگر یکی دیگر، سه شب دیگر یکی از بچه‌های دیگر را می‌آوردند. مثلاً از بچه‌های مجاهدین و از بچه‌های فدائی اقلیت، آدم‌های عادی، آدم‌های همجنس‌گرا. خیلی افراد. فرق نمی‌کرد. هر کس را این‌ها در دستشان بود که می‌دانستند در این اوضاع باید آن‌ها را از بقیه جدا کنند، این‌ها را می‌آوردند در این قنات می‌انداختند.

به دلیل وجود گروه قنات، همه مردم شهر در رعب و وحشت بودند و تا چیزی می‌شد، می‌گفتند چیزی نگویید که گروه قنات می‌آید.»

چهار دهه بعد، در این شهر گفته می‌شود دو جوان به اتهام‌هایی چون «توهین به واژه ازدواج» بازداشت شده‌اند.

ایران از جمله کشورهایی است که جنس سوم و افراد همجنس‌گرا یا دوجنس‌گرا را به‌رسمیت نمی‌شناسد و مردم را تنها در دو جنس «مرد»‌ و «زن» طبقه‌بندی می‌کند. حتی افراد ترنس (یا فراجنسیتی) نیز بایستی در قالب مرد یا زن قرار بگیرند تا دولت رسما به آن‌ها مدارک شناسایی تازه بدهد.

حالا این دو جوان به اتهام «رابطه با همجنس» ممکن است با مجازات‌هایی سنگین روبه‌رو شوند. البته کسی نمی‌داند آن‌ها واقعا همجنس‌خواه یا فراجنسیتی بوده‌اند یا نه.

«شش‌رنگ»، از گروه‌های فعال جامعه رنگین‌کمانی، در مورد بازداشت این دو نوشته: «هنوز به‌شکل رسمی اتهام آنها منتشر نشده است و تا پیش از آن نمی‌توان نظر بخصوصی در این‌‌باره داد. اما در صورت صحت این خبر، ما قویا و بدون هیچ شرطی خواستار آزادی این افراد هستیم.»