سیدکمال‌الدین شهریاری نماینده دشتی و تنگستان

اول: سیستم مدیریتی ایران به گونه‌ای است که گاهی می‌بینیم که یک روند اشتباه سال‌ها ادامه پیدا می‌کند و یا کاری که درست است در زمان خود اجرا نمی‌شود که این روش، سرعت خدمت‌رسانی به مردم را کُند کرده است.

دوم: وقتی در دهه ۵۰ فروش و قیمت نفت بالا رفت، دولت به سمت بزرگ و متورم شدن رفت و پس از پیروزی انقلاب نه تنها جلوی حجیم شدن دولت گرفته نشد که حتی روند بزرگ شدن آن دنبال شد و باید گفت که دولت ما تبدیل به یک دولت ناکارآمد شد.

سوم: اشکالات اساسی در نظام قانون‌گذاری و قوه مقننه. مجلس شورای اسلامی تبدیل به یک کارخانه تولید قانون شده که بسیاری از قوانین روزمره، ناکارآمد، ضد و نقیض و سست است که اجرای امور با این قوانین به سختی صورت می‌گیرد.

چهارم: انتقاد به سیستم انتخاب نمایندگان مجلس. نمایندگان باید با نگاه وسیع و ملی به مجلس بیایند، اما این‌طور نیست، زیرا آن‌ها به واسطه مسائل قومیتی، عقبه خانوادگی و رفاقت‌هایی که وجود دارد وارد این عرصه می‌شوند و در مجلس به جای پرداختن به وظایف قانونی خود درگیر مسائل قومی و محلی می‌شوند.

محمدرضا بادامچی نماینده تهران

متاسفانه پس از گذشت چهل سال از انقلاب، فقر زیادی در جامعه به چشم می‌خورد و می‌بینیم که بسیاری از مردم با مشکلات اقتصادی زیادی روبرو هستند. از طرفی معتقدم در طول این سال‌ها و در بسیاری از برهه‌های زمانی، دستگاه دیپلماسی ایران عملکرد خوبی نداشته و نتوانسته ارتباط خوبی را با دیگر کشور برقرار کند.

ولی داداشی نماینده آستارا

اگر تاریخ چهل ساله انقلاب را ورق بزنیم می‌بینیم که هرگاه ما به غربی‌ها اعتماد کردیم، آسیب دیدیم. مثال روشن این موضوع هم، برجام است که علیرغم تلاش دولتمردان، اما نتیجه خاصی برای کشور حاصل نشد.

علیرضا سلیمی نماینده محلات و دلیجان

آفت بزرگی که از حدود سال ۶۶، ۶۷ گریبان کشور را گرفته، جناح‌بازی دولتمردان بوده است. بطور مثال چطور می‌شود یک دولت بر سر کار بیاید و همه وزرا و استانداران گذشته را عوض کند، یعنی هیچکدام از مدیران گذشته شایسته ابقا نبودند؟ یکی از اشکالات عمده در سیستم مدیریتی کشور این است که نیرو‌های متخصص فدای جناح‌بازی دولت‌ها می‌شوند.