از بیلد به حسن روحانی رییس جمهوری اسلامی ایران

به اطلاع می‌رساند که در سالگرد انقلاب اسلامی در ایران- همچنین به نام خوانندگانمان- هیچ تبریکات صمیمانه‌ای برای شما آرزو نمی‌کنیم.

در عوض آرزو می‌کنیم که شما به زودی مجبور به تحمل یک ایران آزاد شوید که در آن انسان‌ها بتوانند انتخابات دمکراتیک برگزار کنند.

آرزو می‌کنیم که شما شاهد زوج‌های همجنسگرایی باشید که دست در دست هم در خیابان‌های تهران قدم می‌زنند.

آرزو می‌کنیم شکنجه‌گاه اوین که هم‌اکنون زندانیان سیاسی و گروگان‌های بین‌المللی در آن حبس شده‌اند، به بنای یادبود تبدیل شود که در آن آثار وحشتناک رژیم غیرعادلانه‌ی شما به نمایش درآید.

آرزو می‌کنیم که سلمان رشدی در دانشگاه‌های شما درباره ادبیات سخنرانی کند.

آرزو می‌کنیم که زنان و مردان آزادانه در کافه‌های خیابانی بنشینند و به سلامتی اینکه شما دیگر نمی‌توانید به آنها امر و نهی کنید، شراب شیراز بنوشند.

آرزو می‌کنیم کسانی که سگ دارند بتوانند آزادانه و بدون مزاحمت شما، که حتی این را هم بر آنها ممنوع کرده‌اید، حیوانات دوست‌داشتنی خود را در کوچه‌ و خیابان بگردانند.

آرزو می‌کنیم در ورزشگاه آزادی زنان ایران و تیم ملی شادی و هلهله کنند و خبرنگاران درباره مسابقات گزارش بدهند.

آرزو می‌کنیم جهانگردان ایرانی با خط مستقیم تهران- تل‌آویو به اسرائیل سفر کرده و در دریای مدیترانه شنا کنند و به زیارت مسجد الاقصی در اورشلیم بروند؛ و جهانگردان اسرائیلی در سواحل دریاچه کاسپین زیر آفتاب دراز بکشند و در کنیسه‌های قدیمی تهران و اصفهان نماز و دعا بخوانند.

آرزو می‌کنیم شماها همزمان با تحقق این آرزوها، توسط یک قاضی زن بی‌حجاب به اتهام جنایاتی که کرده‌اید محاکمه شوید. در همان دادگاهی که ریحانه جباری را فرا خواندید. زن جوانی که توسط دستگاه قضایی قاتل شما به جرم دفاع از خود در برابر تجاوز به اعدام محکوم شد.