به گزارش خبرنگار ایلنا، «دست‌ها متورم شده؛ رنگ خون از زیر پوست بیرون زده و نگرانی در وجودش رخنه کرده. کولاک کوهستان‌های مریوان دست‌هاشو از کار انداخته؛ ۳۰ کیلو بار روی دوشش بود که شب در کولاک ماند و دست‌هایش را به این روز انداخت؛ روزگار کولبران زیادی مثل احمد در سفیدی برف سیاه می‌شود. حالا آسیب‌دیدگی دست‌هایش به خاطر سرمازدگی در کوهستان باعث لااقل چند ماه بیکاری و چهار-پنج ماه عذاب خواهد بود.»

احمد در یکی از روزهای زمستان امسال همچون همیشه مشغول کولبری بود؛ برای کولبری باید ۵ صبح به کوه بزنی و تا ۴ بعد از ظهر برگردی. «۳ ساعت رفت و ۳ ساعت برگشت» زمان می‌برد. به سیاهی شب که بخوری اتفاقات ناگواری در انتظارت خواهد بود. «احمد» اما غروب شده هنوز به پای کوه نرسیده بود؛ راه گم کرده و نتوانسته بود به موقع برگردد اما دوستش را که همراهش بود از سقوط از پرتگاهی که در بین کولبران به نام «قتلگاه» معروف است، نجات داد! احمد می‌گوید؛ دوستم از پرتگاه سُر خورد، استرس تمام وجودمو گرفته بود. خیال می‌کردم مُرده، چند دقیقه بعد دیدم آن‌ پایین چراغ موبایلی روشن شده. فهمیدم زنده رسیده بود به پایین کوه. همین هم باعث شد گرفتار کولاک نشود.»

«قتلگاه» اما از آن دست پرتگاه‌هایی است که اغلب کولبران را به «مرگ» دعوت کرده است. چندین کولبر از این پرتگاه سقوط کرده و جانشان را از دست داده‌اند. امثال احمد نیز که در کولاک مانده‌اند، دست‌ها و پاهایشان را در سرمای سخت از دست می‌دهند، کم نیستند. دمای چندین درجه زیر صفر؛ قندیل و یخبندان دست‌های کارگران زیادی را می‌دزدد و برخی را هم مثل احمد تا چند ماه ممنوع‌الکار می‌کند. آنهم دست‌هایی که تنها پناه یک خانواده برای زنده ماندن هستند؛ نه بیمه‌ای؛ نه خانواده‌ای و پشتوانه‌ای.

احمد که پدر و مادرش را از دست داده و با خواهرش زندگی می‌کند، بیشتر نگران هزینه‌های آتی زندگی است. دستش بعد از جراحی توان تحمل بار را ندارد. این دست‌ها حتی توان برداشتن تلفن را نداشت و گوشی را به خواهرش سپرد تا بخشی از ماجرا را برایم شرح بدهد: کولبر ۲۰ تا ۳۵ کیلو بار حمل می‌کند که کیلویی ۸ تا ۱۰ هزار تومان بستگی به دشواری مسیر دریافت می‌کند، دارد.

خواهر احمد می‌گوید: ما کسی را در این دنیا نداریم؛ خانه هم از خودمان نداریم. حالا این چند ماه باید چه بخوریم؟ چطور کرایه خانه را پرداخت کنیم؟

از بین مشاغل غیررسمی کولبری بدترینِ آن‌هاست. در کردستان ۱۵ هزار کولبر هستند که حتی در دوران هیاهوی خبری کولبران که نمایندگان مجلس شورای اسلامی مدعی تلاش برای بیمه کولبران شده بودند، نیز گرهی از مشکلات این کارگران باز نشد و هنوز کولبران بیمه نیستند. بی‌سرنوشتی، نداشتن بیمه و کابوسِ مرگ، بزرگترین بحران زندگی آنان است.