سایت خبری عصر ایران نوشت؛ حسن روحانی، بعد از بازدید از مناطق سیل زده استان گلستان، با انتقاد از انفجارهای صورت گرفته در برخی جاده ها و بخشی از مسیر راه آهن در آق قلا با بیهوده دانستن این اقدام گفته است که آنچه انجام شده، فایده ای نداشته و فقط آب را جابجا کرده است.
انفجارهای مد نظر روحانی توسط سپاه انجام شده است. عصر ایران پیش از این در گزارشی ویدئویی به نقش مخرب راه آهن در تجمیع آب پرداخته کرده بود.
این مسیرهای آسفالته و ریلی مانع از تخلیه آب بوده اند و با انفجار آنها جریان آب به سمت دریای خزر تسهیل شده است.
درباره سخنان روحانی چند نکته قابل تامل است:
۱- لب به انتقاد گشودن و گوشه و کنایه زدن در میان کار سخت امداد رسانی، نمی تواند رویکردی مدبرانه و منصفانه باشد.
روحانی بهتر بود از موضع یک رئیس جمهور با فعالان امدادرسانی سخن بگوید و در این مقطع، به جای نقد یک اقدام و دلسرد کردن امدادگران، به آنها قوت قلب دهد و اگر ایرادی می بیند، به مسوولان گوشزد کند نه این که در برابر رسانه ها سخنانی بگویند که خستگی بر تن کسانی که شبانه روز در کوشش اند تا از آلام مردم بکاهند، بماند.
۲ -نکته دیگر که احیانا به روحانی نگفته اند و باعث شده اند او چنین سخن بگوید این است که سپاه راساً به انفجار ریل و راه های مانع خروج سیل نپرداخته بلکه این تصمیم توسط مسوولان استانی اتخاذ و به وسیله سپاه و امکانات نظامی آن اجرا شده است.
وقتی نمایندگان دولت در استان چنین تصمیمی می گیرند ، روا نیست رئیس جمهور مجری تصمیم را نکوهش کند.
ضمن این که بسیاری از ناظران معتقدند انفجارهای صورت گرفته، تنها راهکار موجود در آن شرایط بوده اند و ای بسا اقدامات مشابه نیز در آینده مورد نیاز باشد.
۳ - ماجرای اخیر نشان داد که هنوز در الفبای مدیریت بحران مانده ایم بدان حد که بین عالی ترین مقام های اجرایی و نظامی اختلافاتی در این سطح وجود دارد حال آن که قاعدتا باید در چنین مواردی یک مقام ارشد استانی حاکم مطلق باشد و بقیه مقامات لشکری و کشوری تا پایان بحران از دستورهای او اطاعت کنند نه این که هر کسی ساز خود را بزند و در نهایت مردم متضرر شوند.
در مجموع آنچه در ماجرای اخیر به نظر می رسد این است که اظهارات رئیس جمهور روحانی نه کارشناسانه بوده و نه مصلحت و تدبیر و انصاف حکم به چنین سخنانی در این زمان می دهد.
همدلی و کنار گذاشتن اختلافات سیاسی و جناحی، اولین لازمه امداد رسانی در هنگامه های اینچنینی است.
