ستاره آمد وُبامن، یگانه گشت وُ نشست
وشعر ِتازه‌ی جان ِمرا به کُرد سپُرد.
وکُرد با من گفت:
*
کدام برگ؟ کدامین درخت می‌داند؟
که در برابر توفان ِ بی امان ِخزان
دل ِ ترانه‌ی تابان ِمان، چگونه شکست.
*
به غم نشستم و گفتم:
به دختران ِ شکفته، سلام باید گفت
که در زمانه‌ی بیداد، اوج ِ فریاد‌اند.
*
وشعله بار ترین لحظه‌های هستی را
به روسفیدی ِجان‌های خویش می‌بخشند.
*
که تا زمانه بداند
هجوم ِتیره ترین باد‌های پاییزی
دهان ِمژده‌ی مهتاب را نخواهد بست.
*
خوشا سپیده دمانی که با سرود ِ بلند
زشرق ِ چشم شما‌ای کبوتران ِ سپید!
بها ر ِتازه تری را به ارمغان آرند.
*
درون ِآینه‌ها شورتان شناور باد!
که دختران ِدرخشان ِآرزوی من‌اید.
*
و در برابر ِ سرمای سخت ِ آن سامان
ترانه خوان ِبهاران ِجان ِآن چمن‌اید.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
کلن/آلمان. دوم مهرماه ۹۳ خورشیدی
....................................................
هلا.... حماسه‌ی کوبانی
*
ئەی... ئازایەتی کۆبانی
(شێعری ڕەزا مەقسەدی)
ترجمه به زبان کُردی از منیژه میرمکری (م. باران)
.............................
ئەستێرە‌هات و دەئامێزی گرتم و دانیشت و
شێعرە تازەکەی دڵمی کرد بە شێعری کورد و
کورد گوتی: کامە گەڵا؟ کامە درەخت دەزانێ
لە بەرابەر هێرشی بێ پسانەوەی گەڵاڕێزان
*
دڵی ڕووناکی گۆرانیمان شکاوە.
دەستەو ئەژنو دانیشتم و گوتم
دەبێ سڵاو لە کچانی شکۆفا بکەین
کە لە ڕۆژگاری بێدادگەریدا لووتکەی هاوارن و
ئاگرینترین ساتەکانی مان دەبەخشن بە ڕوو سووری
تا ڕۆژگار بزانێ
*
هێرشی ڕەش ترین ڕەشەبای پاییز
ناتوانێ بەر بە ترێفەی مانگ بگرێ.
خۆزگە ئەی کۆترە سپیکان!
لە ڕۆژهەڵاتی چاوانتانەوە
بەربەیانییەکان بە سروودێکی بەرز
مزگێنی بەهارێکی تازەترییان هێنابا.
خۆزگە کوڵەکوڵتان لەسەر ئاوێنە خۆنیشان بدات!
*
ئێوە کچە درەوشاوەکانی هیوای منن
ئێوە لە بەرابەر سەرمای بەتینی ئەو وڵاتە
گۆرانیبێژی بەهارەکانی گیانی چیمەنن
روح‌الله زم نباشیم! همایون نادری‌فر
انگ و تهمت زدن، سدِ راه پیشرفتِ کار! کوروش گلنام
