خوانندگان من می دانند که اهل شعار دادن نیستم. اهل احساساتی شدن نیستم. امروز بعد از شوک افزایش ناگهانی قیمت بنزین آن هم به سه برابر قیمت قبلی، مردمِ به جان آمده برای چندمین بار در سال های اخیر، به خیابان ها ریختند تا اعتراض خود را نه به گرانی بنزین که به گرانی همه چیز، که به ویرانی همه چیز نشان دهند.
دو هزار تومان اضافه قیمت بنزین به جیب چه کسی خواهد رفت؟ این پول صرف چه چیز خواهد شد؟ به همین سوال که کمی بیندیشیم جا دارد که برای اعتراض، جا دارد که برای به زیر کشیدن این حکومت نکبت، به خیابان ها بریزیم:
دو هزار تومان اضافه ای که حکومت از ما می گیرد، فردا به حلقوم سید حسن نصر الله ریخته خواهد شد!
به حلقوم مردم غزه ریخته خواهد شد!
به حلقوم حماس و دیگر تروریست های جهان ریخته خواهد شد!
حکومت نکبت، این پول را صرف ساختن بازیچه های جنگی خود خواهد کرد!
صرف تولید موشک خواهد کرد تا آن را به یمنی ها بدهد که با آن عربستان را بزنند!
صرف موشک هایی خواهد کرد تا آن ها را به مشتی شرور منطقه بدهد تا اسراییل را با آن بزنند!
این پول را حکومتیان به یغما خواهند برد تا با آن ویلاهای «باستی هیلز» را بسازند و در آن ها به عیش و عشرت بپردازند!
این پول را حکومتیان به یغما خواهند برد تا «آقازاده ها» آن را به شکل دلار و یورو به پای دختران خارجی بریزند و در امریکا و کانادا در خانه های میلیون دلاری ماوا گزینند و از بهترین امکانات زندگی بهره ببرند!
دو هزار تومان پول اضافه ای که ما برای بنزینی که مرکز تولیدش کشور خودِ ماست خواهیم پرداخت، فقط ضربه ی مالی نیست که به ما وارد می شود.
دو هزار تومان پول اضافه ای که ما برای بنزین می دهیم، دهن کجی حکومت نکبت به ما ست. نیشخند انزجار آور خامنه ای و دار و دسته ی حکومت و دولت و سپاه به ما ست.
آن ها به این طریق به ما می گویند که ما می کنیم و شما مردم هیچ غلطی نمی توانید بکنید.
ما این پول را به دهان گشاد سید حسن و تروریست ها و عاملان خودمان می ریزیم و شما هیچ غلطی نمی توانید بکنید.
اگر ما امروز، بر دهان این حکومت نکبت نزنیم، و به او نشان ندهیم که خیر! این شما هستید که در مقابل قدرت عظیم ما هیچ غلطی نمی توانید بکنید، و این واقعیت را به این حکومت پلید نشان ندهیم، تا پایان عمر مان، در خجالت از فرزندان مان خواهیم ماند، که نرفتیم و در مقابل قوم چپاولگر آخوندها نایستادیم و با ذلت تن به خواری و خفت دادیم! تن به چپاول خودمان دادیم!
دزدی فقط شکستن قفل در و برداشتن اموال متعلق به ما از خانه نیست! دزدی همین گران کردن هاست که اگر در سال های قبل با اندکی شرم حسابگرانه، با مقدار کم صورت می گرفت، امروز به شکلی وقیحانه و طلبکارانه با ابعاد کهکشانی صورت می گیرد.
همان طور که در مقابل دزدی که به خانه مان می زند می ایستیم و تا پای جان در برابر او مقاومت می کنیم، در مقابل دزدان حکومتی بایستیم و جانانه مقاومت کنیم! به خاطر خودمان! به خاطر فرزندان مان!
