دیدم روزنامه ی جمهوری اسلامی چیزی نوشته به این مضمون:
«کارخانه مستضعف‌سازی راه انداخته‌ایم، آیا مثل شاه نشده‌ایم؟»
اولین جمله ای که به ذهن ام آمد این بود که:
ببین نکبت کی رو داره با خودش مقایسه می کنه!
البته خوانندگان عزیز می بخشند که مدتی ست بد دهن شده ام و راست و چپ، حکومت نکبت را با الفاظ بد تر از این مورد عنایت قرار می دهم، ولی چون با مخاطبان ام ندار هستم، چاره ای ندارم جز نشان دادن احساساتِ واقعی ام!
یک زمانی به کمتر از کانت و دکارت و اسپینوزا فکر نمی کردیم که واسمون اُفت داره، از وقتی سر و کار مون با خمینی و خامنه ای و دار و دسته اوباش حکومت اسلامی افتاده، و هر روز چشم مون به سرداران سپاه و نوکران ولایت می افته، افکار مون هم در حد افکارِ هانی کُرده و حسین شریعتمداری سقوط کرده!
خلاصه می بخشید.
خواستم به نویسنده ی روزنامه ی جمهوری اسلامی بگم آخه تو رو چه به شاهِ خدا بیامرز؟!
«تو» مثل شاه شده باشی؟! آخه چی چی ات شبیه شاه بوده یا هست که بخوای مثل او بشی؟!
سواد سیاسی و زبان دانی ات؟
شیک پوشی و آداب دانی ات؟
برنامه هایی که واسه کشور پیاده کردی؟
قدرتی که از ایران توو منطقه ساختی؟
احترامی که واسه ما ایرونیا توو دنیا به وجود آوُردی؟
رفتار ش در مقابل مردم ایران وقتی که بهش گفتن ما تو رو نمی خوایم؟
رفتار ش در مقابل خمینی آدمخور که بعد از اون همه خرابکاری، به جای این که اونو بالای دار بفرسته اونو با خدم و حشم روونه ی خارج کرد؟
بنزین لیتری ۶ ریال سال ۱۳۵۵؟ بلیت اتوبوس دو زاری؟ چلوکبابِ برگِ پُرسی ۷ تومن؟ حداقل تیراژ کتاب ۳۰۰۰ نسخه ای توو کشور ۳۰ میلیون نفری؟
آزادی پوشش زنان؟
حق درمان رایگان کودکان؟
آزادی های اجتماعی؟
ملکه فرح ی که هنوز که هنوز ه عکس روی جلد مجلات ه و وقتی توو خارج میگی ایران، اسم های فرح دیبا به طور مثبت و خمینی جنایتکار به طور منفی به ذهن ها میاد؟
آخه تو رو چه به مقایسه شدن ات با شاه و دوران او؟
تو باید خودت رو با ایدی امینی، رابرت موگابه ای، سانی آباچا یی و کِسایی در این قد و قواره ها مقایسه کنی نه با شاهی که مردم امروز نور به قبرش می بارونن!
به قول حافظ، حاجی! تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف / مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی!
آخه تویی که بزرگان ات روضه خونی مثل خامنه ای و شارلاتانی مثل حسن بنفش ه، چه به تکیه زدن بر جای کسی مثل شاه؟!
