من که واقعا با این استدلال گنجی، از شدت خجالت مُردم! احمق من ی که سیاه پوست آفریقایی و حق او را، با حق فلسطینیان نازنین برابر نگرفتم و به خودم و دیگران می گویم موضوع فلسطین و غزه به من چه!

اما کمی که فکر کردم این جواب ها به ذهن ام آمد. شاید این جواب ها اکبر را نیز به کار آید:

-اگر جمهوری اسلامی در زمان آپارتاید، پول از حلقوم مردم ایران بیرون می کشید و به حلقوم سیاهان آفریقا و نلسون ماندلا می ریخت، حتما خطاب به جمهوری اسلامی می نوشتم مرده شور ماندلا و سیاهان آفریقا را ببرد که پول و دارایی محرومان ایران را از آن ها می گیری به گلوی سید حسن ماندلا می ریزی!

-اوهوی! جمهوری اسلامی! به تو چه که می خواهی سفیدهای آفریقای جنوبی را به آلاسکا تبعید کنی؟ به تو چه که به سیاهان آفریقا اسلحه می دهی و از تروریست های آفریقایی حمایت تسلیحاتی و مالی به عمل می آوری تا مردم سفید بی گناه و چه بسا مخالف آپارتاید را به گلوله ببندند یا در اتوبوس و هواپیمای شان بمب کار بگذارند!

-آهای سید علی! چرا به خاطر سید حسن ماندلا و سیاه پوستان آفریقا، که چشم ندارند ما ایرانیان را ببینند و برای صدام حسین قاتل در سه تا پایتخت شان بلوار شهید صدام حسین درست کرده اند و مجسمه اش را آن جا علم کرده اند سینه چاک می دهی و به خاطر حمایت از آن ها روابط ایرانیان را با دنیا به هم می زنی! حاجی! چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است!

بله آقای گنجی! اگر روزی آدمی پیدا شود که حکایت ماندلا و سیاهان آفریقا را به سید حسن نصر الله و فلسطینیانی که به خون ایرانیان تشنه اند ربط بدهد، جواب ما هم چنین خواهد بود!