اما آخوندهایی که امروز امور کشور ما را در اختیار گرفته اند، و دروغ های خود را باور کرده اند، و تصور می کنند وظیفه دارند مانع از بروز تناقض های دینی و مذهبی شوند و به هر قیمت شده ساحت مقدسین را از کذا و کذا پاک نگاه دارند، دچار گرفتاری عجیبی شده اند که حتی حاضرند به قیمت نابود کردن انسان ها، مانع از رشد همه فهمی مردم در کنار همه گیری بیماری های کشنده شوند.

موضوع اپیدمی و شناخت و مقابله با آن عمر زیادی ندارد و در دوران جدید عوامل آن و راه های مقابله با آن شناخته شده تر از ایام گذشته است.

حضور در مکان های عمومی و لمس اشیای آلوده به ویروس ها از عوامل همه گیری بیماری ست. حرم های مقدسین، دقیقا چنین مکان هایی ست و لمس در و پیکر و ضریح های آلوده به آب دهان و بینی و چشم زیارت کنندگان، از این حرم ها، مرکز تجمع عفونت و گسترش بیماری می سازد.

حال، با گسترش ویروس کرونا، عقل و منطق و شناخت علمی عامل بیماری، حکم می کند که درِ این مکان های «مقدس» دستکم تا مدتی تخته شود، ولی اگر چنین شود، مردم از خود نخواهند پرسید این چه امام و امام زاده ای ست که اگر خودِ انسان ها او را گندزدایی نکنند، عرضه ی مقابله با ویروس بیماری ندارد ولی ادعای شفابخش بودن اش، زمین و آسمان را کر کرده؟

به همین دلیل ساده است که جنایتکاری به نام حسین طائب مانع قرنطینه شدن قم می شود، و این امر موجب می گردد که کشورهای همسایه، ورود مسافران ایرانی را ممنوع کنند.