کاربران شبکه‌های اجتماعی نه تنها با تمسخر به برگزاری این مراسم واکنش نشان دادند، بلکه بسیاری با تشریح وضعیت کنونی کشور و بحران‌های روزافزون اقتصادی، برگزاری آن مراسم را توهین به جامعه در کشوری دانستند که در آن بیشتر مردم برای گذران زندگی روزانه خود، درگیر نازلترین‌ مایحتاج روزانه هستند.

مسئولان در حالی در قبرستان تهران کیک تولد می‌بُرند و تولد ۵۰ سالگی یک گورستان را جشن می‌گیرند که در چندقدمی‌شان، شهروندان پایتخت مشغول دفن عزیزانشان هستند؛ آن هم در روزهایی که مرگ‌ومیر ناشی از ویروس کرونا شمار مرگ‌ها را بیش از پیش کرده است.

از سوی دیگر، حضور پیروز حناچی، شهردار تهران، در آن مراسم یادآور برخی از دیگر رفتارهای این شهردار مغضوب اصول‌گرایان و رفیق اصلاح‌طلبان نیز هست. به گفته منتقدان پیروز حناچی، برخی از آن رفتارها، از جمله دوچرخه‌‌سواریدر شهر یا استفاده از مترو و اتوبوس برای جابه‌جایی در شهر که گویا قرار است نشان مردمی بودن مسئولان باشد، بیشتر«عوام‌فریبانه» است تا کارگشا و کارآمد.

جشن ۵۰ سالگی گورستان بهشت‌زهرا در تهران در حالی برگزار می‌شود که سالیان سال، هیچ‌کس اجازه نداشته است پا به قبرستان تاریخی «ظهیرالدوله» در تهران بگذارد که یکی از قدیمی‌ترین و تاریخی‌ترین گورستان‌های پایتخت ایران است وبسیاری از بزرگان تاریخ کشور، از ایرج میرزا گرفته تا فروغ فرخزاد و داریوش رفیعی، در آن آرمیده‌اند.

در جنوب شرق تهران نیز گورستانی‌ست که نام آن با اعدام‌های زندانیان سیاسی گره خورده است؛ گورستان خاوران. جایی که هرگز از سوی مقامات شهری و کشوری به رسمیت شناخته نشد، اما خانواده‌های زندانیان سیاسی که بسیاری از آنها در سال ۱۳۶۷ به حکم مقامات جمهوری اسلامی ایران اعدام شدند، همواره نام آن و یاد عزیزان خود را گرامی داشته‌اند.