از توییتر نویسنده
پرده اول: در اوج جنبش سبز در گفتگوی زنده با من در برنامه ۶٠ دقیقه گفت اولین شرط رهبری، عدالت است. خامنه‌ای از مدار عدل خارج شده و از رهبری ساقط است و بر خبرگان است که او را عزل کنند. بر علمای قم است که در مقابل سلطان جائر خاموش ننشینند.
پرده دوم: بعد از سرکوبی جنبش سبز در مراسمی دیدمش. گفت «بالاخره معلوم شد که زور نظام از شما بیشتر است!». گفتم «خیر، معلوم شد زورشان از شما بیشتر است. ما کُشتی شما سیاستمداران را گزارش می‌کنیم و اگر هم کسی باخته باشد، شمایید و نه جماعت روزنامه‌نگار!»
پرده سوم: بلافاصله پس از آغاز حصر، در اسفند ٩٨ در سخنرانی در کنزینگتون در تمجید از رهبر گفت «اقرار می‌کنم که حتی یک نقطه خاکستری هم در زندگی اقتصادی آیت‌الله خامنه‌ای و خاندانش نمی‌شود پیدا کرد.» و بعد از این انابه علنی، دست‌کم یک سال روزه سکوت گرفت.
پرده چهارم: چندی بعد، مهاجرانی به جبران مافات برخاست. تمجید از خامنه‌ای به تدریج به مجیزگویی بدل شد تا جایی که امروز انتقاد دیگران به او را هم برنمی‌تابد و کسی مانند آیت‌الله امجد را به خاطر انتقاد از خامنه‌ای، آلت دست محاربان با خدا و پیغمبر می‌داند.
