طنزی از ابو مالش - ویژه خبرنامه گویا
یکی از معضلات ما برادران بسیجی این است که نمی‌دانیم چه مورد را کش بدهیم وچه مورد را کش ندهیم. مثلاً ما داشتیم برداشت‌های دوستانه آیت الله لاریجانی از حسابهای قوه قضائیه را حسابی کش می‌دادیم که دستور آمد کش ندهید. بارها از بیت درخواست کردیم که لیست کش دادن‌ها و کش ندادن‌ها را هر روز برای ما بفرستند اما جوابی داده نشد. ظاهرا بیت هم مثل مملکت فعلا بلاتکلیف است. ما هم بلاتکلیف هستیم، مثلاً نمی‌دانیم که این قرارداد با کشور دوست و برادر چین را باید کش بدهیم یا ندهیم ولی به هر حال عجالتا تصمیم گرفتیم آتش به اختیار عمل کنیم و آن را کش بدهیم.
هرکس که قرارداد با چین را محکوم کند معلوم می‌شود که کوچکترین آشنایی با اسلام نظام مقدس ندارد. اسلام نظام مقدس، اسلام تجارت است و در این تجارت هرچیزی را می‌شود فروخت حتی وطن را، اسلام نظام مقدس نسبت به واگذاری آب و خاک مملکت حساسیت ندارد، ولی در مورد واگذاری سرزمین فلسطینی‌ها وانمود می‌کند که به شدت حساس است.
در مورد اشغال سرزمین مسلمان‌ها نیزحساسیتی ندارد، مگر آن که امریکا و اسرائیل آن جا را اشغال کرده باشند. در اسلام نظام مقدس بعضی از غیر مسلمان‌ها از مسلمان‌ها مسلمان ترند مثلاً اعضای حزب کمونیست چین از مسلمان‌های اویغور مسلمان ترند، تردید نکنید اگر لازم باشد و رهبران چین و روسیه اجازه دهند همه مقامات ما پشت سر آن‌ها نماز جماعت می‌خوانند. جوهره اسلام نظام مقدس معنویت است که به مقدار زیادی در حسابهای بانکی بنیاد‌ها و شرکت‌های وابسته به رهبری برای روز مبادا ذخیره شده است. در دوره قاجاریه وقتی امتیازی می‌خواستند بدهند، تقریبا همه چیز مشخص بود یعنی آن هایی که می‌خواستند امتیاز بدهند معلوم بودند، حق و حساب بگیرها معلوم بودند، آن هایی که برای جا انداختن معامله چکش می‌زدند معلوم بودند، اما در نظام مقدس ما اغلب فقط امضا کننده معلوم است ولی خوشبختانه درمورد این قرارداد، همه می‌دانند چه کسی دستور فروش را داده و چه کسی مامور فروش است. در دوران طولانی تاریخ ایران همیشه خانواده‌های بودند که علاقه عجیبی به فروش وطن داشتند. در نظام مقدس فعلی خانواده‌های زیادی هستند که با هم رقابت می‌کنند و خیلی دلشان می‌خواهد هر کدام گوشه‌ای از مملکت را برای فروش عرضه کنند.
اما انصافاً اگر بخواهند جایزه اسکار بهترین فروشنده را در این معامله به کسی بدهند، به خانواده لاریجانی‌ها تعلق می‌گیرد وخوشبختانه همه ما می‌دانیم که آن‌ها بدون اجازه رهبری آب نمی‌خورند. در بنگاه معاملاتی فروش وطن، جواد ظریف، مانند پادوهای بنگاه‌های معاملات ملکی، وظیفه دارد که خانه‌های فروشی را به مشتریان نشان دهد. البته وظیفه اصلی ایشان از طرف مقامات عالی نظام امضای زیر قرارداد است. مقامات عالی و نیمه عالی مملکت ما معتقدند که "کی مرده و کی زنده، گوربابای تاریخ، هرجور که می‌خواهد قضاوت کند"، ظاهرا محمد جواد ظریف که تا چندی قبل امیر کبیر بود هم همین نظر را دارد. یکی از بستگان من که ضد انقلاب کبیری است، می‌گوید: " بر مرکب توّهم سواریم و خیال می‌کنیم که مانند هخامنشیان به مدیترانه رسیده‌ایم ولی در عمل دریای خزر را به روس‌ها دادیم و خدا می‌داند که در قرارداد با چینی‌ها چه چیز هایی را داریم واگذار می‌کنیم، در تمامی این ۴۲ سال ژست نادرشاهی گرفتیم ولی رفتار شاه سلطان حسینی داشتیم". بنده این جسارت او را نشنیده گرفتم، ما با هم قوم و خویشیم، گوشت هم را بخوریم استخوان همدیگر را دور نمی‌اندازیم.
ابو مالش
فروردین ۱۴۰۰
