قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین؛ پکن می‌خواست با «نماینده نظام» طرف باشد
ایندیپندنت فارسی - اظهارات کمال خرازی، رئیس شورای راهبردی روابط خارجی درباره سند همکاری ۲۵ ساله ایران و چین و نقشی که علی لاریجانی برای به سرانجام رسیدن آن ایفا کرده، در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰، تلنگر دیگری است به آنان که همچنان بر طبل شرکت در انتخابات و انتخاب بین بد و بدتر می‌کوبند.
خرازی ضمن حمایت از منتشر نشدن مفاد سند همکاری ایران و چین که بسیاری آن را با عهدنامه ترکمانچای مقایسه می‌کنند، به این نکته اشاره می‌کند که «چینی‌ها می‌خواستند نماینده‌ای از نظام در این کار نظارت داشته باشد و از این رو لاریجانی به عنوان مشاور رهبر جمهوری اسلامی وارد عمل شد تا تداوم همکاری مورد تاکید قرار گیرد.»
وزیر امور خارجه اسبق جمهوری اسلامی در توضیح اظهارات خود می‌گوید که «دولت چین برخاسته از یک حزب حاکم و از تداوم و ثبات برخوردار است و با توجه به اینکه دولت‌ها در ایران تغییر می‌کنند، تاکید داشت نماینده نظام طرف توافق باشد.»
این نخستین بار نیست که «نظام» و نه دولت طرف توافق‌های دوجانبه و چندجانبه قرار می‌گیرد.
مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی
مذاکرات پشت پرده ایران و آمریکا در دو سال پایانی دولت محمود احمدی‌نژاد بدون مداخله او و دولت‌اش و با حضور نمایندگان مورد نظر رهبر جمهوری اسلامی انجام شد. آنچه بعدا تحت عنوان برجام در دولت حسن روحانی به امضاء رسید نیز حاصل همان رایزنی‌های محرمانه بود.
در حوزه منطقه‌ای کمتر تردیدی در نقش سپاه پاسداران در شکل‌دهی به سیاست‌ها وجود دارد. تا جایی که محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه به عربستان سعودی پیام داده بود که اگر گمان می‌کنند او کاره‌ای نیست با قاسم سلیمانی، فرمانده سابق سپاه قدس مذاکره کنند.
جمله معروف محمد خاتمی، رئیس‌جمهور اسبق که خود را تدارکاتچی می‌خواند نیز تصویر روشن‌تری از نقش رئیس‌جمهور و دولت در ساختار سیاسی جمهوری اسلامی به نمایش می‌گذارد.
در سه دهه پس از به رهبری رسیدن علی خامنه‌ای، تبیین این نگاه که در جمهوری اسلامی تنها یک شخص یعنی خامنه‌ای تصمیم‌گیرنده اصلی است، با جدیت دنبال شده و نتیجه آن هم در عرصه داخلی و هم سیاست خارجی محسوس است.
در چنین فضایی توجیه شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری با نظریه جلوگیری از روی کار آمدن جریان‌های تندرو یا یک دست شدن حاکمیت و پیامدهای آن بی معنی است.
خامنه‌ای و نزدیکان او در عبور از جمهوریت، تبدیل روسای جمهوری به اردک‌های لنگان و در دستیابی به قدرت مطلق موفق بوده‌اند. از همین رو، چین حتی برای اطمینان از ادامه چپاول منافع ملی ایران هم می‌خواهد با نماینده نظام طرف باشد، نه نماینده دولت.
