روزی که محمد هاشمی، رییس وقت صدا و سیمای جمهوری اسلامی خبر داد که تصاویر ماهواره ای در راه هستند و امکان محدود کردن صداها و تصاویر به شکل گذشته وجود نخواهد داشت، تقریبا همه ی ما با شگفتی و هیجان منتظر ورود این پدیده ی فن آوری برای دیدن و شنیدن صداهای مخالف جمهوری اسلامی بودیم.
در آن دوران، در بحث هایی که در محافل صورت می گرفت، امکان پخش پیام شاهزاده رضا پهلوی و این که تصویر او از طریق ریسیورهای ماهواره ای قابل دریافت خواهد بود مطرح بود.
این درست زمانی بود که دستگاه های پخش ویدئو، خانه های ایرانیان را تسخیر کرده بود و حکومت نکبت داشتن دستگاه پخش ویدئو و بعدا دوربین های ویدئو را ممنوع کرده بود.
تصاویر ماهواره ای به صورت آنالوگ پخش می شد و تلویزیون های مختلف و کم تعداد به زبان های چینی و غیر انگلیسی قابل دریافت بود.
من برای دریافت تصاویر ماهواره ای در پشت بام خانه مان، دیشی به قطر ۳ متر نصب و استتار کرده بودم با این وجود، تصاویر با کیفیت بسیار نامطلوب دریافت می شد.
باری تصاویر ماهواره ای وارد ایران شد ولی از رضا پهلوی و پیامی که قرار بود حکومت را تار و مار کند خبری نشد.
از آن دوران بیش از سه دهه می گذرد. تکنولوژی، ما را به جایی رسانده که تقریبا تمام صداها و تصویرها، گیرم نه به سادگی دریافت می شود.
آخرین پدیده ای که با آن رو به رو هستیم کلاب هاوس است، که این هم به زودی حالت عادی و روزمره پیدا خواهد کرد و از اتاق هایی که چند هزار نفر آن ها را پُر می کنند خبر و اثری نخواهد بود.
به کار افتادن کلاب هاوس خاصه در یکی دو ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری در ایران، یک چیز را برای اهل سیاست و نویسندگان سیاسی مشخص کرد:
اهل سیاست آشنا به اینترنت و وسایل ارتباط جمعی اینترنتی، کماکان به گفته های حکومتیان، و حکومتیان سابق که امروز از حکومت رانده شده اند و نام اصلاح طلب بر خود نهاده اند توجه دارند.
رسیدن تعداد شنوندگان گفتارهای فائزه ی هاشمی به ۱۰۰ هزار، در حالی که هر اتاق کلاب هاوس به طور عادی ظرفیت ۸ هزار نفر را دارد، و جلسه ی مصطفی تاج زاده که حدود ۲۰ هزار نفر شنونده ی آن بودند، این واقعیت تلخ را نشان می دهد که عوامل حکومت اسلامی، کماکان حرف شان بیش از مخالفان حکومت شنیده می شود. چرای اش را فعلا نمی دانم و در باره اش صحبت نمی کنم.
اما چنان که در مطلب قبلی ام نوشتم، ما فعال سیاسی مطرح، و گروه سیاسی معتبر و پر طرفدار نداریم و کسانی که با صراحت مخالفت و نابودی حکومت اسلامی را می خواهند، مخاطب شان اندک است.
تنها کسی که می تواند برای ما دنبال کنندگان مسائل سیاسی و دقت کنندگان در ظرائف آن آمار شنوندگان اش ملاکی بر نقش مخالفان صد در صدی حکومت اسلامی باشد، شخص شاهزاده رضا پهلوی ست.
او تا کنون وارد عرصه ی کلاب هاوس و بحث و گفت و گوی مستقیم و بی واسطه با موافقان و مخالفان خود نشده است.
آن چه او در یک گفت و گوی فرضی خواهد گفت احتمالا همان چیزهایی خواهد بود که قبلا به شکلی ملال آور و تکراری گفته است ولی مهم برای اهل رسانه این است که در مقابل جمعیت چند ده هزار نفری مستمع برای وابستگان به جمهوری اسلامی، چند نفر گفتار او را دنبال خواهند کرد.
امیدواریم چنین رویدادی را به زودی شاهد باشیم و تاثیر کم یا زیاد آن را بر جامعه ی اهل سیاست ایران ببینیم و تحلیل های مان بر اساس آمار درست صورت بگیرد.
پدیده «بچه‌پولدارها» در ایران
