کلمه «براندازی» در گفت و گوهای سیاسی امروز کاملا جا افتاده است.
بر اندازی در فضای سیاسی ایران این معنا را به ذهن متبادر می کند که حکومت اسلامی، باید به طور کامل بر افتد و به جای آن نظام ی جدید پای گیرد.
این حرفی ست درست که امروز می توان با قاطعیت گفت خواست اکثر مردم ایران است.
من، اصولا با تغییر واژه های جا افتاده و تغییر آن ها مخالف ام. تغییر واژه های جا افتاده به طور اعم، و تغییر «بیجا» و «نالازم» واژه ها به طور اخص کاری ست غلط که موجب تشتت و چند دسته شدن گروه های همفکر می شود.
اما کلمه ی «براندازی» که عمل «براندازان» شمرده می شود، استفاده اش امروز برای عزیزانی که در ایران و در فضای خفقان زندگی می کنند بسیار دشوار و حتی خطرناک است.
فرض کنید شخصی، در یکی از رووم های «برانداز» در کلاب هاوس حضور پیدا می کند و نظرات خود را بیان می کند.
این شخص، اگر نظر انتقادی نسبت به حکومت ابراز کند، چه بخواهد چه نخواهد بر انداز شمرده خواهد شد و می توان تصور کرد که دستگاه امنیتی حکومت با شخص بر انداز چه ها می تواند بکند.
نظر به این که واژه براندازی، موضوع «نوع تغییر» در دوران بعد از «براندازی» را در بر نمی گیرد و تماما «سرنگون کردن نظام فعلی» را بدون نشان دادن محتوای «نظام بعدی» متبادر به ذهن می کند، شاید یافتن کلمه ای که کمتر حساسیت بر انگیز باشد و ضمنا ماهیت هدف براندازی را نشان دهد عملی مثبت باشد.
اگر بتوان واژه ای یافت که عمل «دگرگون کردن بنیادین و تمام و کمال حکومت و جایگزین کردن آن با حکومتی آزاد» را نشان دهد، شاید کمکی باشد به عزیزانی که در ایران زندگی می کنند و اتفاقا در مجموعه ی براندازان و تحول خواهان بنیادین قرار می گیرند، اما امکان نزدیکی به گروه هایی که نام «برانداز» بر خود نهاده اند ندارند.
امیدوارم دوستان اهل کلمه این موضوع را در نظر بگیرند و در صورت امکان راه حلی برای این مساله پیدا کنند.
تصمیم‌های سخت رهبران ایران
پاسخ تحقیرآمیز به سیاست منهای مردم
