بی بی سی - کیمیا علیزاده که به عنوان عضو تیم ایران در المپیک ریو برنده مدال برنز در تکواندو شده بود، و حالا زیر پرچم سفید تیم پناهندگان رقابت می کند، روز یکشنبه در توکیو هموطن خود را در دسته ۵۷ کیلوگرم شکست داده است.
خانم علیزاده که ۲۳ سال دارد در سالن ماکوهاری مسه با ناهید کیانی روبرو شد تا با نتیجه ۱۸-۹ برنده شود.
این بازی ها بدون حضور تماشاگر برگزار می شود اما به گزارش رویترز اصحاب رسانه و سایر حاضران در سالن با ورود خانم علیزاده به سالن و همچنین بعد از پیروزی او برایش کف زدند.
خانم علیزاده تنها مدال آور زن تیم ایران در المپیک ۲۰۱۶ ریو در برزیل بود.
او سال پیش به آلمان پناهنده شد و یکی از سه تکواندوکار و ۲۹ ورزشکاری است که به عنوان تیم پناهندگان در توکیو رقابت می کنند.
در مجموع سه ورزشکار از ایران و سه ورزشکار از افغانستان زیر پرچم سفید پناهندگان دیده میشوند.
خانم علیزاده بعد از ترک ایران گفت از اینکه از او به عنوان یک ابزار پروپاگاندا استفاده می شد خسته شده بود.
او بعد از ترک ایران حجاب را کنار گذاشته و طرفداران زیادی در اینستاگرام دارد.
او به دور ۱۶ راه یافته و در مسابقه بعدی با جِید جونز از بریتانیا روبرو خواهد شد که برای کسب سومین مدال طلای خود در روز یکشنبه تلاش می کند.
ناهید کیانی، تکواندوکار ایرانی، توانست در رقابتهای گزینش که در اردن برگزار میشد به المپیک توکیو برسد.
او در مسیر رقابتش تا فینال از جمله فاناپا هارنسوجین از تایلند را شکست داد که دو سال پیش در مسابقات قهرمانی جهان در منچستر به مدال طلا رسیده بود.
در تحولی دیگر در روز یکشنبه تیم بسکتبال ایران در این المپیک با نتیجه ۸۴ - ۷۸ بازی مقابل جمهوری چک را واگذار کرده است.
ایران روز چهارشنبه با آمریکا بازی دارد و جمهوری چک با فرانسه روبرو خواهد شد.
***
اخبار تکمیلی:
کیمیا، دختر ایران، زیر پرچم پناهندگان، چهارم المپیک شد
پیام یونسیپور - ایران وایر
دختر ایران، در غربت، زیر پرچم پناهندگی، به مقام چهارم المپیک رسید. روزی رهبر جمهوری اسلامی، برای تبریک به او حتی نام او را نمیبُرد و به حجاب او اشاره میکرد.
«کیمیا علیزاده» تنها زن مدالآور رقابتهای المپیک در تاریخ ایران است که این بار نه تنها زیر پرچم ایران مبارزه نکرد؛ بلکه مقابل دوست، همبازی و حریف تمرینی سابق خود «ناهید کیانی» ایستاد و او را شکست داد. کیمیا علیزاده سپس «جید جونز» بریتانیایی با دو مدال طلا از رقابتهای المپیک لندن و ریو را مغلوب کرد. «ژو لیجون»، قهرمان سه دوره رقابتهای جهانی تکواندو زنان را شکست داد و سپس در نیمه نهایی مقابل «تاتیانا مینینا» از «کمیته المپیک روسیه» باخت و در بازی ردهبندی مقابل «هدیچه کبری ایلگون» دارنده ۱۲ مدال طلا، نقره و برنز رقابتهای جهانی و اروپایی ایستاد و ۸ بر ۶ شکست خورد تا در ۲۳ سالگی به مقام چهارم المپیک توکیو برسد.
وقتی کیمیا رفت
داستان کیمیا علیزاده را باید از آخر به اول خواند. کتاب ۲۳ صفحهای سالیانه زندگی او، لبریز شده است از فراز و فرودهایی که او را متفاوت میکند.
دیماه ۱۳۹۸ وقتی خیابانهای ایران پس از اعتراضات مردمی و سرکوب حکومت بوی باروت و خون میداد، یک روز پس از آنکه هواپیمای مسافربری اوکراینی توسط دو موشک سپاه پاسداران مورد حمله قرار گرفت، خبر پناهندگی کیمیا علیزاده به آلمان به یکی از اخبار اول رسانهها بدل شد.
👈مطالب بیشتر در سایت ایران وایر
تنها مدالآور تاریخ ورزش زنان ایران در رقابتهای المپیک، دیگر نمیخواست زیر پرچم ایران مبارزه و زندگی کند.
کیمیا علیزاده همزمان با خبر پناهندگی در آلمان، در اینستاگرام خود پستی منتشر کرد که مانند بیانیهای در توضیح چرایی رفتن او از ایران بود. او نوشت: «هر چه گفتند، پوشیدم. هر جملهای دستور دادند، تکرار کردم. هر زمان صلاح دیدند، مصادرهام کردند. مدالهایم را پای حجاب اجباری گذاشتند و به مدیریت و درایت خودشان نسبت دادند.»
تکواندوکار نابغه ایرانی همچنین از «تبعیضها» و «پولهای کثیف» در ایران حرف زد و مدعی شد که نمیخواهد جزیی از «سیستم سرکوب، فساد و دروغ» باشد.
خبرگزاری رویترز، از «فشار برای تن دادن به حجاب اجباری» به عنوان مهمترین عامل کوچ کیمیا علیزاده نوشت و در گزارشی ادعا کرد که فدراسیون تکواندو آلمان در نظر دارد هرچه زودتر، برای او کنفرانس خبری برپا کند.
چهارم بهمن ۱۳۹۸ کنفرانس خبری کیمیا علیزاده به میزبانی فدراسیون تکواندو با این جملات رییس فدراسیون آلمان آغاز شد: «طی دهههای گذشته، ما همیشه میزبان و پذیرای ورزشکاران بودیم. در فوتبال هم بسیاری از بازیکنان ما مهاجر هستند.»
کیمیا علیزاده با موهایی باز، پیراهنی یقه اسکی و با سری که پایین انداخته و چشمهایی که مثل همیشه آرام بودند، به خبرنگاران گفت: «برای یک زندگی آرام و رسیدن به اهدافم به آلمان آمدهام.»
رهبری که نام کیمیا را هم سانسور میکرد
آنچه خانم علیزاده گفت، با منویات و جملات رهبر جمهوری اسلامی در توصیف زنان ورزشکار ایران تفاوتهایی شگرف داشت.
۳۱ مرداد ۱۳۹۵، آیتالله «علی خامنهای»، رهبر جمهوری اسلامی تصویری از «کیمیا علیزاده»، دختر تکواندو ایران را در صفحه توییتر خود منتشر کرد و به زبان انگلیسی چنین نوشت: «من از صمیم قلب از همه زنان ورزشکاری که در عرصه بینالمللی با حجاب حضور دارند، تشکر میکنم.»
کمی بعد، وقتی کاروان المپیک ایران به تهران بازگشت هم باز، رهبر جمهوری اسلامی ایران در پیامی نوشت: «به بانوان ورزشکاری که نشانه افتخارآمیز پوشش زن ایرانی را به رخ همگان کشیدند، به بانوی شجاعی که با حجاب کامل در پیشانی کاروان درخشید، و به مربیان و پیشکسوتان ورزش کشور خوشامد میگویم و از همهی شما سپاسگزاری میکنم. قدر شما را میدانیم.»
دو کلید واژه در پیامهای آیتالله خامنهای مستتر بود؛ «حجاب اسلامی» که در هر دو پیام تکرار شد و دیگری «قدر شما را میدانیم» که در آخرین سطر از دومین پیام رهبر خودنمایی میکرد.
قدردانی در ادبیات جمهوری اسلامی در قبال ورزشکاران، به معنای تقدیرهای مالی و البته درخواست برای یک عمر همراه شدن با پروپاگاندای جمهوری است.
جایی میتوان جایگاه یک «زن» در تفکرات جمهوری اسلامی را درک کرد که متوجه شویم، آیتالله خامنهای در پیامهای خود، حتی نامی از کیمیا علیزاده، نخستین زن ایرانی که موفق شد در رقابتهای المپیک روی سکو برود و مدالی به گردن آویزد، نبرد. او تنها از حجابش قدردانی کرد. در دومین پیام هم فقط به آن پوشش اجباری که تکتک ورزشکاران ایران ملزم و مکلف به استفاده از آن هستند، اشاره داشت و البته ادعای این که قدر آنها را خواهند دانست.
او دختر تیزهوش ایرانی بود
کیمیا علیزاده را باید از دورتر شناخت؛ تیر سال ۱۳۷۷ که در کرج چشم به جهان گشود.
پدرش زاده شهرستان «زُنوز» بود و مادرش اهل «اردبیل»؛ پس در خانوادهای با اصالت آذری به دنیا آمد. «کیوان علیزاده» از ۲۰ سال قبل به کرج کوچ کرد و آن جا کارگاه گلدوزی راه انداخت.
وقتی کیمیا فقط هفت سال داشت، مادرش دست او را گرفت و به نزدیک ترین باشگاه ورزشی برد. باشگاهی که فقط برای آموزش تکواندو به زنان بود.
کیوان علیزاده سالها بعد گفته بود: «تنها هدف ما از ثبتنام دخترمان (کیمیا) در آن سن برای ورزش، پر کردن اوقات فراغتش بود. می خواستیم کمی جنب و جوش کند؛ ولی بعدها استادش، استایل بدن او را را برای تکواندو مناسب دید و ما را تشویق کرد که اجازه دهیم این رشته را ادامه دهد.»
استایلی که مربی از آن حرف می زد، قامت متفاوتش از دختران همسن و سال او بود. کیمیا در میانههای سن بلوغ، بلند قامتتر از پدرش شد. اولین بار که میخواست در سن ۱۴ سالگی در رقابتهای استانی شرکت کند، با قد ۱۸۱ سانتیمتر، در وزن ۵۷ کیلوگرم حاضر شد. او حالا ۱۸۶ سانتیمتر قد دارد.
تکواندو اما رویای کودکیهایش نبود، اگرچه در هفت سالگی استعدادش در تکواندو کشف شد. وقتی دبستان را تمام کرد و به راهنمایی رسید، روزی برای موضوع انشای «در آینده میخواهید چهکاره شوید؟» نوشته بود: «در آینده میخواهم فضانورد شوم.»
نه این که فقط رویاپردازی کرده باشد، از کودکی میل و عشقی وصفنشدنی به ریاضیات و علوم فیزیک داشت. اما باید دستش را به دست روزگار میداد و راهی دیگر میرفت.
کیمیا علیزاده در ۱۶ سالگی، نخستین افتخار جهانی خود را برای ایران کسب کرد. سال ۲۰۱۴، نخستین قهرمانی تاریخ دختران تکواندوکار ایران را در رقابتهای نوجوانان جهان به دست آورد. همان سال در المپیک جوانان در «نانجینگ» باز هم به مدال طلا رسید. در مسابقات آزاد «گوانجو» دوباره طلا گرفت. همان سال در مسابقات آزاد «آنتالیا» نیز به مقام قهرمانی رسید؛ یعنی در یک سال، در سه وزن مختلف (۵۲ کیلوگرم، ۵۹ کیلوگرم و ۶۳ کیلوگرم) قهرمان جهان شده بود.
فدراسیون جهانی تکواندو سال ۲۰۱۵ برای نخستین بار از یک «لقب» به جای نام کامل کیمیا علیزاده در گزارش خود استفاده کرد: «دختر ایرانی تیزهوش».
در همان سال ۲۰۱۵ باز هم به نخستین دختر تکواندوکار ایرانی تبدیل شد که در تاریخ این رشته ورزشی در رده بزرگسالان مدال طلا میگرفت.
یک سال بعد، بزرگترین آوردگاه برای کیمیا، المپیک «ریو» بود. در سن ۱۸ سالگی به المپیک رسید و البته در کنار «زهرا نعمتی»، مهمترین شانسهای مدالآوری بانوان ایران لقب گرفت. کیمیا در ریو مقابل «آنا زانینویک» از کرواسی بازی اول را برد و به مرحله یکچهارم نهایی صعود کرد. در این مرحله، مقابل «وا کالوو» اسپانیایی با نتیجه هفت بر هشت شکست خورد. بعد از المپیک، تازه همه فهمیدند که کیمیا با رباط صلیبی ضربدیده و مصدومیتی شدید به رقابتها اعزام شده بود. پس از این شکست، در مرحله «شانس مجدد»، ابتدا «هدایا ملک» مصری را برد، بعد «هارنسوجین فاناپا»، قهرمان تایلند را مغلوب کرد و با همان مصدومیت شدید، موفق شد با پیروزی پنج بر یک مقابل «نیکیتا گلاسنوویک» از سوئد، به نشان برنز المپیک برسد.
گفتند عمر ورزشیاش تمام شده است
کیمیا علیزاده اما یک روز، درد تنهایی را فهمید؛ درد فراموش شدن در اوج.
یکشنبه ۱۸ تیر ۱۳۹۷ خبرگزاری ایسنا به نقل از «سارا جمهوری» فیزیوتراپ قهرمان تکواندو ایران نوشت: «علیزاده دچار نوعی سندرم (گیلن باره) است که به نوعی سیستم عصبی و عضلات محیطی وی را درگیر میکند و سبب عدم تعادل و فلجی موقت میشود.»
ساعاتی بعد، ایسنا به دلیل اعتراض خانواده «علیزاده» به انتشار این خبر و اعلام نام این بیماری، مجبور میشود عنوان «گیلن باره» را از متن خود حذف کند.
سندرم «گیلن باره» نوعی بیماری است که در اثر حمله سیستم ایمنی بدن به اعصاب محیطی ایجاد میشود و به دنبال این حمله احساس ضعف در ماهیچهها، عدم تعادل، کاهش بینایی و گاهی اوقات سبب فلجی موقت میشود.
خبرگزاری مهر ساعاتی بعد با «محمدرضا معتمد» پزشک کیمیا گفتوگو کرد. دکتر معتمد به مهر گفت: «میتوانم بگویم جای نگرانی نیست.»
«ورزش سه» رسانه نزدیک به سپاه پاسداران در گزارشی ادعا کرد که دشمنان کیمیا او را طلسم و جادو کردهاند. در گزارش این رسانه نوشته شده بود: «طلسم شدن و یا قربانی نذر کردن از نظر علمی اثبات نشده باشد، اما تحلیل اتفاقاتی که پیرامون کیمیا علیزاده رخ میدهد، واقعا کمی سخت است.»
دکتر «امین نوروزی» نیز به صورت غیرمستقیم از احتمال خداحافظی مادامالعمر کیمیا علیزاده از ورزش قهرمانی حرف زده بود. براساس گفتههای آقای نوروزی، کیمیا علیزاده نباید تا آیندهای نزدیک، تمرین و مبارزههای خود را آغاز میکرد.
استفاده از ورزشکاران در دستگاه تبلیغاتی نظام
حکومت جمهوری اسلامی در تمام روزهایی که کیمیا علیزاده با مصدومیت و بیماری، به صورت همزمان مبارزه میکرد، تلاش داشت از او در دستگاه تبلیغاتی خود استفاده کند.
کیمیا علیزاده پس از بازگشت از ریودوژانیرو و در سن ۱۸ سالگی از سوی وزارت ورزش و جوانان به عنوان یکی از سخنرانهای مراسم ضیافت «حسن روحانی» از مدالآوران المپیک و پاراالمپیک انتخاب شد. او در بخشی از سخنرانی خود خطاب به رییسجمهور ایران گفت: «پس از برجام، تغییرات مثبت و رفاه اقتصادی را در زندگی مردم شاهد بودیم.»
خانم علیزاده این جملات را از روی کاغذی که پیش او گذاشته بودند خواند. پس از این سخنرانی، نقدهایی به کیمیا علیزاده وارد شد که آیا او در سن ۱۸ سالگی و پیش از آن در سن ۱۶ سالگیاش که هنوز برجامی وجود نداشت، تفاوت در وضعیت معیشت را درک کرده بود؟
کیمیا علیزاده در بخشی از بیانیهاش در زمان مهاجرت، همین استفاده ابزاری نظام جمهوری اسلامی از ورزشکاران را به خوبی بیان کرده بود.
او از ایران رفت تا به گفته خودش، بخشی از آنچه «نظام فاسد» میخواند نباشد. ۲۲ بهمن سال ۱۳۹۹، دولت فدرال آلمان درخواست پناهندگی کیمیا علیزاده را پذیرفت.
با این وجود، این اقامت برای حضور کیمیا علیزاده زیر پرچم کشور آلمان در رقابتهای المپیک کفایت نمیکرد. تکواندوکار ایرانیالاصل، باید تابعیت قطعی کشور آلمان را کسب میکرد که طبق روال قانونی، بیش از سه سال طول میکشید.
کمیته بینالمللی المپیک پس از اعطای پناهندگی به کیمیا علیزاده، او را زیر پرچم سفید خود و در تیم «پناهندگان المپیک» به رقابتهای توکیو اعزام کرد.
او در رقابتهای المپیک توکیو در حالی روی تشک تکواندو میآمد که نامش را روی کمربند خود با سه رنگ سبز، سفید و قرمز، به نشانه پرچم کشورش دوخته بود.