ایران وایر ـ پیام یونسی‌پور - رسانه‌های ایران از ناپدید شدن «یکتا جمالی» در یونان خبر داده‌اند. خانم جمالی، یکی از نمایندگان وزنهبرداری ایران در رقابتهای جهانی وزنهبرداری یونان بود که در این مسابقات به مدال نقره دست یافت.
یکتا جمالی سال گذشته اولین مدال جهانی تاریخ وزنهبرداری زنان ایران را در مسابقات جوانان جهان به دست آورده و کمی بعد مدال برنز رقابتهای تاشکند را نیز به گردن آویخت. او همچنین مدال نقره مسابقات نوجوانان جهان را کسب کرده بود و در مسابقات قهرمانی بزرگسالان جهان کارش را با ۶ حرکت موفق مقابل زنان بزرگسال به پایان رساند.
آیا یکتا جمالی، یکی از نوابغ ورزش ایران نیز در مسیر پناهندگی قدم گذاشته است؟
***
چرا وزنه‌برداران زن ایران زیر فشار حکومت هستند؟
خرداد سال ۱۴۰۰ یکتا جمالی به نخستین زن تاریخ وزنهبرداری ایران تبدیل شد که روی سکوی رقابتهای جهانی رفت و یک مدال بین‌المللی این رشته ورزشی را گرفت.
👈 مطالب بیشتر در سایت ایران وایر
هم‌زمان با درخشش یکتا جمالی و سایر وزنه‌برداران زن ایرانی، «داریوش ارجمند»، بازیگر سینما و تلویزیون حکومتی ایران از وزنهبرداری زنان انتقاد کرد. او که از چهره‌های نزدیک به اصول‌گرایان است، با ادبیاتی توهین‌آمیز مدعی شده بود: «وزنهبرداری زنان با مادر شدن آن‌ها منافات دارد.» از دیدگاه این بازیگر، مادر شدن وظیفه اصلی زن است و رفتن زیر وزنه‌های سنگین باعث از بین رفتن «تخمدان» و «سینه‌های» زنان می‌شود.
دیدگاه‌های آقای ارجمند، هیچ‌گونه جنبه علمی نداشت. اما او تاکید کرده بود، زنان وزنه‌بردار زیر فشار سنگین وزنه‌ها، «رَحِم» خود را نیز از دست می‌دهند.
یکتا جمالی در حالی به این موفقیت رسیده بود که فقط ۱۷ سال سن داشت.
داریوش ارجمند، نمونه‌ای از بخش حاکم بر جامعه ایران بود که ورزش زنان را برنمی‌تابید. وزنهبرداری زنان پس از انقلاب و روی کار آمدن جمهوری اسلامی ممنوع شد و دختران ایرانی از سال ۱۳۹۷ به صورت رسمی اجازه حضور در رقابتهای داخلی و بین‌المللی را کسب کردند.
این اجازه نیز از زمانی حاصل شد که فدراسیون جهانی وزنهبرداری تاکید کرد در صورت آغاز به کار نکردن وزنه‌برداران زن ایرانی در رقابتهای داخلی و بین‌المللی، اجازه حضور مردان وزنه‌بردار ایران در مسابقات بین‌المللی را نخواهد داد؛ به نوعی تهدید به تعلیق.
تیرماه ۱۴۰۰ و اندکی پس از آن‌که یکتا جمالی روی سکوهای قهرمانی رقابتهای وزنهبرداری آسیایی و جهانی ایستاد، «مهدی کوچک‌زاده» با انتشار تصویری از این وزنه‌بردار نابغه ایرانی، او را «الگوی چاقوکش‌ها» در ایران دانست.
مهدی کوچک‌زاده از نمادهای اصول‌گرایی در مجلس شورای اسلامی است. او در واکنش به تصاویری که از چاقوکشی چند دختر در شهر اصفهان منتشر شده بود، عکس‌هایی از وزنه زدن‌های یکتا جمالی را منتشر کرد و نوشت: «دختری که این الگوها برایش ساخته شوند، چرا قمه‌کشی نکند؟»
وزنه‌برداران زن ایرانی، فقط با توهین سیاستمداران یا بازیگران نزدیک به سیاست‌های جمهوری اسلامی مواجه نیستند.
پیش از آغاز رقابتهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو، «پریسا جهانفکریان» که قرار بود به عنوان نخستین وزنه‌بردار زن ایرانی در مسابقات المپیک حاضر شود، مدعی شد، فدراسیون وزنهبرداری ایران به او ماه‌ها قبل گفته است که تصمیمی برای اعزام او به مسابقات ندارد. او به همین دلیل، دست خود را عمل جراحی کرده بود.
با این وجود پریسا جهانفکریان، با دستی که بهبود نیافته بود، برای اعزام به مسابقات المپیک، اعلام آمادگی کرد.
وزیران ورزش ایران در مورد مهاجرت ورزشکاران چه می‌گویند؟
چهاردهم بهمن ۱۳۹۸ «مسعود سلطانی‌فر»، وزیر ورزش و جوانان دولت «حسن روحانی»، در مصاحبه‌ای با رسانه‌های ایران، «مهاجرت»، «پناهندگی» و «ترک تابعیت» ورزشکاران ایرانی را ناشی از «مشکلات شخصی ورزشکاران با روسای فدراسیون‌های ورزشی»، «اختلاف نظر با مربیان» یا «مشکلات شخصی و خانوادگی» دانست و گفته بود: «نباید این موضوع کوچک را به عنوان یک بحران سیاسی و اجتماعی معرفی کنید.»
طی سال‌های ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰ بیش از بیست ورزشکار نام‌دار ایرانی در رشته‌های مختلف ورزشی از ایران مهاجرت کردند. مسعود سلطانی‌فر اما این کوچ‌ها را مشکلاتی کوچک و بی‌ارزش می‌خواند که فقط به دلیل اختلافات شخصی بود.
فقط طی سال‌های گذشته، «کیمیا علیزاده»، «شهره بیات»، «علی‌رضا فیروزجا»، «سعید مولایی»، «درسا درخشانی»، «برنا درخشانی»، «صدف خادم»، «مهیار منشی‌پور»، «مبین کهرازه»، «محمد رشنونژاد»، «انوشیروان نوریان»، «محمود زاویه»، «پوریا پورابراهیم»، «محمدحسین ابراهیمی»، «احسان رجبی»، «مینا علیزاده»، «رها شمس»، «راحله آسمانی» و «وحید سرلک»، «سعید فضل اولی»، «علی نوغاندوست»، «امیرمحمد حسینی»، «دینا پوریونس لنگرودی»، «احسان نقیب‌زاده»، «کسری مهدی‌پورنژاد»، «محمدرضا آذرشکیب»، «سامان طهماسبی» و «صباح شریعتی»، «میلاد بیگی»، «سینا بهرامی»، «علی قربانی»، مرحوم «آرش آقایی» و «شایان نصیرپور» یا به کشورهای دیگر پناهنده شده‌اند یا با تغییر تابعیت، برای کشورهای دیگر به میدان رفته‌اند.
در ماه‌های اخیر نیز «شقایق باپیری» که همراه با تیم ملی هندبال ایران به کشور اسپانیا سفر کرده بود، به ایران بازنگشت.
اردیبهشت ماه سال جاری، «بهمن نصیری»، ملی‌پوش روئینگ (پاروزنی) ایران که پیش از این به فدراسیون اعلام کرده بود، نام او را در اردوهای تیم ملی قرار ندهد، به کشور آذربایجان مهاجرت کرد. او بیش از یک سال منتظر بود تا به استخدام سازمان آتش‌نشانی درآید، اما دولت ایران حاضر به استخدام قهرمان پارو زنی کشور نشد.
حالا نیز خبر رسیده که یکتا جمالی نخستین دختر مدال‌آور ایران در رقابتهای وزنه برداری اردوی تیم ملی کشورش را ترک کرده و از او نشان یا خبری در دست نیست.
مسعود سلطانی‌فر وزیر سابق ورزش و جوانان ایران این موج مهاجرت را نشانه اختلاف با مربیان و فدراسیون‌های ورزشی دانسته بود. «حمید سجادی» وزیر ورزش و جوانان دولت «ابراهیم رئیسی» نیز پیش از این، امید در ورزشکاران ایرانی را ستوده و مدعی شده بود وزارت ورزش در حال تامین کردن مادی و معنوی ورزشکاران و مدال‌آوران کشور است.
با این وجود، موج مهاجرت ورزشکاران ایرانی همچنان ادامه دارد.
تائید نخستین مورد شیوع کووید در کره‌شمالی
