روزگاری در ایران نرخ‌ها به قدری ثبات داشت که اقلام با قیمت‌هاشان نامگذاری می‌شدند
مثلٱ به کاغذهای خط‌دار بزرگ می‌گفتند «کاغذ دهشاهی» و یا به آدامس خروس نشان هم «آدامس دهشاهی» می‌گفتند و یا کلوچه لاهیجان «کلوچه پنج زاری» نامیده می‌شد حتی آدمهای بی‌ارزش نیز با نرخ معروف خودشان «دوزاری» شناخته می‌شدند.
