از بامداد خمار تا شب سراب

علیرضا کفایی

ظاهراً پیش از موعد از سوی حاکمیت سوت آغاز انتخابات نواخته شده است و هر چند تب و تاب انتخابات در میان مردم و در کف جامعه مشاهده نمی شود اما جریان ها و جبهه های سیاسی چپ و راست خود را به در و دیوار می زنند تا تنور را گرم کنند، عده ای هم حتماً منافعی دارند.

با اصولگرایان و تندروها و رابطین و نفوذی های خاص! کاری نیست، آنان وظیفه ای دارند و به امر عمل می کنند و همیشه بازیگر این میدان از پیش تعیین شده بوده و خواهند بود، اما اصلاح طلبان و خصوصاً جبهه اصلاحات در صورت ورود به این میدان، توجه داشته باشند که با چه توجیهی می خواهند وارد بازی از قبل واگذار شده شوند و چرا باختن عامدانه و حاکمانه را با عبور از دوستان خود و از مرام اصلاح طلبی می پسندند؟ و به امری نمایشی که مشروعیت خود را از دست داده و سلامت انتخاباتی وجود ندارد؛ رضایت می دهند؟ چه اتفاقی افتاده که همچنان می خواهند به خود امید واهی دهند که انتخابات سالم برگزار خواهد شد؟

قواعد بازی انتخابات در ایران در دست حاکمیت و با نظارت استصوابی تعریف می شود و معلوم است که از ابتدای امر شکست اصلاح طلبان طراحی شده است وانگهی مشکلات و مصیبت های عدیده اقتصادی و معیشتی و وضعیت وخیم و بحرانی جامعه و مردم نیازی به توضیح ندارد، پس چرا و چگونه برخی از اصلاح طلبان اصرار بر شرکت در انتخابات و عرصه سیاسی که نه آزادنه است و نه عادلانه دارند؟ آیا فقط می خواهند حس کاذبی از فعالیت سیاسی را تزریق کنند و خود و مردم را گول بزنند؟