او با اشاره به بازداشت برادر مجید در صبحی که آن‌ها را اعدام کردند و ربودن پیکرهایشان و دفن پیکر سعید و صالح در جایی غیر از آرامستان «حبیب‌‌آباد»، می‌گوید: «از همان روزهای اولی که بچه‌ها را کشتند، آزار‌و‌اذیت را سر هم مراسم خاکسپاری و هم سنگ مزار داشتند. وقتی بچه‌ها را کشتند اصلا خبر ندادند و آمدند صبح برادر مجید را بازداشت کردند و بردند به‌عنوان شاهد آنجا باشد. مزار را خودشان مشخص کردند و خیلی سریع خاکسپاری را انجام دادند و بعد به خانواده اطلاع دادند و نگذاشتند هیچ مراسمی برگزار شود.»

او درباره تلاش خانواده برای نصب سنگ مزار برای مجید می‌گوید: «خانواده از همان روزهای اول تلاش کردند که سنگ مزار را نصب کنند، ولی مخالفت می‌کردند. آن‌ها هم گفتند روزهای اول است، حساسیت دارند و زمان داده بودند تا بگذرد. تا چهلم که نمی‌گذاشتند حتی خود خانواده سر مزار بروند و با سختی فراوان می‌توانستند بروند سر مزار.»

این دوست دوران کودکی و پسرخاله مجید کاظمی با اشاره به سوزاندن مزار این جوان در شب تولدش، به ایران‌وایر می‌گوید: «۱۸ خرداد، کمتر از سه هفته بعد از کشتن بچه‌ها، تولد ۳۱ سالگی مجید قرار بود باشد. خانواده خواستند بروند سر مزار برای تولد، شب قبلش مزارش را آتش زدند. دوربین آنجا هست، هرکس گل می‌گذارد، سریع می‌روند برمی‌دارند، ولی هیچ‌وقت نیامدند بگویند که چرا مزار شب قبل تولد آتش گرفته.»

به گفته محمد هاشمی، با آزارهای نهادهای امنیتی مبنی‌بر جلوگیری از نصب سنگ مزار برای مجید، آن‌ها اقدام به کاشتن گل بر سر خاک این جوان می‌کنند، ولی به چند ساعت نکشیده، اثری از گل‌ها هم باقی نمی‌ماند.

امضای تعهدنامه؛ شرط نصب سنگ مزار

براساس تصویر نامه‌ای که محمد هاشمی در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی «ایکس» منتشر کرده و گفته‌هایش به ایران‌وایر، ماموران قضایی و انتظامی، به‌ویژه سه مقام محلی، ازجمله «اسدالله جعفری»، دادستان اصفهان، «نعمت خلیلی»، فرمانده نیروی انتظامی برخوار و «محمد قربانی»، فرماندار برخوار، نمی‌گذارند برای مجید سنگ مزار نصب شود.

او شروطی که این مقامات برای خانواده گذاشته‌اند را برشمرده و می‌گوید که سنگ مزار مجید مدت‌هاست که آماده است، ولی «آخرین‌بار بعد از پیگیری‌های زیاد، یک نامه به آن‌ها دادند که تعهد بگیرند که اگر سنگ مزار می‌خواهید نصب کنید باید با این شرایط باشد که خانواده مخالفت کردند و برای همین است که یازده ماه گذشته و مزار مجید سنگی ندارد.»

او توضیح می‌دهد: «شروط‌‌شان یازده مورد بوده. گفته بودند رنگ سنگ سفید نباشد، گرانیت براق نباشد. خیلی به سایز و ضخامتش گیر داده بودند که باید نازک باشد، برداشت من این است که قاعدتا می‌خواهند هروقت نیاز بود آن را بشکنند که این قدر تاکید دارند که ضخیم نباشد.»

به گفته آقای هاشمی، در این تعهدنامه از خانواده خواسته شده که سنگ مزار حتما مشکی باشد و هیچ عکسی، به‌خصوص به صورت سنگ عمودی روی مزار نصب نشود: «گفته‌اند هیچ شعر و متنی نباید روی سنگ مزار نوشته شود. حتی تاریخ تولد و کشته شدن را هم نباید بگذارید. ترس این را دارند که مردم بیایند ببینند تاریخ‌ها را و سر تاریخ‌ها احیانا یادبودی برگزار شود. کلا هم هر قدمی باید برداشته شود، باید با مسوولان هماهنگ شود. موقع نصب هم گفته‌اند که فقط پدر، مادر و خواهر و برادر می‌توانند حضور داشته باشند و قبل از آن باید زمان و روزش اجازه گرفته شده باشد.»

تصاویری که از مزار «مجیدرضا رهنورد»، از معترضان اعدام شده در مشهد منتشر شده نیز، شباهت بسیاری به شروطی دارد که مقامات اصفهان از خانواده مجید کاظمی خواسته‌اند.

سنگ مزار او سفید، ساده، نازک و کوچک، بدون تصویری از این جوان و بدون هیچ متنی است. فقط تاریخ تولد و وفات او بر آن حک شده است.

مجیدرضا رهنورد در مقابل دوربین‌های رسانه‌های حکومتی وقتی از او پرسیدند که در وصیت نامه‌اش چه نوشته، گفته بود: «دوست ندارم سر مزارم گریه کنند، قرآن نخوانند، نماز نخوانند. شادی کنند.»

گفته بودند توبه کن، وگرنه جنازه‌ات را هم تحویل نمی‌دهیم

آن‌گونه که محمد هاشمی می‌گوید، شخص دادستان اصفهان، اسدالله جعفری در زمان اعدام مجید، سعید و صالح در زندان حضور داشته و از تهدید و آزار این سه جوان حتی ساعاتی پیش از اعدام هم دست برنداشته است.

آقای هاشمی، با تاکید بر اینکه خانواده بعدا از طریق افرادی ناشناس مطلع شده‌‌اند که در ساعت‌های پایانی بر فرزندشان چه رفته، می‌گوید: «خانواده بارها پیگیر شده بودند که چرا نمی‌گذارید سنگ مزار داشته باشد، ولی جواب مشخصی نمی‌دادند. بعدا یک نفر به‌صورت ناشناس گفته بود که قبل از اعدام، مجید و بچه‌ها شعار می‌دادند و مرگ بر خامنه‌ای و جانم فدای ایران گفته بودند. ماموران اصرار داشتند که اشهد بخوانند و توبه کنند، ولی مجید گفته بوده که من نه شما و نه دین‌تان را قبول ندارم. آن‌ها هم تهدید کرده بودند که کاری نکن که جنازه‌ات را هم تحویل خانواده‌ات ندهیم و بی‌نام‌ونشان باقی بمانی و نگذاریم قبرت را کسی پیدا کند. مجید هم گفته بود مردم ایران پشت سرم هستند، هر کاری می‌خواهید بکنید.»

در هفته منتهی به جمعه ۲۹اردیبهشت۱۴۰۲، شهروندان اصفهانی دست‌کم دو بار در مقابل زندان دستگرد اصفهان، همان زندانی که این سه جوان در آن محبوس بودند و بعد اعدام شدند، تجمع کردند.

در ویدیوها و گزارش‌هایی که از یکشنبه شب، ۲۴اردیبهشت و چهارشنبه ۲۷اردیبهشت۱۴۰۲ از مقابل زندان دستگرد اصفهان منتشر شده، شهروندان شعارهایی علیه نظام جمهوری اسلامی و اعدام سر می‌دهند.

این تجمع‌ها هم‌زمان با انتشار تصویری از یک دست‌‌نوشته‌ از سعید، صالح و مجید از زندان دستگرد بود که در آن خطاب به مردم ایران گفته بودند: «نذارید ما را بکشند.»

این جمله بعدها به‌شکل هشتگ بارها و بارها از سوی کاربران شبکه‌های اجتماعی در اعتراض به اعدام این جوانان بازنشر شد.