اکبر گنجی - به دنبال دو گفت و گو با حمید دباشی با عنوان «علل و دلایل حرکت اعتراضی دانشجویان دانشگاه های آمریکا» و «یهودستیزی و اسلام گرایی و ایرانی و حماسی بودن اعتراض های دانشجویی آمریکا» ، نوبت به دو گفت و گو با علی میرسپاسی- استاد دانشگاه نیویورک- رسید.

در این نوبت پیرامون پرسش های مهم زیر گفت و گو شد:

حرکت اعتراضی دانشجویان آمریکا را چگونه تبیین می شود؟ علل و دلایل ظهور این حرکت چه بود؟ از نظر ساختار جمعیتی چه افرادی آن را تشکیل می دهند؟ چه تعداد کل این حرکت را تشکیل می دهند؟ با خانواده ها و اساتید چه تعداد حدوداً درگیر این حرکت اعتراضی هستند؟

حرکت اعتراضی دانشگاه های آمریکا و کانادا و اروپا و استرالیا و ژاپن و کره جنوبی و آمریکای لاتین ذیل چه مفهوم جامعه شناختی طبقه بندی می شود؟ شورش؟ جنبش؟ انقلاب؟ از نظر تاریخی با کدام حادثه مشابهت دارد؟ جنبش ضد جنگ ویتنام؟ جنبش دانشجویی دهه ۱۹۶۰؟ اگر با این جنبش ها تفاوت دارد چه تفاوت هایی دارد؟

رخدادهای غزه موجب ظهور تظاهرات اعتراضی هفت ماهه جهان غرب شده است. این رخداد، اعتراض های دانشجویی دانشگاه های مغرب زمین را هم به وجود آورده است. یک راه این است که بگوییم این اعتراض ها، اعتراض به نسل کشی و جنایات جنگی در غزه هستند که پرونده حقوقی اش اینک در دیوان بین المللی کیفری با شکایت چندین کشور به رهبری آفریقای جنوبی در حال پیگیری است. خون ۱۵ هزار کودک و ۱۱ هزار زن و صحنه های آخرالزمانی غزه دانشجویان را به حرکت در آورده تا از قربانیان دفاع کنند.

راه دیگر این است که بگوئیم «گفتمان فلسطینی» حرکت آفرین شده است. دانشجویان برجسته ترین دانشگاه های جهان، همچنین روشنفکران غربی، اینک صاحب یک گفتمان مبارزاتی و مقاومت در برابر سلطه شده اند. این دیسکورس بسیج کننده است. آیا «گفتمان بسیج کننده ی فلسطینی» اینک وجود دارد؟ گفتمانی با نمادهایی چون چَفیه فلسطینی، پرچم فلسطین، آهنگ های فلسطینی، هندوانه های قارچ شده، غذاهای فلسطینی، و شعارهای آزادیخواهانه و حقوق بشری که رویاروی جهان تک قطبی غرب به رهبری آمریکا ایستاده اند. آپارتاید را نفی می کنند و از برابری دفاع می کنند. اسامی ساختمان های دانشگاه ها را با اسامی شهدای فلسطینی عوض می کنند.

***