ایران وایر - حسن روحانی، رئیس جمهور سابق، در اقدامی کم سابقه، روند انتخاب وزرای کابینه دولت یازدهم را تشریح کرده و از محدودیت‌های فراوان تعیین وزرا گفته است.
رئیس دولت‌های یازدهم و دوازدهم جمهوری اسلامی، در بخش‌های مهم این گزارش که امروز۲۴ مرداد در رسانه‌ها منتشر شد، گفته: «گزینه اول برای آموزش و پرورش زن بود، قبول نکردند»، «گزینه پنجم برای وزارت علوم انتخاب شد»، «علی‌اکبر ناطق نوری پیشنهاد رفتن به وزارت کشور را قبول نکرد»، «اولین وزیری که قطعی شد جواد ظریف بود» و «از انتخاب علی شمخانی برای پست دبیر شورای عالی امنیت ملی پشیمان شدم».
اظهارات حسن روحانی همزمان با ادامه انتقادات از کابینه معرفی‌شده مسعود پزشکیان، رئیس دولت چهاردهم منتشر شده است. آقای روحانی در بخشی از این این گزارش تفصیلی گفته: «اولین وزیری را که قطعی کردم دکتر محمدجواد ظریف بود تا پس از تکمیل نهاد دولت اولین برنامهٔ سیاسی دولت هم شروع شود.
پس از آن در همان روز با دکتر اسحاق جهانگیری دیدار کردم و در حالی که احتمالاً فکر می‌کرد برای وزارت صمت (صنعت، معدن و تجارت) پیشنهاد شود به او پیشنهاد معاونت اول را دادم. این پیشنهاد غیرمنتظره بود چون حتی دوستان آقای جهانگیری پیشنهاد می‌کردند ایشان نهایتاً وزیر کشور شوند.»
روحانی افزود: «نه آقای هاشمی سفارش آقای جهانگیری را کرده بود، نه آقای ناطق‌نوری سفارش آقای آخوندی را کرده بود. حتی آنان از انتخاب‌های من شگفت‌زده می‌شدند.»
👈مطالب بیشتر در سایت ایران وایر
رئیس جمهوری سابق با اشاره به قصدش برای معرفی کردن دو وزیر زن در کابینه دولت یازدهم می‌گوید: «من هم برای وزارت آموزش و پرورش و هم برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دو گزینه دیگر را در نظر داشتم. دو تن از زنان ایران که به نظرم شایسته این مقام بودند اما به دلایلی این اتفاق نیفتاد.»
او در مورد «عبدالرضا رحمانی‌فضلی» برای وزارت کشور نیز می‌گوید: «از همه متفاوت‌تر پیشنهاد من به آقای عبدالرضا رحمانی‌فضلی برای تصدی وزارت کشور بود. پیشنهادی که نه‌تنها تعجب او را برانگیخت بلکه وقتی خبر به آقای علی لاریجانی هم رسید ایشان هم متعجب شد.» لازم به ذکر است رحمانی‌فضلی از چهره‌های نزدیک به علی لاریجانی است که انتساب او موجب انتقاداتی به حسن روحانی شد.
روحانی در مورد وزارت کشور می‌گوید: «اول می‌خواستم آقای ناطق‌نوری وزیر کشور شود اما ایشان گفت حوصله مجادله با مجلس را ندارد و اصولاً هیچ وزارتی و هیچ مسئولیتی که با مجلس مواجه شود را قبول نمی‌کند. هدف من ایجاد یک دولت وفاق و اتحاد ملی پس از حوادث سال ۸۸ بود که در هماهنگی با رهبری وحدت ملی ایران را نمایندگی کند.»
او با اشاره به پشیمانی از دبیری علی شمخانی در شورای عالی امنیت ملی گفت: «من در پی فردی بودم که در دوره دولت جدید بتواند با اقتدار و هماهنگی با دولت، دبیر شورای عالی امنیت ملی باشد. پیشنهاد اولیه من آقای ناطق‌نوری بود و پس از امتناع ایشان (که علتش را توضیح می‌دهم) آقای محمد فروزنده هم این مقام را قبول نکردند.
در نهایت آقای علی شمخانی را پیشنهاد کردم که البته در ابتدا رهبری قبول نمی‌کردند اما با اصرار من - که فکر می‌کنم نادرست بود - در نهایت پذیرفتند هرچند که پشیمان هم شدم اما دیگر راه بازگشت مناسبی وجود نداشت.»
حسن روحانی همچنین در مورد محمدرضا عارف که به نفع او در انتخابات سال نود و دو انصراف داد می‌گوید: «برای دومین بار با آقای محمدرضا عارف دیدار کردم. دیدار اول به تبریک پیروزی و تحلیل انتخابات گذشته بود و در دیدار دوم به او پیشنهاد تصدی وزارت علوم را دادم. آقای عارف البته گفت در دولت کاری را قبول نمی‌کند و هیچ «وزارتی» را نمی‌پذیرد و به جای خود پیشنهاد کرد آقای جعفر توفیقی وزیر علوم شود. من هم گفتم این پیشنهاد را بررسی می‌کنم.»
روحانی در بخشی از این گزارش می‌گوید: «نتیجه رایزنی در کمیته‌ها الزاماً به ثمر نمی‌نشست. در راه تشکیل دولت چند مرحله وجود داشت:
۱. ممکن بود خود افراد موافقت نکنند (مانند آقایان ناطق نوری، عارف، فروزنده و...)
۲. ممکن بود من موافق معرفی آن‌ها نباشم.
۳. ممکن بود مورد موافقت مقام معظم رهبری قرار نگیرند.۴
. ممکن بود ارزیابی ما این باشد که مجلس به این افراد رأی نمی‌دهد.
۵. و سرانجام این مجلس بود که به آن‌ها رأی نمی‌داد. چنان‌که برخی وزرای پیشنهادی تنها با یک رأی وزیر نشدند و با تصدی برخی وزارتخانه‌ها تا چهار بار با مخالفت مجلس مواجه شد.»
این اظهارات رئیس جمهوری سابق ایران تاییدی بر دخالت‌های علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی و سهم‌خواهی مقامات ارشد جمهوری اسلامی در فرایند تعیین وزراست. در روزهای اخیر انتقادات بسیاری از اعضای معرفی‌شده کابینه دولت چهاردهم به مجلس، مطرح شد و بحث دخالت رهبر جمهوری اسلامی در تعیین وزرای دولت بار دیگر داغ شد.
