رضا فرمند - ویژه خبرنامه گویا

مومن‌اند
ایمان‌شان، پُر از سیخ‌های الهی‌ست
سیخ‌هایی که از ریش‌شان،
پندار و گفتار و کردارشان بیرون می‌زند
سیخ‌هایی که آنها را هر دم
به ناباوران فرو می‌کنند
تا آنان به دین و آیین سیخ ایمان بیاورند
*
مومن‌‌اند
با هم‌کیشان‌شان
همچو لشگری از سیخ‌پشت‌ها
به روی زندگی می‌غلتند
آرامش را سوراخ می‌کند
شادمانی را سوراخ می‌کند
سرافرازی را سوراخ می‌کنند
و سپس
روی زندگی خسته تا زنده‌اند
دعاخوانان در جا می‌زنند
تا به کفر پیشرفت و دانایی آلوده نشوند
*
سخنوران سیخ‌‌‌باوری
بر کرسی‌خطابه‌ها
به تفسیر گوهر مقدس سیخ می‌پردازند
و اینکه سیخ، سیخ نیست
آمپول رحمت است
و از حکمت سیخ و سیخ‌زدن نکته‌ها می‌گویند
و تنها راه رستگاری انسان را که سیخ‌باوری می‌دانند
با گلوهای پُر باد فریاد می‌زنند