خانم مولایی عالیشاه، فعال مدنی تبریزی،‌ پیش‌از این در جریان اعتراضات «زن،‌ زندگی، آزادی» نیز سابقه دستگیری داشته و به پنج سال حبس محکوم شده بود. او پس از صدور بخشنامه «عفو و کاهش مجازات عمومی» توسط قوه‌قضاییه از زندان آزاد شده بود. عفوی که بسیاری از فعالین حقوق‌بشر آن را در راستای تبلیغات رسانه‌ای و ترمیم چهره «علی خامنه‌ای»، رهبر جمهوری اسلامی دانستند.

براساس اطلاعاتی که در وبسایت «اطلس زندان‌های ایران» منتشر شده، او در آبان۱۴۰۱ به‌دلیل حضور در اعتراضات خیابانی دستگیر و در زندان‌های اوین و قرچک ورامین در بازداشت بوده است.

این‌وایر پیش‌از این در خبری عنوان کرده بود این زن جوان چندی قبل از آغاز اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ برای زندگی به تهران آمده بود و ۱۷آبان۱۴۰۱ در جریان شرکت در یک تجمع اعتراضی بازداشت و در ابتدا به زندان قرچک و پس از آن به زندان اوین منتقل می‎شود.

روشنک مولایی در جریان انتقال به بازپرسی به‌دلیل توهین جنسی و جنسیتی ماموران بدرقه زندان با ایشان درگیر شده بود و ماموران زندان در نهایت پس از ضرب‌و‌شتم این زن جوان، او را با لباس‌های پاره و دستبند کف ماشین خوابانده و به دادسرا انتقال داده بودند. منبع دیگری نیز تایید کرد که خانم مولایی در اولین بازداشت خود در اعتراضات سال ۱۴۰۱ به‌شدت مورد ضرب‌وشتم قرار گرفته بود، به‌طوری که دندان او براثر این برخورد، شکسته بود. او در زندان اوین، در حبس انفرادی بلندمدت نیز بوده است.

همچنین خانم مولایی در بهمن۱۴۰۱، از امضاکنندگان نامه‌ای سرگشاده همراه با جمعی از زندانیان سیاسی زن زندان اوین بود که خواستار توقف اعدام معترضان و پایان دادن به احکام ناعادلانه زندانیان بودند.

تا زمان انتشار این خبر، هنوز از وضعیت روشنک مولایی اطلاعاتی در دسترس نیست و نگرانی‌ها از این بابت ادامه دارد.

شامگاه پنجشنبه۱۰آبان۱۴۰۳، انتشار این خبر در شبکه اجتماعی ایکس، موجی از واکنش کاربران را به‌دنبال داشت. خانم مولایی این ویدیو را با متنی که با «یک سکانس از زن بودن در ایران» شروع می‌شد به اشتراک گذاشته بود.

تنها واکنش رسانه‌های حکومتی درباره انتشار این ویدیو، اشاره به محل وقوع آن در خیابان آفریقا در تهران و تاکید به معرفی این زن جوان بدون اشاره به هویت او به مراجع قضایی، به اتهام آنچه «عدم رعایت قانون حجاب» عنوان شده بود، است.

با‌توجه به سیاست‌های جمهوری اسلامی که رعایت نکردن حجاب اجباری را جرم تلقی کرده و برخورد نیروهای رسمی و غیررسمی با زنان در این زمینه شدت یافته است، اما زنان بسیاری از طریق نافرمانی مدنی به اعتراض خود ادامه می‌دهند.