ایران اینترنشنال و پروندۀ جدید قضایی علیه من

سخنرانی هفتۀ گذشتۀ من با توافق با مسئولین ایران‌شناسی قطر، پیرامون "چشم‌انداز دشمنی ایران و آمریکا با توجه به آمدن ترامپ" می‌بود. من روز قبل از سخنرانی‌ام وارد قطر شدم و از همان بدو ورودم، همۀ گفتگوها پیرامون آتش‌بس میان حماس و اسرائیلی‌ها و تبادل گروگان‌ها بود.

بسیاری ازاعراب پیرامون نگاه ایرانی‌ها به فلسطینی‌ها می‌پرسیدند. سؤال‌شان این بود که برخلاف بسیاری از کشورهای غربی که ما شاهد تظاهرات شهروندان آنها بالأخص دانشجویان‌شان در طرفداری از فلسطینی‌ها بودیم، در ایران چنین تظاهراتی اتفاق نیفتاد؛ و اینکه چرا ایرانی‌ها مثل گذشته‌ها از فلسطینی‌ها طرفداری نمی‌کنند؟

با توجه به حجم پرسش‌ها و ابهامات پیرامون موضعگیری سرد و منفی ایرانی‌ها نسبت فلسطینی‌ها، من بخشی از سخنرانی‌ام را اختصاص دادم به نگاه جدید بسیاری از ایرانی‌ها بالأخص مخالفین و نسل‌های جوان، به مناقشه میان فلسطینی‌ها و اسرائیل. سعی کردم توضیح دهم که نگاه منفی و آکنده از بغض بسیاری از ایرانی‌ها، بالأخص براندازان، و جانبداری قرص و محکم سلطنت‌طلب‌ها از نتانیاهو، ناشی از تحقیق و مطالعۀ آنان نیست؛ بلکه «عکس‌العمل» آنان در قبال بغض و کینۀشان از نظام جمهوری اسلامی می‌باشد.

ایران اینترنشنال متأسفانه از کل آن سخنرانی یک‌ساعته، دو سه دقیقۀ آن قسمتی که پیرامون انزجار ایرانیان مخالف از فلسطینی‌ها و طرفداری‌شان از نتانیاهو است را پررنگ و هایلایت می‌کند، بدون ذکر صدر و ذیل تحلیل، و قوۀ محترم قضائیه هم بودن توجه به ۶۰ دقیقۀ دیگر آن سخنرانی، فقط آن چند دقیقه را که در حقیقت، طرح صورت مسئله می‌باشد، ملاک اعلام جرم علیه‌ام قرار می‌دهند.

این هم حکایتی است که من ظرف ۱۵ ماه گذشته، بیشترین تعداد پست‌ها را در محکومیت جنایات اسرائیلی‌ها و نتانیاهو در نوار غزه نوشته‌ام و هر بار هم همان ایرانیان مخالف فلسطینی‌ها، سیلی از فحاشی و ناسزا نثارم کرده‌اند. اتفاقاً در آخرین توئیتم، دو روز قبل از دستۀگل ایران اینترنشنال، نوشته بودم که تصاویر حماس بعد از آتش‌بس، نه تنها حکایت از شکست آنها نمی‌کند، بلکه بنظر می‌آید که حماس نیرومندتر هم شده؛ و باز طبق معمول توهین‌ها به سمتم به راه افتادند.