جالب است که هیچکس در ایران در مورد آینده هزاران تحریم اقتصادی و تنبیهی و اینکه در ازای توافق چه امتیازی به جمهوری اسلامی داده می شود نه می نویسد و نه سخنی می گوید. وقتی مجلس لایحه دو فوریتی تغییر ساعت برای صرفه جویی در مصرف برق را رد می کند و باقر قالیباف هم اقدامی انجام نمی دهد سندی است برای اینکه احتمالا راست ترین جناح های افراطی و جبهه پایداری نتیجه مذاکرات و توافق را به پای مسعود پزشکیان خواهند گذاشت و بعید است ريس جمهور اختصاصی بیت علی خامنه ای از چنین شبکه های تو در توی مافیایی مشکوک جان سالم به در ببرد.

هنوز هیچ توافقی صورت نگرفته و اعلام نشده است که تکلیف غنی سازی و فعالیت های موشکی چه می شود. اما روند رخدادها حاکی است که نتیجه مذاکرات هر چه باشد برای دوستداران نظام مانند سونامی در لانه مورچگان خواهد بود. درست است که امروز همه چیز را می شود به گردن امام حسن و امام جعفر صادق انداخت و حجم عزاداری ها را ده برابر کرد، اما عزاداران محترم و فقیر زود درخواهند یافت که نه از غنی سازی ۵۰ و ۶۰ درصدی نانی برای آنان گرم شد و نه از واگذاری بخش های حساس میلیاردها دلار فعالیت هسته ای چیزی بر سفره به غارت رفته آنان افزود. تا زمانی که جمهوری اسلامی منابع ایران را خرج نیابتی ها و شیعبان منطقه و رویاهای شاخدار رهبر و بحران جانشینی می کند روزهای خاکستری مردم رو به سیاهی می رود و خبری از بهبودی اقتصادی و سیاسی در چهارچوب این نظام نیست.

جمهوری اسلامی، روحانیت شیعه، و رهبر جمهوری اسلامی نگهبان ماندگاری سیاهی و تباهی این سرزمین هستند، غافل از اینکه غبار سم خران این آقایان نیز می گذرد. بد جوری هم می گذرد.

:::