فواد ایزدی در ۱۶ سالگی و در اوج جنگ ایران را رها کرد، به آمریکا رفت و تا ۴۰ سالگی آنجا ماند تا امروز تئوریسین سوپر انقلابیها برای جنگ باشد
فواد ایزدی کیست؟
فواد ایزدی، متولد ١٣۴٨، فرزند عزت الله، داماد سقای بی ریا، مشاور رئیس دولت نهم در امور روحانیت و از شاگردان مصباح است. فواد ایزدی در سن ١۶ سالگی و در اوج جنگ در میانه دهه ۶٠ به همراه پدر و مادرش، اکرم غفاری، به آمریکا مهاجرت کرد و شهروند آمریکا شد.
فواد ایزدی پس از اتمام تحصیلات دبیرستان در آمریکا و اخذ دیپلم، به ادامه تحصیل در رشته اقتصاد، رسانه و دیپلماسی عمومی پرداخت و رساله دکتری خود را تحت نظارت و هدایت نیکلاس جان کال، از مشاورین انگلیسی دولت اسرائیل در زمینه دیپلماسی عمومی گذراند.
او در سال ١٣٨٨ پس از انتخابات ریاست جمهوری به ایران آمد و به رغم تابعیت آمریکاییش، به سرعت با حمایت نیروهای روزنامه کیهان، بعنوان مدیرکل اخبار خارجی در خبرگزاری جمهوری اسلامی(ایرنا) منصوب شد.
ایزدی کارشناس در صداو سیما: از این به بعد باید بیشتر پرچم آمریکا را بسوزانیم!
افشاگری عبدالرضا داوری از فواد ایزدی؛ در ۱۶ سالگی و در اوج جنگ ایران را رها کرد، به آمریکا رفت و تا ۴۰ سالگی آنجا ماند تا امروز تئوریسین سوپر انقلابیها برای جنگ باشد
🔅فواد ایزدی: از این به بعد باید بیشتر پرچم آمریکا را بسوزانیم! pic.twitter.com/hJCAsLO00X
-- وفاق ملی (@vefaghemelli) May 3, 2025
در همین زمینه:
پیام صلح خیر ولی پیام جنگ آری؟
احمد زیدآبادی
فؤاد ایزدی از اصولگرایانی که به عنوان "استاد روابط بینالملل" در دانشگاه تهران تدریس میکند ظاهراً در انتقاد از سردار باقری فرماندۀ ستاد کل نیروهای مسلح کشور گفته است: "آمریکایی و نیروهای منطقه باید از افراد نظامی ما بترسند. احساس آنها به نیروی نظامی ما باید این باشد که این سربازان حزبالهی هستند و ایدئولوژی دارند. این سربازان منتظر دستور فرمانده کل قوا هستند، تا بروند و آمریکایی را بکشند. نیروی نظامی ما نباید در این شرایط، پیام صلح بفرستد، اگر فردی نظامی احساس میکند که به ادبیات دیپلماتیک علاقه دارد، باید یونیفرم خود را درآورد و برود دیپلمات شود، قطعا آقای دکتر عراقچی هم به کمک نیاز دارد! نیروی نظامی ما نه باید در کار فرهنگی و مسائل اقتصادی اظهارنظر کند و نه در کار دیپلماتیک دخالت کند."
در واقع تنها حرف درست در اظهارات آقای ایزدی همان جملۀ آخر یعنی ضرورتِ عدم دخالت نیروی نظامی در کار فرهنگی و اقتصادی و دیپلماتیک است. اما مگر وی واقعاً چنین باوری دارد؟ اگر بگوید آری، پس چرا تاکنون از سردارانی که وظیفۀ ذاتی خود را دخالت در همۀ شئون کشور از جمله سیاست و اقتصاد و فرهنگ آن میدانند، کوچکترین انتقادی به عمل نیاورده است؟
گذشته از این، صدر و ذیل اظهارات آقای ایزدی با هم در تناقض است. اگر یک فرماندۀ نظامی نباید پیام صلح دهد، به طریق اُولی پیام جنگ هم نباید بدهد!
تصمیم در مورد جنگ و صلح هر دو ماهیت سیاسی دارد و در صلاحیت رهبران سیاسی است. نظامیان حق تصمیمگیری در این باره را ندارند. با این اوصاف، آقای ایزدی با چه منطقی با پیام صلح نظامیان مخالف اما با پیام جنگ آنها موافق است؟ هیچ منطقی ندارد. ظاهراً اشتیاق آقای ایزدی به وارد کردن کشور به جنگ با آمریکا جایی برای "منطق" باقی نگذاشته است!

شهیار قنبری ما نفهمیدیم چه داشتیم!