ایران وایر - «مطهره گونهای», زندانی سیاسی و فعال پیشین دانشجویی بعد از آزادی از زندان, روایت خود از حمله موشکی به زندان اوین را در حساب کاربری اینستاگرامش منتشر کرد.
او در این روایت کوتاه اما بسیار تکاندهنده نوشت ;i حکومت جمهوری اسلامی میخواست گروهی از زندانیان زن در زمان حمله اسراییل به این زندان، در زیر آوار جنگ دفن شوند.
به نوشته این فعال سیاسی او به همراه ۱۴زن دیگر، در بند زنان ۲۰۹ اوین که زیر نظر وزارت اطلاعات اداره میشود در زمان حمله موشکی اسراییل به این زندان در سلولهای انفرادی بودهاند.
مطهره گونهای نوشت: «موقع انفجارها در سلولها را شکستیم، در حالی که پاسدارها دستور داشتند در انفرادیها و سلولها را باز نکنند. ما را به قرنطینه قرچک منتقل کردند و دو روز بعد، به خانه امن وزارت اطلاعات در ناکجاآباد فرستادند.»
او اسامی زنان زندانی که همزمان با او در بازداشتگاه ۲۰۹ بودند را «دنیا حسینی»، «ارغوان فلاحی»، «پرستو هاشمی» (مبتلا به سرطان)، «دنیا کمالی»، «رها ناظر»، «مینا» (سالمند و نیازمند رسیدگی فوری)، «لیدا» (زندانی یهودی)، «شیده»، «شیدا» و «نوشین» (هر سه بهایی)، «سیسیل»، «زینب» (زندانی عراقی-ترکیه)، «رودابه (زهرا)» و «تکتم» اعلام کرده است.
روایت زندانیان از حمله موشکی اسراییل به زندان اوین بخشی از تاریخ مستند جنگ ۱۲روزه را تشکیل میدهد چرا که جمهوری اسلامی از اطلاعرسانی دقیق و شفاف در مورد آنچه روی داد و شمار آسیبدیده و جانباختگان این حمله خودداری میکند.
پیشتر «ابوالفضل قدیانی» و «مهدی محمودیان»، دو زندانی سیاسی، با شرح آن چه هنگام حمله اسراییل به زندان اوین رخ داد، اعلام کردند که مقامات جمهوری اسلامی از زندانیان بهعنوان «سپر انسانی» استفاده کردند.
آنها تایید کردند که ماموران زندان پس از حمله با وجود کشته و زخمی شدن زندانیان، با تشکیل «تونل وحشت» و با «تهدید به شلیک» تنها ۱۰دقیقه به زندانیان فرصت دادند که برای انتقال اجباری به محلی دیگر آماده شوند.
در بیانیه مشترک این دو زندانی سیاسی با اشاره به پنهانشدن علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، در پناهگاه امن، تاکید شده است، «کسی که بهجای صلح بر طبل جنگ میکوبید و خود را ولی امر مسلمین میدانست، در پناهگاه امن پنهان شده بود»، در حالی که «ما با دستان بسته، قربانی سیاستهایی شدیم که سالها نسبت به آن هشدار داده بودیم.»
در این بیانیه همچنین تصریح شده است که با وجود اینکه احتمال حمله مجدد به زندان اوین وجود داشت، نیروهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی «با رفتار سرکوبگرانه خود، سر اسلحهها را بهسمت سینه و پیشانی زندانیانی که در حال امدادرسانی بودند گرفتند» و در حالی که «زندانیان بند چهار به داخل بند هدایت» شدند، «درها قفل و آب در بند قطع شد، برق برخی قسمتها نیز قطع بود» و «استرس و نگرانی» در حدی بود که برخی از زندانیان آرزو میکردند کاش در حمله نظامی کشته میشدند، اما به «دست سرکوبگران داخلی» نمیافتادند.
در بیانیه دیگری نیز که روز دوم تیر۱۴۰۴ توسط شماری دیگر از زندانیان اوین منتشر شد آمده است «ما زندانیان را با دستبند و پابند، دو به دو به هم غل و زنجیر کردند و هر زندانی چند کیسه و ساک از بقایای وسایل ضروری خود را به دوش میکشید.»
اسراییل در آخرین روزهای جنگ ۱۲روزه با جمهوری اسلامی، صداوسیما و زندان اوین را هدف قرار داد. «عفو بینالملل» در بیانیهای حمله به زندان اوین توسط اسراییل را در دسته جنایتهای جنگی قرار داده و خواهان پاسخگو کردن دولت اسراییل در این زمینه شده است.

همبند زندان قصر