حمیدرضا جلائی‌پور

حدس می‌زنم در این لحظه اگر نظرسنجی شود، هم در ایران و هم در منطقه، محبوبیت فرمانده کل قوای ایران بیش از همهٔ سال‌های بعد از ۸۸ است.

حتی بسیاری از ناراضیان این سال‌ها هم امشب از دیدن ورود بی‌عصای‌ فرمانده کل قوا به حسینیه و سلامت و آرامش‌شان، دل‌گرم و دل‌آرام شدند، چون هم همدلی ملی اخیر شکاف‌ها را کاسته و هم بخش بزرگ‌تری از شهروندانِ متکثر ایران درایت فرماندهی دفاع میهنی و آتش‌بس اخیر را تحسین می‌کنند و این آلیاژ قدرتمند زیر پرچم ایران و پرچم امام حسین که در این لحظات می‌بینیم را عامل بقا و ارتقای ایران و خیر و بهروزی ایرانیان می‌بینند.

این همبستگی فراگیرتر لحظهٔ از دست‌ندادنی و مهمی است برای آغاز فراگیرتر ساختن نهادهای عمومی و ظرفیت‌افزایی‌های حل‌مساله‌ای و فراروی از شکاف‌های گذشته و ساختن تاب‌آوری ملی و بسط امنیت و عدالت و توسعه. آیا همهٔ ما نیروهای سیاسی و اجتماعی این لحظه را درمیابیم؟

واکنش مسیح علی نژاد به بازگشت خامنه ای

خامنه‌ای بالاخره ۱۲ روز پس از آتش‌بس از اعماق زمین بیرون آمد و در مراسم سینه‌زنی حسینیه خود حاضر شد. گفته شده است که حضور خامنه‌ای در این مراسم پس از کسب تضمین‌های امنیتی لازم از سوی آمریکا بوده است که هدف قرار نگیرد. با این وجود در این مراسم که با حضور محدودی از افراد دستچین شده برگزار شد، تعداد زیادی کودک نیز حضور داشتند که نشان‌دهنده عدم اعتماد خامنه‌ای به تضمین‌های داده شده و استفاده از سپر انسانی برای حفاظت بیشتر از خود بود.

نکته جالب و البته رقت انگیز این مراسم خواندن نوحه، از روی سرود «ای ایران» توسط مداح حکومتی بود که ظاهرا به درخواست خامنه‌ای انجام شد.
همان خامنه‌ای که در ایام نوروز به دقت مراقب بود که در پیام اول سال خود هیچ رنگ و بویی از نوروز نباشد، حالا برای بقای خود آویزان ایران و مفاهیم ملی و میهنی شده است.

و طنز روزگار اینکه همه این تغییرات پس از فقط ۱۲ روز جنگ با اسراییل در خامنه‌ای و یارانش به وجود آمده است. کاری که ایرانیان در نزدیک نیم قرن موفق به انجامش نشده بودند.

زمانی جمهوری اسلامی به «اقتدار موشکی» خود می‌نازید. حالا نمایش اقتدار خامنه‌ای چنین است که پس از ۱۲ روز از آتش‌بس جرئت کرده از سوراخ خود بیرون بیاید و هوادارانش این را نشانه قدرت او می‌دانند. چیزی که به راستی نامی به جز اقتدار «موش‌کی»🐀 نمی‌توان بر آن گذاشت!

مسیح علی نژاد

:::